΄΄ΙΔΕ ΥΓΙΗΣ ΓΕΓΟΝΕΣ΄΄

Αρχιμ. Κύριλλος

Ο θάνατος αποτελεί πανανθρώπινο γεγονός, καθώς όλοι είμαστε αμαρτωλοί και καταδικασμένοι σε θάνατο (Ρωμ. 3,23 και 6,23). Μόνον Ένας υπήρξε αναμάρτητος, ο Χριστός, και πέθανε στον Σταυρό θεληματικά για να μας σώσει από τις συνέπειες της αμαρτίας. »Ταπεινώθηκε εκουσίως γενόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου και μάλιστα θανάτου σταυρικού»(Φιλ. 2,8). Ο αναμάρτητος Χριστός ήρθε στην γη για μας αποκαλύψει τον Θεό Πατέρα και το θεϊκό σχέδιο για την σωτηρία του ανθρώπου, να διδάξει τις αλήθειες του θεού, να μας λυτρώσει από την αμαρτία, και τελικώς να πεθάνει στον Σταυρό για να μας χαρίσει ζωή αιώνια. Ο αναμάρτητος Χριστός έγινε»αμαρτία για μας, με σκοπό να γίνουμε εμείς καρπός δικαιοσύνης του Θεού χάρη σε Αυτόν» (Β’ Κορ. 5,21). Μέσω της θυσίας του Χριστού έχει ανοίξει για όλους μας η θύρα της θεϊκής χάριτος. Ο Χριστός πάνω στον Σταυρό άπλωσε τα χέρια Του για να αγκαλιάσει και δεχθεί κάθε αμαρτωλό που μετανοεί. Η μεγάλη Του αγάπη φαίνεται την στιγμή που αδίκως καταδικάζεται να πεθάνει ατιμωτικά για τις αμαρτίες μας. Λόγοι συγχώρησης βγαίνουν από τα αγιασμένα χείλη Του για τους εκτελεστές Του και με την κραυγή »Τετέλεσται!» δηλώνει θριαμβευτικά ότι το σωτηριώδες έργο Του έχει ολοκληρωθεί και έχει τελειωθεί για όλες εκείνες τις αμέτρητες πονεμένες και αμαρτωλές ψυχές που θα Τον δεχθούν και θα Τον πιστέψουν ως Σωτήρα και Κύριο της ζωής τους. Ωστόσο οι δυνάμεις του θανάτου και του άδου δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τον Ιησού, τον αρχηγό της Ζωής. Στις γυναίκες που πήγαν στον Τάφο Του είδαν άγγελο που τους είπε: »τι ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; Ουκ έστιν ώδε. Ηγέρθη!»(Λουκ. 24,5-6). Ο Χριστός με την Ανάστασή Του καταργεί την παντοδυναμία του θανάτου και ο άδειος Τάφος Του γεμίζει τις καρδιές των πιστών με φως, ελπίδα, χαρά και νίκη για τον θρίαμβο της ζωής. Εκείνος είναι Η ΖΩΗ. Ο Χριστός αναστήθηκε και ανελήφθη στους ουρανούς για να μας ετοιμάσει τόπο και ουράνια κατοικία για να ζούμε κοντά Του (Ιω 14,2-3).Ας γονατίσουμε με συντριβή καρδίας και ας ευχαριστήσουμε τον Χριστό για την μεγάλη Του αγάπη και θυσία.

Πολλές φορές όμως οι πράξεις μας και η καθημερινότητά μας απομακρύνει από την θέαση των ουρανίων πραγμάτων. Μοιάζουμε τότε με πουλιά που μας έχουν ψαλιδίσει τα φτερά και μας κρατούν δεμένους στην γη εμποδίζοντάς μας να πετάξουμε ψηλά. Οι αλυσίδες της αμαρτίας και οι μέριμνες της καθημερινότητας μας κρατούν χαμηλά, δεσμευμένους στα γήινα. Μπορεί να ζούμε επί γης, όμως όλη μας η βιοτή και διαγωγή οφείλει να είναι προσανατολισμένη στον ουράνιο θεό, εκεί όπου βρίσκεται η αιώνια πατρίδα μας.

Όταν ο Χριστός άρχισε να κηρύττει δημόσια το πρώτο μήνυμα ήταν: »Μετανοείτε, ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 4,17). Η μετάνοια είναι το πρώτο βήμα που επιτρέπει την είσοδο του ανθρώπου στην βασιλεία του Θεού. Η απροθυμία για μετάνοια κρατά πολλούς έξω από αυτήν. Μετάνοια σημαίνει ολοκληρωτική αλλαγή στάσης και πορείας του ανθρώπου. Μία τέλεια αλλαγή διαθέσεων και επιθυμιών, με παράλληλη απόρριψη της αμαρτωλής ζωής και αποδοχή του έργου της σωτηρίας που προσφέρει ο Χριστός. Μετάνοια είναι η αναγνώριση της αμαρτωλότητάς μας και η απόφαση να ζούμε στο εξής σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Η αληθινή μετάνοια συνοδεύεται από βαθιά πίστη στον Χριστό. Όμως η μετάνοια αποτελεί προσωπική απόφαση του καθενός. Ο Χριστός είπε πως δεν χρειάζονται ιατρό οι υγιείς, αλλά εκείνοι που ασθενούν (Ματθ. 9,12). Πολλοί όμως αρνούνται να δεχθούν ότι το σώμα και η ψυχή τους ασθενεί από την αμαρτία και χρειάζεται την θεραπεία που προσφέρει ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών Ιησούς Χριστός. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι δεν έχουν διαπράξει κάποια μεγάλη αμαρτία και συχνά απαντούν: »Γιατί έχω ανάγκη από συγχώρηση? Τι έχω κάνει?». Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι όλοι είμαστε άνθρωποι ατελείς και αμαρτωλοί και έχουμε ανάγκη μετάνοιας και συγχώρησης. Εάν δεν παραδεχθούμε την πραγματικότητα αυτή είναι σαν να ακυρώνουμε την θυσία του Χριστού στον Σταυρό και να λέμε πως μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Χριστό. Ας σκεφτούμε σοβαρά, γίνεται ο ασθενής να ζήσει χωρίς θεραπεία γιατρού, γίνεται ο αμαρτωλός να θεραπευθεί χωρίς το φάρμακο της μετανοίας; Με συντριβή καρδίας και βαθιά συναίσθηση της αναξιότητάς μας ας πλησιάσουμε τον Κύριο για να λάβουμε την συγχώρηση. »Μετανοήστε, λοιπόν και επιστρέψτε στον Θεό, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, έτσι που να έρθουν καιροί αναζωογόνησης από τον ίδιο τον Κύριο και να στείλει τον Ιησού, τον προκαθορισμό για σας Μεσσία» (Πράξ. 3, 19-20).

Ο Χριστός έδωσε εντολή στους μαθητές Του να κηρύξουν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας σε όλη την γη.»Πηγαίνετε σε όλον τον κόσμο και κηρύξατε το Ευαγγέλιο σε όλη την οικουμένη. Όποιος πιστέψει και βαπτισθεί θα σωθεί, όποιος απιστήσει θα καταδικασθεί» (Μάρκ. 16,15-16). Το μήνυμα του Ευαγγελίου έχει εξαπλωθεί σήμερα παντού και δισεκατομμύρια ανθρώπων έχουν ακούσει για τον Χριστό, με τι αποτελέσματα όμως? Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι, και αν ακόμη έχουν βαπτισθεί και ονομάζονται χριστιανοί απορρίπτουν στην πράξη το ευαγγέλιο και τον Χριστό, γιατί έχουν διαλέξει τον δρόμο της αμαρτίας. Δεν θέλουν να απαρνηθούν τον εαυτό τους και τις σαρκικές επιθυμίες, για αυτό και αρνούνται το Ευαγγέλιο της σωτηρίας. Εμείς που βρισκόμαστε εδώ και έχουμε δεχθεί τον Λόγο του Θεού ας αναρωτηθούμε. Έχουμε φροντίσει να δώσουμε την μαρτυρία μας για τον Χριστό, να μιλήσουμε για την πίστη μας στους άλλους? Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας, συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, που είναι χαμένοι μέσα στην αμαρτία. Ας μιλήσουμε σε αυτές τις ψυχές για τον Χριστό και την ελπίδα της σωτηρίας που προσφέρει και ας προσευχηθούμε ο Κύριος να σώσει πολλές αμαρτωλές ψυχές.

»Όποιος κατοικεί κάτω από την στέγη του Υψίστου, όποιος διαμένει στην σκιά του Θεού, ας λέει στον Κύριο: καταφυγή μου και φρούριο μου είναι ο Θεός στον Οποίο ελπίζω» (Ψαλμ. 91, 1-2)   Αν κοιτάξουμε ψηλά θα δούμε τον γαλάζιο ουρανό να μας σκεπάζει. Ποτέ δεν είναι δυνατόν να παύσουμε να βρισκόμαστε κάτω από την σκιά του Υψίστου. Όπου και αν πάμε, θα έχουμε πάντα από πάνω μας την αγάπη του Θεού να μας σκεπάζει. Γνωρίζοντάς το μπορούμε να συνεχίσουμε με θάρρος την πορεία μας πάνω στην γη. Ο Λόγος του Κυρίου είναι αληθινός και δοκιμασμένος, οι υποσχέσεις Του αξιόπιστες. Και αν έρχονται στιγμές που ο γαλάζιος ουρανός σκοτεινιάζει και έρχονται καταιγίδες, ο Κύριος υπόσχεται να είναι πάντοτε μαζί μας και να μας σκεπάζει προστατευτικά.

Όταν ο Κύριος πέρασε μπροστά από τον παράλυτο που για 38 έτη βρισκόταν μπροστά στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και περίμενε μάταια κάποιον να τον βοηθήσει να μπει στα νερά της και να θεραπευθεί, κανείς μέχρι τότε δεν είχε προσφερθεί να τον βοηθήσει. Ο Χριστός όμως στάθηκε στον παράλυτο με αγάπη και καλοσύνη, τον σπλαγχνίσθηκε, μίλησε μαζί του και τον θεράπευσε. Ο παραλυτικός πίστεψε στα λόγια του Χριστού, που τον ρώτησε: »θέλεις να γιατρευθείς;», και όταν ο παραλυτικός απάντησε »Ναι, Κύριε, θέλω», τότε ο Χριστός τον θεράπευσε. Στο τέλος όμως του είπε ένα λόγο που πρέπει να τον προσέξουμε ιδιαιτέρως. »Ίδε, έγινες υγιής. Στο εξής μην αμαρτάνεις για να μην σου συμβεί κάτι χειρότερο»(Ιω. 5,14). Μόνον ο Χριστός μπορεί ν α θεραπεύσει την ασθένεια της ψυχής και του σώματος ενός ανθρώπου που υποφέρει από τις συνέπειες της αμαρτίας. Όταν λοιπόν έλθει και σε μας ο Χριστός και μας προσφέρει την σωτηρία και την ίαση ας προσέξουμε να παραμείνουμε κοντά Του και να μην ξαναπέσουμε στην αμαρτία.

πηγή