Τα τελευταία χρόνια, ένας ορυμαγδός θρησκευτικής εξάρσεως, μέσα από αμφιλεγόμενες προφητείες, προκαλεί έντονη ανησυχία, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιείται η θρησκευτικότητα της μάζας ώστε κάποιοι να κερδίζουν από αυτό. Μιας θρησκευτικότητας, που αναζωπυρώνεται μέσα από θαυμαστά και ανεξήγητα γεγονότα, όπως δακρυρροούσες εικόνες, μυροβλύζοντα άγια λείψανα και πολλές, πολλές εσχατολογικές προφητείες…
Πριν συνεχίσω όμως, θα ξεκαθαρίσω την θέση μου! Μην θεωρήσει κανείς, πως αρνούμαι να πιστέψω στην Χάρη του Θεού η οποία εκφράζεται ποικιλοτρόπως στην ζωή των ανθρώπων! Όταν ο Χριστός μας, διαβεβαιώνει πως «ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι»( Μαρκ. 9-23) , πως θα μπορούσα να αμφισβητήσω, πως εφ΄ όσον με κόκκο πίστεως μπορεί βουνά να κινηθούν, ασφαλώς τα πάντα μπορεί να κάνει ο Θεός; Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές, που οι άνθρωποι ξεστρατίζουν αδιάντροπα, χρησιμοποιώντας την Χάρη, όπως οι ίδιοι θέλουν…
Δεν είναι τυχαίο νομίζω πως στην παραπάνω αγιογραφική φράση, όπως μεταφέρεται από τον Ευαγγελιστή Μάρκο, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, στην περιγραφή του ιδίου γεγονότος, προσθέτει στο κείμενο που αφορά το συγκεκριμένο θαύμα που ο Χριστός μας επιτελεί, την φράση-κλειδί “διεστραμμένη” δίπλα ακριβώς στο γεννεά άπιστος! ( Μτθ. 17-17). Η διαστροφή με την οποίαν ο Χριστός μας χαρακτηρίζει κάποιους ανθρώπους, έχει να κάνει με το πως οι άνθρωποι χρησιμοποιούν κατά το δοκούν την Χάρη Του Θεού, όπως και όποτε την χρειάζονται.
Ασφαλώς και αν θέλει ο Θεός, μπορεί μια εικόνα όχι μόνο να δακρύσει, αλλά ακόμα και να μιλήσει! Και αυτό το πιστεύω απόλυτα! Ωστόσο, πιστεύω ακόμα πως, στην υπερδισχιλιετή πορεία της Εκκλησίας μας, πολλοί χρησιμοποίησαν τα θαύματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να συγχέεται η ανθρώπινη πίστη των αποδεκτών τέτοιων θαυμάτων με την θρησκευτική αγυρτεία των θαυματοποιών! Στην δεκαετία του 1980, κυριαρχούσε μια ιδιάζουσα μορφή Ορθοδόξων illuminati, με ακριβώς αυτή την ιδιότητα, των «φωτισμένων», οι οποίοι καταδικάσθηκαν με το πέρασμα του χρόνου στην αφάνεια και ίσως και στην λήθη πλέον… Αυτές οι «ομάδες ευλαβών», καλλιεργούσαν μεταξύ άλλων περιέργων «φαινομένων» την θαυματουργία Ιερών Εικόνων αλλά και την γλωσσολαλιά ήτοι, την εκ Θεού μεταφορά μηνυμάτων με την φωνή αγραμμάτων γραϊδίων όπως θα έλεγε ο προσφιλής μου κυρ- Αλέξανδρος τουπίκλην Παπαδιαμάντης! Εκεί, μπορούσες να ακούσεις, ό,τι δεν θα μπορούσες να φανταστείς! Και ασφαλώς, ενεργούσαν με το προκάλυμμα της Ορθόδοξης ταυτότητας, πολλές δε φορές και με την ανοχή των τοπικών Ενοριών οι οποίες εδώ που τα λέμε, εκ των πραγμάτων δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα μιας και οι ευσεβείς συναθροίσεις, ελάμβαναν χώρα σε ιδιόκτητες οικίες!
Εκεί καλλιεργήθηκε ένας συγκεκριμένος τρόπος εσχατολογικής σκέψεως, με την Δευτέρα Παρουσία, να γίνεται αντικείμενο συζητήσεων σε τέτοιο βαθμό, που πολλοί φεύγοντας από τις «απολυτρωτικές» αυτές σχολές, να φθάνουν στα σπίτια τους και να ετοιμάζονται να υποδεχθούν την Δευτέρα Παρουσία, κατά τον ίδιο τρόπο που περιμένει κανείς τον Εφημέριο της Ενορίας του, για να τελέσει έναν αγιασμό ή το μυστήριο του ευχελαίου στο σπίτι του! Μεταξύ βεβαίως της σήμερον και της Δευτέρας Παρουσίας μεσολαβούσε πάντοτε η παράδοση της Κωνσταντινουπόλεως στους Έλληνες και η θεία Λειτουργία στην Αγιά Σοφιά, που κάποιοι στις μέρες μας επιχείρησαν να τελέσουν, αλλά αφ’ ενός μεν η φαιδρότητα των προσώπων, αφ’ εταίρου δε το επαπειλούμενο διπλωματικό επεισόδιο, έγιναν αιτία να σταθμεύσουν κάπου στα σύνορα! Αργότερα, το φαινόμενο αυτό, έγινε αντικείμενο συγγραφής βιβλίων εκ των οποίων κέρδισαν χρήματα οι πονήσαντες και στην συνέχεια, αντικείμενο τηλεοπτικών εκπομπών, στις οποίες «πρωταγωνιστούσε» ρασοφόρος τηλεοπτικός αστήρ, που μάλιστα είχε προβλέψει την ακριβή ημερομηνία της Δευτέρας Παρουσίας δυο τρείς φορές, κάτι που όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Σήμερα, στην «μόδα» είναι ο μακαριστός Άγιος Γέροντας Παίσιος και το Άγιος το τονίζω μιας και είμαι από εκείνους που τις δύο φορές που επισκέφθηκα το Μοναστήρι του, γονάτισα με ευλάβεια στον τάφο του και εξεζήτησα την προς τον Θεό πρεσβεία του. Δεν είναι άδικο, βιβλία του γέροντα , να δίνονται σήμερα σωρηδόν ως ένθετα σε περιοδικά, μαζί με cd σκυλοτράγουδων και τσελεμεντέδες; Δεν αδικεί τον Άγιο άνθρωπο του Θεού, ο καθένας την βλακεία του να την χρεώνει στον μακαριστό Γέροντα, που εκ του Ουρανού βλέπει να τον χρησιμοποιούν αναλόγως την περίσταση;
Δεν πέρασε πολύς καιρός που τα super market άδειασαν όταν κάποιοι σκοπίμως άφησαν να διαρρεύσει πως έρχεται πόλεμος, με αποτέλεσμα να σκουληκιάσουν τα τρόφιμα και την στιγμή που άνθρωποι περιμένουν στην σειρά στα συσσίτια της Εκκλησίας μας για ένα πιάτο ζεστό φαγητό, κάποιοι άλλοι, αφελείς έως βλακείας, να πετούν τα σκωληκόβρωτα τρόφιμα μιας και ούτε πόλεμος έγινε, αλλά και αυτά πώς να το κάνουμε έχουν ημερομηνία λήξεως…
Δυστυχώς, κάποιοι έρχονται να διαψεύσουν τα αδιάψευστα χείλη του Θεού που μας διαβεβαιώνει ότι: «Περί δε της ημέρας εκείνης ή ώρας ουδείς οίδεν, ουδέ οι άγγελοι οι εν ουρανώ ουδέ ο Υιός, ει μη ο Πατήρ» (Μαρκ. 13-32) . Όλα αυτά, προκαλούν από την μια σύγχυση στους ευσεβείς, από την άλλη ειρωνική διάθεση στους ασεβείς! Αυτό το νοσηρό φαινόμενο, κάποτε πρέπει να εκλείψει! Η Χάρις του Θεού, δεν εκβιάζεται να θαυματουργήσει! Κανείς δεν πρέπει να διατηρεί την πίστη του μέσα από θαύματα! Η πίστη, δυναμώνει σε εκείνους που το θαύμα δεν αποτελεί επιβεβαίωση της Χάριτος του Θεού, αλλά αίσθησης της Παρουσίας Του στην ζωή του ανθρώπου! Ίσως, ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης των θεμάτων αυτών, να είναι η φωνή του ανθρώπου εκείνου της ευαγγελικής περικοπής που χρησιμοποιήσαμε, ο οποίος, στο εί δύνασαι πιστεύσαι του Χριστού μας , από καρδιάς απαντά : «Πιστεύω, Κύριε! Βοήθει μοι τη απιστία» (Μάρκ . θ' 24).
________________
Υ.Γ. Δε διαφεύγουν της προσοχής μου και οι διάφοροι περιπλανώμενοι, από χωρίον εις χωρίον - και σε πόλεις, Κωμοπόλεις, διαδικτυακές σελίδες κλπ – Γεροντάδες με προφητικά, προορατικά και άλλα χαρίσματα –όπως παράλληλες, ταυτόχρονες μέχρι και αστρικές εμφανίσεις- που κατευθύνουν, ποδηγετούν, ελέγχουν και αποφαίνονται με τόση ευκολία για ψυχές ανθρώπων που είτε βρίσκονται σε απόγνωση ή απλά αναζητούν κάποιο λόγο παρηγορητικό να πιαστούν, έτοιμοι να μεταθέσουν την ευθύνη της δικής τους ύπαρξης, ολάκερης της ζωής τους κάπου αλλού, σε κάποιον άλλο. Αυτοί οι δήθεν Γεροντάδες που φορούν το ράσο και εφαρμόζουν γκουρουϊστικές μεθόδους, αυτοί οι αυτοπροβαλλόμενοι Στάρετς μιας «νέο-Ορθοδοξίας» που ομιλούν μια ελκυστική γλώσσα «πνευματικού καταναλωτισμού» και είναι πιο κοσμικοί από εκείνους που ζουν στον κόσμο… θα μας απασχολήσουν σε ένα από τα μελλοντικά μας σημειώματα!
Πριν συνεχίσω όμως, θα ξεκαθαρίσω την θέση μου! Μην θεωρήσει κανείς, πως αρνούμαι να πιστέψω στην Χάρη του Θεού η οποία εκφράζεται ποικιλοτρόπως στην ζωή των ανθρώπων! Όταν ο Χριστός μας, διαβεβαιώνει πως «ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι»( Μαρκ. 9-23) , πως θα μπορούσα να αμφισβητήσω, πως εφ΄ όσον με κόκκο πίστεως μπορεί βουνά να κινηθούν, ασφαλώς τα πάντα μπορεί να κάνει ο Θεός; Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές, που οι άνθρωποι ξεστρατίζουν αδιάντροπα, χρησιμοποιώντας την Χάρη, όπως οι ίδιοι θέλουν…
Δεν είναι τυχαίο νομίζω πως στην παραπάνω αγιογραφική φράση, όπως μεταφέρεται από τον Ευαγγελιστή Μάρκο, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, στην περιγραφή του ιδίου γεγονότος, προσθέτει στο κείμενο που αφορά το συγκεκριμένο θαύμα που ο Χριστός μας επιτελεί, την φράση-κλειδί “διεστραμμένη” δίπλα ακριβώς στο γεννεά άπιστος! ( Μτθ. 17-17). Η διαστροφή με την οποίαν ο Χριστός μας χαρακτηρίζει κάποιους ανθρώπους, έχει να κάνει με το πως οι άνθρωποι χρησιμοποιούν κατά το δοκούν την Χάρη Του Θεού, όπως και όποτε την χρειάζονται.
Ασφαλώς και αν θέλει ο Θεός, μπορεί μια εικόνα όχι μόνο να δακρύσει, αλλά ακόμα και να μιλήσει! Και αυτό το πιστεύω απόλυτα! Ωστόσο, πιστεύω ακόμα πως, στην υπερδισχιλιετή πορεία της Εκκλησίας μας, πολλοί χρησιμοποίησαν τα θαύματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να συγχέεται η ανθρώπινη πίστη των αποδεκτών τέτοιων θαυμάτων με την θρησκευτική αγυρτεία των θαυματοποιών! Στην δεκαετία του 1980, κυριαρχούσε μια ιδιάζουσα μορφή Ορθοδόξων illuminati, με ακριβώς αυτή την ιδιότητα, των «φωτισμένων», οι οποίοι καταδικάσθηκαν με το πέρασμα του χρόνου στην αφάνεια και ίσως και στην λήθη πλέον… Αυτές οι «ομάδες ευλαβών», καλλιεργούσαν μεταξύ άλλων περιέργων «φαινομένων» την θαυματουργία Ιερών Εικόνων αλλά και την γλωσσολαλιά ήτοι, την εκ Θεού μεταφορά μηνυμάτων με την φωνή αγραμμάτων γραϊδίων όπως θα έλεγε ο προσφιλής μου κυρ- Αλέξανδρος τουπίκλην Παπαδιαμάντης! Εκεί, μπορούσες να ακούσεις, ό,τι δεν θα μπορούσες να φανταστείς! Και ασφαλώς, ενεργούσαν με το προκάλυμμα της Ορθόδοξης ταυτότητας, πολλές δε φορές και με την ανοχή των τοπικών Ενοριών οι οποίες εδώ που τα λέμε, εκ των πραγμάτων δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα μιας και οι ευσεβείς συναθροίσεις, ελάμβαναν χώρα σε ιδιόκτητες οικίες!
Εκεί καλλιεργήθηκε ένας συγκεκριμένος τρόπος εσχατολογικής σκέψεως, με την Δευτέρα Παρουσία, να γίνεται αντικείμενο συζητήσεων σε τέτοιο βαθμό, που πολλοί φεύγοντας από τις «απολυτρωτικές» αυτές σχολές, να φθάνουν στα σπίτια τους και να ετοιμάζονται να υποδεχθούν την Δευτέρα Παρουσία, κατά τον ίδιο τρόπο που περιμένει κανείς τον Εφημέριο της Ενορίας του, για να τελέσει έναν αγιασμό ή το μυστήριο του ευχελαίου στο σπίτι του! Μεταξύ βεβαίως της σήμερον και της Δευτέρας Παρουσίας μεσολαβούσε πάντοτε η παράδοση της Κωνσταντινουπόλεως στους Έλληνες και η θεία Λειτουργία στην Αγιά Σοφιά, που κάποιοι στις μέρες μας επιχείρησαν να τελέσουν, αλλά αφ’ ενός μεν η φαιδρότητα των προσώπων, αφ’ εταίρου δε το επαπειλούμενο διπλωματικό επεισόδιο, έγιναν αιτία να σταθμεύσουν κάπου στα σύνορα! Αργότερα, το φαινόμενο αυτό, έγινε αντικείμενο συγγραφής βιβλίων εκ των οποίων κέρδισαν χρήματα οι πονήσαντες και στην συνέχεια, αντικείμενο τηλεοπτικών εκπομπών, στις οποίες «πρωταγωνιστούσε» ρασοφόρος τηλεοπτικός αστήρ, που μάλιστα είχε προβλέψει την ακριβή ημερομηνία της Δευτέρας Παρουσίας δυο τρείς φορές, κάτι που όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Σήμερα, στην «μόδα» είναι ο μακαριστός Άγιος Γέροντας Παίσιος και το Άγιος το τονίζω μιας και είμαι από εκείνους που τις δύο φορές που επισκέφθηκα το Μοναστήρι του, γονάτισα με ευλάβεια στον τάφο του και εξεζήτησα την προς τον Θεό πρεσβεία του. Δεν είναι άδικο, βιβλία του γέροντα , να δίνονται σήμερα σωρηδόν ως ένθετα σε περιοδικά, μαζί με cd σκυλοτράγουδων και τσελεμεντέδες; Δεν αδικεί τον Άγιο άνθρωπο του Θεού, ο καθένας την βλακεία του να την χρεώνει στον μακαριστό Γέροντα, που εκ του Ουρανού βλέπει να τον χρησιμοποιούν αναλόγως την περίσταση;
Δεν πέρασε πολύς καιρός που τα super market άδειασαν όταν κάποιοι σκοπίμως άφησαν να διαρρεύσει πως έρχεται πόλεμος, με αποτέλεσμα να σκουληκιάσουν τα τρόφιμα και την στιγμή που άνθρωποι περιμένουν στην σειρά στα συσσίτια της Εκκλησίας μας για ένα πιάτο ζεστό φαγητό, κάποιοι άλλοι, αφελείς έως βλακείας, να πετούν τα σκωληκόβρωτα τρόφιμα μιας και ούτε πόλεμος έγινε, αλλά και αυτά πώς να το κάνουμε έχουν ημερομηνία λήξεως…
Δυστυχώς, κάποιοι έρχονται να διαψεύσουν τα αδιάψευστα χείλη του Θεού που μας διαβεβαιώνει ότι: «Περί δε της ημέρας εκείνης ή ώρας ουδείς οίδεν, ουδέ οι άγγελοι οι εν ουρανώ ουδέ ο Υιός, ει μη ο Πατήρ» (Μαρκ. 13-32) . Όλα αυτά, προκαλούν από την μια σύγχυση στους ευσεβείς, από την άλλη ειρωνική διάθεση στους ασεβείς! Αυτό το νοσηρό φαινόμενο, κάποτε πρέπει να εκλείψει! Η Χάρις του Θεού, δεν εκβιάζεται να θαυματουργήσει! Κανείς δεν πρέπει να διατηρεί την πίστη του μέσα από θαύματα! Η πίστη, δυναμώνει σε εκείνους που το θαύμα δεν αποτελεί επιβεβαίωση της Χάριτος του Θεού, αλλά αίσθησης της Παρουσίας Του στην ζωή του ανθρώπου! Ίσως, ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης των θεμάτων αυτών, να είναι η φωνή του ανθρώπου εκείνου της ευαγγελικής περικοπής που χρησιμοποιήσαμε, ο οποίος, στο εί δύνασαι πιστεύσαι του Χριστού μας , από καρδιάς απαντά : «Πιστεύω, Κύριε! Βοήθει μοι τη απιστία» (Μάρκ . θ' 24).
________________
Υ.Γ. Δε διαφεύγουν της προσοχής μου και οι διάφοροι περιπλανώμενοι, από χωρίον εις χωρίον - και σε πόλεις, Κωμοπόλεις, διαδικτυακές σελίδες κλπ – Γεροντάδες με προφητικά, προορατικά και άλλα χαρίσματα –όπως παράλληλες, ταυτόχρονες μέχρι και αστρικές εμφανίσεις- που κατευθύνουν, ποδηγετούν, ελέγχουν και αποφαίνονται με τόση ευκολία για ψυχές ανθρώπων που είτε βρίσκονται σε απόγνωση ή απλά αναζητούν κάποιο λόγο παρηγορητικό να πιαστούν, έτοιμοι να μεταθέσουν την ευθύνη της δικής τους ύπαρξης, ολάκερης της ζωής τους κάπου αλλού, σε κάποιον άλλο. Αυτοί οι δήθεν Γεροντάδες που φορούν το ράσο και εφαρμόζουν γκουρουϊστικές μεθόδους, αυτοί οι αυτοπροβαλλόμενοι Στάρετς μιας «νέο-Ορθοδοξίας» που ομιλούν μια ελκυστική γλώσσα «πνευματικού καταναλωτισμού» και είναι πιο κοσμικοί από εκείνους που ζουν στον κόσμο… θα μας απασχολήσουν σε ένα από τα μελλοντικά μας σημειώματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά