Ο Φετινός Νοέμβριος θα έχει και «ΠΑΣΧΑ»

Αν είναι έτσι θα έχουμε άραγε διακοπές, αργίες και ¨χαρές Θεού¨;
Ή θα έχουμε χρεωκοπίες , νέα μνημόνια, εμπλοκές, πολέμους, ανατροπές και όλα τα άλλα  παρόμοια ¨καλούδια¨;
Γιατί λοιπόν θα γευτούμε νωρίτερα το ¨Πάσχα¨ εν μέσω φθινοπώρου;
Τι είδους Πάσχα-πἐρασμα θα είναι αυτό και που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα;
Μαθαίνουμε λοιπόν από τον Μητροπολίτη Ιταλίας Γεννάδιο για την επικείμενη συνάντηση στο Φανάρι του Οικουμενικού Πατριάρχου μας με τον Πάπα.
¨ Ἡ Συνάντησις εἰς τήν Καθέδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό Φανάριον, θά εἶναι «Πάσχα», θά εἶναι Ἀνάστασις, θά εἶναι χαρᾶς Εὐαγγέλια, μέ ἀναστάσιμον ἀγαλλίασιν, μέ ἄγκυρα ἐλπίδος, θά εἶναι μία Πασχαλινή ἀδελφική πορεία καί συμπόρευσις, μέ προορισμόν τήν ἐκπλήρωσιν καί τελείωσιν τῆς «Διαθήκης τοῦ Θεοῦ», ἡ ὁποία θά εἶναι διά τήν Στρατευομένην Ἐκκλησίαν ἀνεπανάληπτη καί λίαν εὐπρόσδεκτη ἑορτή μετά τήν περίοδον τοῦ μεγάλου Σχίσματος, ἡ ἑορτή τῆς Ἐνότητος τῶν Χριστιανῶν.¨
ΠΗΓΗ «Τό μεγαλεῖον καί ἡ δύναμις τῆς ἀγάπης εἰς τό Σεπτόν Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὁ σημερινός ἄνθρωπος»  ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἰταλίας καί Μελίτης κ. κ. Γενναδίου fanarion.blogspot.co.uk
Που είσαι Άγιε Μάρκε Ευγενικέ με την πεφιλημένη  ανεξίτηλη  πέννα της Ορθοδοξίας , που είσαι Μεγάλε Φώτιε με την Δογματική της Ορθοπραξίας, που είσαι Άγιε Νεκτάριε με τα αντιαιρετικά γραφόμενα σου , να φωνάξετε ….
«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτού» (Τίτ. γ”, 10)
Τελικά ποιόν εννοούσε ο Απόστολος Παύλος αιρετικόν;
Συνεχίζουμε λοιπόν  παραθέτοντας αποσπάσματα από το ανωτέρω κείμενο  για να κατανοήσουμε γιατί ο φετινός Νοέμβριος θα έχει το δικό του ¨Πάσχα¨.
¨Δέν εἶναι δυνατόν ἕνας ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος θέλει μίαν «Ἐκκλησίαν πτωχήν», ἤ ἕνας ἄλλος ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται διά τήν προστασίαν τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, νά μήν εἶναι ἀμφότεροι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, νά μήν εἶναι κεχαριτωμένοι μέ τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ:
Ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης καί ὁ Ἐπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, οἱ δύο Πατριάρχαι Ἀνατολῆς καί Δύσεως, Κορυφαί τιμῆς καί ἀγάπης, ἀλλά καί πρῶτοι Διάκονοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐλευθερώνονται ἀπό τό ἐπικίνδυνον συναίσθημα τοῦ Συναγωνισμοῦ, τό ὁποῖον δημιουργεῖ πολεμικήν καί ἐχθρότητα, διαφοράς καί ἀνισότητας, ὄχι μόνον εἰς τήν πνευματικήν, ἀλλά καί εἰς τήν κοινωνικήν ζωήν τῶν ἀνθρώπων.¨
¨Ἡ μεγαλοπρεπής, ἀλλά καί ἀδελφική, Συνάντησις τῶν δύο πρώτων πνευματικῶν Ἡγετῶν της Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας εἰς τό ἐνδοξότατον Φανάριον, τήν Καθέδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὁπωσδήποτε θά μείνῃ ἱστορική καί λαμπροτάτη μέσα εἰς τούς αἰῶνας τοῦ παρελθόντος καί τοῦ παρόντος, ἀλλά, βεβαίως, καί τοῦ μέλλοντος, ὅμως, νομίζω ταπεινά ὅτι ἡ Συνάντησις αὐτή θά μείνῃ εἰς τήν ζωήν τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ὡς μία σταθερή καί ἀσυναγώνιστη ἐμπειρία καί πραγματικότης καταλλαγῆς καί ἀδελφοσύνης, σημαντικοτέρα καί ἀξιολογωτέρα, βεβαίως, τῶν προηγουμένων Συναντήσεων, «Γέφυρα ἀγάπης, εἰρήνης, ἐλπίδος καί ἑνότητος»…¨
¨ Ἡ Συνάντησις εἰς τήν Καθέδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἡ ὁποία θά εἶναι ἱστορική καί περίλαμπρος ἀπό πλευρᾶς Ἱστορίας καί Πολιτισμοῦ, θά χαρακτηρισθῇ, κατά τήν γνώμην μου, πρωτίστως ὡς «Ἀδελφική»…¨
¨ Οἱ δύο Θεοπρόβλητοι καί Θεοτίμητοι Ἐπίσκοποι Ρώμης καί Κωνσταντινουπόλεως, πατερικόν παράδειγμα ἀγάπης, εἰρήνης, ἐλπίδος και ἑνότητος, εἰς Φανάριον, μέ τούς λόγους καί τήν ἐκκλησιαστικήν αὐτῶν συμπεριφοράν, θά καταδείξουν εἰς ὅλους τήν πορείαν τήν ὁποίαν ὀφείλει νά διατρέξῃ κάθε πιστός ἄνθρωπος καί κάθε ἄνθρωπος καλῆς θελήσεως, ἐάν θέλῃ νά ἐξέλθῃ ἀπό τήν κρίσιν¨
¨Ἡ ἐπιστροφή, λοιπόν, εἰς τούς χρόνους μας, τῆς πρώτης -ἀρχικῆς- θεϊκῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία χαριτώνει τήν ἀνθρωπίνην καί ἐκκλησιαστικήν πορείαν τῆς ζωῆς καί τῆς διακονίας τῶν Ἁγιωτάτων Μορφῶν τοῦ Πάπα καί τοῦ Πατριάρχου, ἡ πορεία αὐτή τῶν δύο σεπτῶν ἀνθρώπων, τούς ὁποίους βλέπομεν καί ἀκούομεν, εἶναι ἡ μοναδική πορεία, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τήν συμπόρευσιν πρός ἐκπλήρωσιν τῆς Διαθήκης τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ: «ἵνα ἕν ὦσιν»..¨
¨ Οἱ καροί οὐ μενετοί!
Εἶναι, ὅμως, φοβερόν διά τόν ἄνθρωπον τῶν καιρῶν μας νά μήν ἔχῃ ὑπομονήν, νά μή προσεύχεται μέ εὐλάβειαν καί προσοχήν, νά εἶναι ἀπαιτητικός, νά ζητῇ συνεχῶς καί νά μήν ἀγαπᾷ. Τό συμφέρον κυριαρχεῖ, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος δέν ἀντέχει εἰς τάς δοκιμασίας, εἶναι ἀδύνατος νά βοηθήσῃ τόν ἑαυτόν του εἰς τήν σημερινήν πολύπλευρον κρίσιν. Καί αὐτή ἡ πίστις του εἶναι ἐπιφανειακή, ἡ δέ ἐπικοινωνία του μέ τόν Θεόν εἶναι χωρίς νόημα, διότι εἶναι ἀκατήχητος καί ἀγράμματος μέσα εἰς τήν κατανυκτικήν, μυσταγωγικήν καί ἁγίαν πορείαν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας μας.
¨Ἡ Συνάντησις εἰς τήν Καθέδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό Φανάριον, θά εἶναι «Πάσχα», θά εἶναι Ἀνάστασις, θά εἶναι χαρᾶς Εὐαγγέλια, μέ ἀναστάσιμον ἀγαλλίασιν, μέ ἄγκυρα ἐλπίδος, θά εἶναι μία Πασχαλινή ἀδελφική πορεία καί συμπόρευσις, μέ προορισμόν τήν ἐκπλήρωσιν καί τελείωσιν τῆς «Διαθήκης τοῦ Θεοῦ», ἡ ὁποία θά εἶναι διά τήν Στρατευομένην Ἐκκλησίαν ἀνεπανάληπτη καί λίαν εὐπρόσδεκτη ἑορτή μετά τήν περίοδον τοῦ μεγάλου Σχίσματος, ἡ ἑορτή τῆς Ἐνότητος τῶν Χριστιανῶν¨
fanarion.blogspot.co.uk/ 11/04/2014
amethystosbooks.blogspot.gr
Πιθανώς μετά τα όσα βιώνει η πανανθρώπινη επικαιρότητα το τοιούτο ¨Πάσχα του Νοεμβρίου¨ να έχει μόνο ΣΤΑΥΡΩΣΗ και όχι ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Δηλ αν συναντηθούν στην Βασιλεύουσα των Πόλεων ¨οι δύο κορυφές της γεωπολιτικής¨ θα πληρωθεί ο κόσμος με αναστάσιμη χαρά ή με έρεβος;
Γιατί μας επισημαίνει άραγε τα παρακάτω ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς;

Α. ¨ Εις την ιστορίαν του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα, του πάπα. Η ουσία της πτώσεως εις την αμαρτίαν είναι πάντοτε η ιδία: το να θέλη κάνεις να γίνη καλός δια του εαυτού του. το να θέλη κάνεις να γίνη τέλειος δια του εαυτού του. Το να θέλη κανείς να γίνη θεός δια του εαυτού του. Αλλά τοιουτοτρόπως ο άνθρωπος ασυναισθήτως εξισούται με τον διάβολον.¨ Ανθρωπος και Θεάνθρωπος (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς) alopsis.gr
Β. ¨ Ἐπισφραγίζοντας τὰ λεγόμενά του γιὰ τὸν ἀνθρωπιστικὸ Οἰκουμενισμό, ὁ Γέρων Ἰουστῖνος παραθέτει αὐτούσια μερικὰ λόγια τοῦ ὁμολογητοῦ ἐπισκόπου Ἀχρίδος καὶ Ζίτσης Νικολάου64 σχετικὰ μὲ τὴν πνευματικὴ κατάσταση τῆς Εὐρώπης κατὰ τὸν Β” Παγκόσμιο Πόλεμο. μερικὰ ἐξ αὐτῶν, σχετιζόμενα μὲ τὸ θέμα μας, παραθέτουμε αὐτούσια.
»Τί νομίζετε σεῖς διὰ τὴν Εὐρώπην; Ἡ Ἀφρικὴ καὶ ἡ Ἀσία ὀνομάζουν τοὺς Εὐρωπαίους, «λευκοὺς δαίμονας».Ἐπομένως, θὰ ἠδύναντο νὰ ὀνομάσουν τὴν Εὐρώπην: Λευκὴν Δαιμονίαν. Θὰ τὴν ὠνόμαζον «Λευκήν», ἕνεκα τοῦ χρώματος τοῦ δέρματος, «Δαιμονίαν» δέ, ἕνεκα τῆς μελανότητος τῆς ψυχῆς της…Οὔτως, ἀδελφοί μου, ἀνέστη ὡς βρυκόλαξ εἰς τας ἡμέρας μας ἡ σατανικὴ Ρώμη, ἐκείνη ἡ Ρώμη, πρὸ τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου,ἡ ὁποία ἐδίωκε μὲ πῦρ καὶ μάχαιραν τοὺς Χριστιανοὺς καὶ ἠμπόδιζε τὸν Χριστὸν νὰ εισέλθῃ εἰς τὴν Εὐρώπην. Μόνον ὅτι ἡ Λευκὴ δαιμονία ἔχει πέσει εἰς βαρυτέραν ἀσθένειαν ἀπὸ τὴν ἀρχαίαν Ρώμην. Διότι, ἐὰν ἡ εἰδωλολατρικὴ Ρώμη, ἐβασανίζετο ἀπὸ ἕνα δαίμονα, ἡ Λευκὴ Δαιμονία βασανίζεται ἀπὸ ἑπτὰ πονηρὰ πνεύματα, δεινότερα ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν δαίμονα τῆς Ρώμης. Ἰδοὺ λοιπὸν ἡ νέα εἰδωλολατρικὴ Ρώμη, ἰδοὺ νέον μαρτύριον διὰ τὸν Χριστιανισμόν. Νὰ εἶστε ἕτοιμοι εἰς μαρτύριον διὰ τὸν Χριστὸν ἐκ μέρους τῆς Λευκῆς Δαιμονίας¨ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΣ κατὰ τὸν Γέροντα Ἰουστῖνο Πόποβιτς Νικόλαος Ζήσης http://www.theodromia.gr/root.el.aspx

Είναι αλήθεια ότι ο Πάπας φέρνει πάντα μαζί του  ιδιαίτερες ευλογίες;
Όμως ΑΝΑΣΤΑΣΗ δεν πρόκειται  να φέρει ποτέ του, ακριβώς γιατί δεν είναι μέτοχος της Ορθόδοξης ερμηνείας του  Μυστηρίου  Αυτής και του ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ που εκπορεύεται εκ του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ.
Πάσχα-πἐρασμα  με σκέτο ¨Σταύρωση¨ μπορεί να φέρει…;
Μπορεί να κλείσουν όμως και τα άκρα της Ερυθράς Θαλάσσης όπως μετά την διάβαση της  και να πνίξουν τον νοητό Φαραώ και τα στρατεύματα του;
Τελικά ο Νοέμβριος  δεν θα έχει ¨Χαράς Ευαγγέλια¨  αλλά «αλλουνού παπά ευαγγέλιο»
Οι ισχυροί της γης δεν γνωρίζουν  ότι ο ¨μαρμαρωμένος Βασιλιάς ¨ σουλατσάρει ήδη  στις όπου γης Ορθόδοξες γειτονιές και προσμένει την ώρα του Ουρανού;
Μύθος ή πραγματικότητα;
Αυτός θα φέρει το πραγματικό Ορθόδοξο Πάσχα με την Χαρμόσυνη ΑΝΑΣΤΑΣΗ  στην ΠΟΛΗ και την Οικουμένη…
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
πηγή