Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΝΙΚΗΤΑΣ

«Ο άγιος Νικήτας έζησε επί της βασιλείας Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Γεννήθηκε και ανατράφηκε στη χώρα των βαρβάρων Γότθων, πέραν του Ίστρου ποταμού. Είχε επικοινωνία με τους βαρβάρους, αλλά ήταν χριστιανός, καταγόμενος από  καλή και πλούσια γενιά. Συνελήφθη από τον άρχοντα των Γότθων Αθηνάριχο, λόγω της πίστεώς του στον Χριστό, και αφού τον βασάνισαν σκληρά κτυπώντας τον, τον έριξαν στη φωτιά, οπότε και τελειώθηκε».

Ο άγιος Νικήτας ανήκει σ’  εκείνους τους μάρτυρες που μπορούν να χαρακτηριστούν «πυρφόροι νικηφόροι», δεδομένου ότι τελειώθηκε, όπως λέει το συναξάρι του, μέσα από τη φωτιά. Είχε την ίδια εμπειρία με τους αγίους τρεις παίδες της Παλαιάς Διαθήκης, την ίδια εμπειρία με τον άγιο Πολύκαρπο Σμύρνης και με πλήθος άλλων αγίων μαρτύρων, με τη διαφορά ότι ο Θεός μέσα στις ανεξερεύνητες βουλές Του δεν τον έσωσε από αυτήν, αλλά επέτρεψε η φωτιά να γίνει το μέσον της τελείωσής του και δι’  αυτής να οδηγηθεί στον δροσισμό  του Παραδείσου. Και γι’  αυτόν γράφηκε το «διήλθομεν διά πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν». Τώρα χαίρει στεφανωμένος, ευρισκόμενος στη θριαμβεύουσα Εκκλησία μαζί με τους άλλους μάρτυρες του Κυρίου, αναπαυμένος σαν σε γαλήνιο όρμο, πρεσβεύοντας πια εν αγάπη για εμάς που χειμαζόμαστε ακόμα στην τρικυμιώδη θάλασσα της εδώ ζωής. «Όλμω γαληνώ προσωρμίσθης, αναπαυσάμενος των πόνων, και στεφανηφόρος χορεύεις εν Παραδείσω, μετά Μαρτύρων Χριστού». Ο υμνογράφος μάλιστα λαμβάνει και πάλι την αφορμή να υπενθυμίσει ότι η λαμπρότητα των ενδυμάτων  του, κατά συμβολικό βεβαίως τρόπο, οφείλεται στο ερυθρό χρώμα των αιμάτων του. Το αίμα του ύφανε τον έντιμο χιτώνα του. «Τους αικισμούς υπέμεινας στερρώς, και χιτώνα τον έντιμον, μαρτυρικώς ενδέδυσαι, εκ σων αιμάτων υφαινόμενον».

Η μακαριότητα αυτή του Παραδείσου, την οποία  από την ώρα της τελειώσεώς του και μετέπειτα απολαμβάνει ο άγιος μεγαλομάρτυς, υπήρξε και η δύναμη που τον έκανε, μαζί με τη χάρη του Θεού, να υπομείνει όλα τα μαρτύρια επιτυχώς. Θέλουμε να πούμε ότι αν ο άγιος μπόρεσε να κρατηθεί, και μάλιστα «χαίρων», στα τόσα σκληρά βάσανα που υπέστη, ήταν διότι ο νους του ήταν προσηλωμένος στη θεωρία του Κυρίου Του και της ομορφιάς των χαρίτων που προσφέρει στους νικητές των εχθρών. Όπως το επισημαίνει με γλαφυρότητα ο εκκλησιαστικός μας ποιητής: «Ενηδόμενος Κυρίου τη θεωρία, και ταις αυτού λαμπρότησιν, εντρυφών ο Μάρτυς, πάσχων ουκ ησθάνετο, και χαίρων εκραύγαζε: Δόξα τη δυνάμει σου, Κύριε». Αγαλλιώμενος από τη θεωρία του Κυρίου ο Μάρτυς, και εντρυφώντας στις λαμπρότητες αυτού, δεν αισθανόταν ότι έπασχε και με χαρά εκραύγαζε: Δόξα στη δύναμή Σου, Κύριε.

Κι άλλη φορά είχαμε υπενθυμίσει ότι η μετάθεση αυτή του νου από τα βάσανα στο αποτέλεσμα, που είναι το στεφάνωμα από τον Κύριο, συνιστά τη σπουδαιότερη μέθοδο αντιμετωπίσεως όλων των οδυνηρών του βίου. Ήταν κάτι που το ετόνιζε και ο μέγιστος των αγίων, όσιος Αντώνιος, ο οποίος έλεγε, όπως αυτό καταγράφεται στον Βίο του από τον Μεγάλο Αθανάσιο, ότι πρέπει κανείς να μην παγιδεύεται στο πρόβλημα, αλλά στη λύση. Να ζει μέσα στα προβλήματα, αλλά «σαν να έχει ήδη  νικήσει». Κι είναι η μέθοδος αυτή κάτι που έχει επισημανθεί και από τους νεώτερους ψυχολόγους, ότι δηλαδή για να απεμπλακεί κανείς από τις δυσκολίες της ζωής, από την ταλαιπωρία των λογισμών που στριφογυρίζουν τον άνθρωπο μονίμως στο πρόβλημα, θα πρέπει να μεταθέσει ακριβώς τον λογισμό του σε κάτι πέρα από το πρόβλημα. Για τον χριστιανό αυτό συνιστά μία πραγματικότητα, που την επιβεβαιώνει καθημερινά από τον πνευματικό του αγώνα. Διότι αυτό είναι και το μυστικό της πνευματικής ζωής: με τη χάρη του Θεού να ελέγχει κανείς τους λογισμούς του, ώστε να καλλιεργεί τους σωστούς λογισμούς. Και σωστοί λογισμοί είναι κυρίως αυτοί που έχουν ως κέντρο τον Κύριο Ιησού Χριστό και τη χάρη που Εκείνος πάντοτε δίνει. Είναι η πρόταση της Εκκλησίας μας για να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο τα προβλήματα της πνευματικής ζωής, αλλά και τα προβλήματα της καθημερινότητας, ιδίως αυτά που σχετίζονται με την κρίση της εποχής. Δηλαδή: μη μένουμε μόνο στα προβλήματα, διότι αυτό μπορεί να μας καταβάλει και να μας διαλύσει. Ο νους μας να προσβλέπει στον Κύριο, στη λύση που Εκείνος δίνει στον κάθε πιστό Του, κι αυτό θα μας δώσει τη δύναμη και την υπομονή να αντιμετωπίσουμε τα πάντα.

π. Γεώργιος Δορμπαράκης

"ΑΣ ΜΗΝ ..." ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ:

ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝ, ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΔΥΝΗΡΟ ΚΑΙ ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΟ, ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥΣ ...
ΟΛΟΙ ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ !!!

ΤΙ ΥΠΟΕΝΝΟΩ;
ΟΙ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΘΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΟΛΑ
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΠΙΣΤΑ ...
ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΔΟΥΛΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ...
ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΣΟΙ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΗΜΙΣΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ, ΕΝΑΝ ΠΑΡΗΓΟΡΟ ΛΟΓΟ ...
ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΑΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΝΟΣ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ...
ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ...
ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΧΑΡΟΥΝ Η ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΝ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ...
ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΞΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ...
ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ...
ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ !!!
  πηγή

Ηφαίστειο σε φάση ενεργοποίησης...

Η εικόνα που έχει για τον πλανήτη μας ο «μέσος» ή «κοινός» άνθρωπος (αναγνώστης εφημερίδων, δέκτης τηλεοπτικών «ειδήσεων», περιπατητής του Διαδικτύου) είναι εικόνα ηφαιστείου στα πρόθυρα ενεργοποίησης. Στοιχεία της εικόνας:
– Το χάος της αναρχίας και της αλληλοσφαγής στη Λιβύη. Αιτία, η ασύγγνωστη επιπολαιότητα της Δύσης. Εκτόνωσε τον πολιτικό πουριτανισμό της εξοντώνοντας τον Καντάφι, χωρίς να διαθέτει λύση εναλλακτική. Καθόλου ευκαταφρόνητος ο ρόλος μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών.
– Η κόλαση της ανθρωποσφαγής και στο Ιράκ, διάλυση και παράνοια. Αιτία και εκεί η εισβολή της Δύσης, ο απαγχονισμός του Σαντάμ Χουσεΐν, η ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας. Για χάρη του διαβόητου διδύμου Ντικ Τσένι - Ντόναλντ Ράμσφελντ, των εταιρειών πετρελαίου που εκπροσωπούσαν.
– Το μακέλεμα αναρίθμητων ακόμη ανθρώπων στη Συρία, εφιάλτης φρίκης και πανικού. Μεθοδική η ανήλεη σφαγή, μόνο επειδή πείσμωσε η Δύση, και πάλι, να στερήσει τη Ρωσία από τη μοναδική στη Μεσόγειο ναυτική της βάση.
– Το προγραμματικό, απίστευτου σαδισμού πογκρόμ των Παλαιστινίων στη Γάζα. Απροσχημάτιστη εν ψυχρώ θηριωδία, μόνο για να επιδείξει η Δύση το σχεδόν μεταφυσικού χαρακτήρα παράδοξο: να δέχεται, πειθαρχημένα και αναντίρρητα, να της υπαγορεύει πολιτική ο εκάστοτε Νετανιάχου.
– Τέλος (αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει τέλος στη δυναμική της ηφαιστειακής έκρηξης), το παρανοϊκό πείσμα της Δύσης να πετύχει σε ό,τι απέτυχε ο Χρουστσώφ στην Κούβα το 1962: να εγκαταστήσει «βάσεις» στο μαλακό υπογάστριο του «αντιπάλου». Θέλει η Δύση την προσάρτηση της Ουκρανίας στην επικράτεια του ΝΑΤΟ. Και για να πετύχει τον στόχο της, χρησιμοποιεί Oυκρανούς πολιτικούς εξευτελιστικά διεφθαρμένους ή ακροδεξιούς. Αλλά είναι ο λαός και πάλι που πληρώνει με πανικό, βασανισμό και αίμα, πολύ αίμα, την παρανοϊκή αξίωση.
Στον Πρώτο, στον Δεύτερο και στον Ψυχρό Παγκόσμιο Πόλεμο νικητές αναδείχθηκαν εκείνες οι κοινωνίες της Δύσης που εμφανίστηκαν να υπερασπίζουν, ως πρωταρχικό ζητούμενο για τον άνθρωπο, τις ατομικές ελευθερίες και την πολιτική δημοκρατία. Ηταν οι κοινωνίες που ήθελαν (και πέτυχαν) να συγκροτούν το «στρατόπεδο της ελευθερίας», τον «ελεύθερο κόσμο», απέναντι στο «στρατόπεδο» ή στον «κόσμο» του απολυταρχισμού, του φασισμού και ναζισμού, των ιστορικών εφαρμογών του μαρξισμού. Η ίδια πίστη ότι εκπροσωπούν και υπερασπίζουν τις ελευθερίες και τη δημοκρατία, οδήγησε και τις πολλές δεκάδες χιλιάδων Αμερικανών να σκοτωθούν πολεμώντας στην Κορέα ή στο Βιετνάμ. Συγκλονιστική πάντοτε εικόνα τα απέραντα στρατιωτικά νεκροταφεία στις ΗΠΑ, οι αναρίθμητοι ομοιόμορφοι τάφοι, όπου αποτέθηκε ο ανθός μιας κοινωνίας μεταναστών αφομοιωμένων, όχι βέβαια από ένα σύστημα εξουσιαστικής, παγκόσμιας επιβολής, αλλά από ένα αξιόπιστο όραμα ελευθερίας και δημοκρατίας για όλους.
Βέβαια, η αντίφαση ήταν δεδομένη: το «παράδειγμα» της Δύσης είχε γεννήσει τόσο την πίστη στις ατομικές ελευθερίες και στην έμμεση (με σύμβαση ανάθεσης έργου) δημοκρατία όσο και την πίστη στην κοσμοσωτήρια αποστολή της άριας φυλής ή της «δικτατορίας του προλεταριάτου». Και τα δύο σκέλη της αντίφασης ήταν βλαστήματα από την ίδια μήτρα: τις βαρβαρικές καταβολές του εκθαμβωτικού νεωτερικού «παραδείγματος». Γεννήματα συνεπέστατα του θρησκευτικού (αρχικά) και ειδωλοκλαστικού - αθεϊστικού (αργότερα) ατομοκεντρισμού, της αλυσιδωτής διαπλοκής ωφελιμισμού, νοησιαρχίας, αποτελεσματικότητας. Της αλήθειας που γίνεται «δόγμα», αναγκαστή «πεποίθηση», ελεγχόμενη από κάποια «αλάθητη» καθέδρα και μεταγγιζόμενη με την καλά οργανωμένη «προπαγάνδα».
Ο ατομοκεντρισμός (πάντοτε απήχημα πρωτογονισμού) καταφάσκει τις συμφωνημένες χρηστικές «αξίες», αγνοεί την απροϋπόθετη χαρά του αθλήματος να κοινωνείται η ζωή. Ξέρει μόνο τη χρήση, όχι τη σχέση, μόνο το δικαίωμα, όχι τη μετοχή, μόνο τη σύμβαση, όχι την πίστη - εμπιστοσύνη. Μοναδικός χαλινός στα κτηνώδη εγωτικά ορμέμφυτα εμφανίζεται μόνο κάποιος κώδικας με κανονιστικές αρχές χρησιμοθηρικής Ηθικής. Ο κώδικας επιβάλλεται ή με την τρομοκρατία φριχτών απειλών για αιώνια (σε χρόνο ατέρμονα) κόλαση ή με σύστημα «σωφρονιστικό» περιθωριοποίησης του παραβάτη ή, απλώς, με τον ακαταμάχητο νόμο της συνήθειας, των μακρόχρονων εθισμών στο αυτονόητο.
Οσο διαρκούσε, έως πριν από είκοσι πέντε χρόνια, η ισορροπία του τρόμου, του ανταγωνισμού των εξοπλισμών, και τα δύο στρατόπεδα συντηρούσαν προσχηματικές ιδεολογίες και ρητορείες αυτοεξύμνησης. Οι μεν διαφήμιζαν «δημοκρατία», «ατομικά δικαιώματα», «ελεύθερη αγορά» (συνώνυμη της καταναλωτικής πλησμονής). Οι δε «κοινωνικό κράτος», με στερήσεις βέβαια, αλλά εξασφαλισμένη για όλους την κατοικία, την περίθαλψη, την παιδεία, το νερό, τον ηλεκτρισμό, τη θέρμανση. Και από τις δυό μεριές η ιδεολογική ρεκλάμα κόμιζε κάποιες αλήθειες και αδίστακτη ψευδολογία.
Ιστορικο-υλιστικά και τα δύο στρατόπεδα, δύο όψεις του ίδιου νομίσματος – μοναδικό «νόημα» ζωής (αιτία και σκοπός) οι εγωτικές εξασφαλίσεις, κωμικό αντιφάρμακο για τον θάνατο. Με την κατά κράτος νίκη και καθολική επικράτηση του ηδονικού καταναλωτικού «οράματος» τα προσχήματα εγκαταλείφθηκαν, όχι όμως και ο ανταγωνισμός ισχύος των άλλοτε φορέων της «ιδεολογικής» διαφοράς. Παρ’ όλη την αδιαμφισβήτητη μονοκρατορία της «ελευθερίας των αγορών», η εκζήτηση ολοκληρωτικής επιβολής αποκάλυψε ίδια απολύτως την ταυτότητα των κάποτε «αντιπάλων» – ίδιες τις μεθόδους, απαράλλαχτη την απανθρωπία της αρχής «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Μονοκρατορία των «αγορών» σημαίνει: η οικονομία αυτονομείται από την κοινωνία, λειτουργεί ως αυτοσκοπός, παιχνίδι τζόγου στα διεθνή χρηματιστήρια άσχετο με ανταλλακτικές σχέσεις και μεγέθη παραγωγής. Οι κρατικές οικονομίες βασίζονται κυρίως στην επίτευξη δανεισμού, στη διαχείριση δανείων. Ετσι η «ελευθερία αγορών» καταλήγει σε μια παγκοσμιοποιημένη ασύδοτη τοκογλυφία και η πολιτική σε μια εκφαυλισμένη διαπλοκή εξουσιολαγνείας και απληστίας συμφερόντων. Οι διεθνείς τοκογλύφοι (τράπεζες, πιστωτικοί οργανισμοί, εταιρισμοί κρατών) συντηρούν ιδιωτικούς οίκους αξιολόγησης της δανειοληπτικής ικανότητας χωρών – ιδιώτες αποφαίνονται ποια κοινωνία θα δανειοδοτηθεί για να συνεχίσει να υπάρχει και ποια θα καθηλωθεί στη στέρηση ή στον λιμό.
Το «παράδειγμα» σαφέστατα καταρρέει, ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες των λαών. Και οι φορείς του αντιλόγου στον ατομοκεντρισμό, οι κάποτε Ελληνες, άγλωσσοι σήμερα, μεταπράτες, σκλάβοι της ξιπασιάς μας, έχουμε αυτοαποκλειστεί από την Ιστορία...

πηγή

Άν ο Χριστός ερχόταν σήμερα ( σάν απλός άνθρωπος ) θά τόν έκλειναν στό φρενοκομείο...

Ο  ιερομόναχος π.Σεραφείμ Ρόουζ υπήρξε ένας από τούς μεγαλύτερους Ορθόδοξους Θεολόγους τής Αμερικανικής Ηπείρου.

π. Σεραφείμ Rose: «… Είναι αλήθεια ότι αυτή η γενιά είναι πολύ μπερδεμένη...Το μόνο πρόβλημα με μένα είναι, ότι δεν είμαι μπερδεμένος και γνωρίζω πολύ καλά ποιο είναι το καθήκον του ανθρώπου:

να λατρεύει το Θεό και τον Υιό Του, και να προετοιμάζεται για τη ζωή στον επερχόμενο κόσμο, όχι να ζει άνετα κι ευτυχισμένα σ’ αυτόν τον κόσμο εκμεταλλευόμενος τον συνάνθρωπό του και ξεχνώντας το Θεό και τη Βασιλεία Του.

 

Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρετε τι θα Του συνέβαινε; Θα Τον έκλειναν σε ψυχιατρείο και θα Τον υπέβαλαν σε ψυχοθεραπεία και το ίδιο θα έκαναν στους Αγίους Του...

 

Ο κόσμος θα Τον σταύρωνε πάλι σήμερα, ακριβώς όπως έπραξε πριν από  2.000 χρόνια, διότι ο κόσμος δεν έχει μάθει τίποτα πέρα από το να κατεργάζεται ακόμη δολιότερες μορφές υποκρισίας.
 

Ζούμε σε μια κοινωνία πιο ειδωλολατρική και πιο εχθρική προς το Χριστό, από εκείνη στην οποία ο ίδιος γεννήθηκε...
 

Πρόσφατα ένας καθολικός ιερέας, στο Πανεπιστήμιο της California στο Los Angeles, τόλμησε να πει ότι το Πανεπιστήμιο είχε παγανιστική ατμόσφαιρα και οι ιθύνοντες του Πανεπιστημίου τον χαρακτήρισαν “φανατικό” και “παράφρονα”.
 

Έλεγε την αλήθεια, αλλά οι άνθρωποι μισούν την αλήθεια και γι αυτό ευχαρίστως θα ξανασταύρωναν το Χριστό αν ερχόταν ανάμεσά τους.
 

Η αγάπη για την αλήθεια και για το Θεό είναι απείρως πιο σημαντική απ’ την αγάπη για την ασφάλεια, τα χρήματα και τη φήμη [...]».

 

(Το παρόν κείμενο είναι απόσπασμα επιστολής του π. Σεραφείμ Rose προς τους γονείς του, τον Ιούνιο του 1964)
 

Από το βιβλίο “π. Σεραφείμ Ρόουζ: Η ζωή και τα έργα του”

Ο π. Σεραφείμ Rose, υπήρξε πνευματικό τέκνο του Αγ. Ιωάννη Μαξίμοβιτς

πηγή

Ο δικός σου Σταυρός !

 

Κάποτε, κάποιος νεαρός έφτασε στα όρια της απελπισίας. Πολλά τα προβλήματα. Ήταν πελαγωμένος. Αντικρίζοντας μόνο αδιέξοδο, έπεσε στα γόνατα προσευχής, λέγοντας: «Κύριε, δεν μπορώ να συνεχίσω, δεν αντέχω άλλο. Ο σταυρός που κουβαλώ είναι πολύ βαρύς, ασήκωτος “.
.
Ο Κύριος αποκρίθηκε: “Παιδί μου, εάν δεν μπορείς να βαστάξεις το βάρος του σταυρού σου, τότε πήγαινε και τοποθέτησέ τον μέσα σε αυτό το δωμάτιο. Ύστερα, άνοιξε πάλι την πόρτα και διάλεξε όποιον σταυρό επιθυμείς. “
.
Σ ‘ευχαριστώ Κύριε μου “Ο άνθρωπος φανερά ανακουφισμένος απάντησε,”.
Και στη συνέχεια, έκανε ό, τι του είπε ο Θεός.Καθώς μπήκε στο δωμάτιο, είδε πολλούς σταυρούς: μερικοί ήταν τόσο μεγάλοι ώστε να μην φαίνονται οι κορυφές τους. Άλλοι ήταν μέτριοι. Αυτός ανακάλυψε έναν μικροσκοπικό σταυρό που έγερνε πάνω σε έναν μακρινό τοίχο.
.
“Θα ήθελα αυτόν τον σταυρό, Κύριε”, ψιθύρισε ο νεαρός. Τότε ο Κύριος του απάντησε:
“Παιδί μου, ξέρεις, αυτός είναι ο δικός σου σταυρός που μόλις έφερες εδώ μέσα!”
Όταν τα προβλήματα της ζωής φαίνονται ακατανίκητα και απροσπέλαστα και δεν μπορούν ν ‘αντιμετωπιστούν. Όταν ο σταυρός που σηκώνεις είναι βαρύς. Μην τα χάνεις, μη ολιγοψυχήσεις και αποθαρρυνθείς. Θα βοηθηθείς πραγματικά αν κοιτάξεις τριγύρω σου. Τότε θα δεις καταστάσεις, σταυρούς τεράστιους, που άλλοι άνθρωποι καλούνται να σηκώσουν. Τότε θα ανακαλύψεις ότι ο δικός σου σταυρός πολλές φορές είναι πολύ ελαφρύς σε σύγκριση με τους σταυρούς των άλλων συνανθρώπων σου. Και μόνο τότε, μπορείς να θεωρήσεις τον εαυτό σου πολύ πιο «τυχερό» από ό, τι φανταζόσουν ποτέ. Θυμάσαι, για εκείνον, λέγεται, που παραπονιόταν πως δεν είχε παπούτσια, ως ότου συνάντησε κάποιον που δεν είχε πόδια. Ευχαρίστησε τον Θεό γι ‘αυτά που έχεις και όχι αυτά που στερείσαι.Όποιος και αν είναι ο σταυρός σου, όποιος και αν είναι ο πόνος σου, μη ξεχνάς, θα υπάρχει πάντοτε λιακάδα ύστερα από τη βροχή.Μπορεί να παραπατάς, μπορεί ακόμα και να πέφτεις, όμως ο Θεός είναι πάντοτε εκεί για να σε βοηθήσει να τα ξεπεράσεις.
. (Μετάφραση:. Ροζαλί Χαρ Παπαδοπούλου,
Πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας)
Γι αυτό: …
“Όταν ΤΟΝ Γολγοθά ΔΕΝ υποφέρεις
ΚΑΙ ο σταυρός ΣΤΗΝ Πλάτη είναι βαρύς,
μάθε “γιατί”, να μην προφέρεις,
να τον σηκώσεις, άνθρωπε, μπορείς! “
Μετά από μια όμορφη συζήτηση που είχα το απόγευμα με μια αγαπημένη, γλυκειά, ευγενική ψυχούλα, ήρθα σπίτι και αναζήτησα την παρούσα ανάρτηση .. .
Τα πιο πάνω αγαπημένη μου συνοδοιπόρε πρέπει να σκεφτόμαστε κάθε φορά, που ο πειρασμός έρχεται στο δρόμο μας και μας παρουσιάζει σαν βουνό ενώπιών μας τα προβλήματα.
Τίποτα δεν είναι αξεπέρατο μπροστά στην δύναμη Του Πλάστη και Δημιουργού μας.
Ό, τιδήποτε επιτρέπει στου βίου την πορεία ο Κύριος είναι για της ψυχής μας το συμφέρον.
Ας εμπιστευόμαστε τη ζωή μας Στα Πανάγια χέρια Του, και μ εμπιστοσύνη ας Τον αφήσουμε να κυβερνήσει το καράβι της ζωής μας.
Καλοδεχούμενα όλα … και τα δύσκολα και τα εύκολα της ζωής!
Σ ευχαριστώ για την αγάπη σου πολυαγαπημένη μου αδελφή ψυχή.
Σ ευχαριστώ για την συμπαράστασή σου, την υπομονή σου και τις συμβουλές σου.
Καλή δύναμη, ο Κύριος είναι πάντα δίπλα μας.

πηγή
το είδαμε  εδώ

Νίκας τοις μπουμπουνεύσι...

 

Ενα βασικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι το ακόλουθο: Η ιδεολογία της Αριστεράς είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα κι από μια μερίδα μπάμιες στο μπλέντερ ανακατεμένες με πατσά και χυμό από σαρανταποδαρούσες. Μια σαχλαμάρα και μισή, μια αφόρητη αηδία (την οποία προπαγανδίζουν άτομα προδήλως βαρεμένα), ένα ολόκληρο κόμπλεξ και μια σκέτη παραφροσύνη έχουν επικρατήσει καθολικά! Μόνο στην Ελλάδα! Το αποτέλεσμα; Οι λίγοι, νοητικά και συναισθηματικά πρωτόγονοι (και αρκούντως κονομημένοι), να κάνουν τη ζωή της πλειοψηφίας από δύσκολη έως αφόρητη.

Τα παραπάνω ισχύουν για τους προνομιούχους της Αριστεράς, που κάνουν καριέρα με πλαστά πτυχία, πέτσινες σκέψεις, μαϊμού αναλύσεις και ντεμέκ αγώνες. Οσοι τους ακολουθούν «ψήνονται» από το βαρύγδουπο υφάκι και είθισται να πληρώνουν και τη νύφη. Να μη σας τα πολυλογούμε, η Αριστερά έχει επηρεάσει εδώ και χρόνια όλες τις εκδηλώσεις του συλλογικού βίου και έχει απλώσει τη σάπια αρίδα της από τη Γαύδο μέχρι το Σουφλί. Σαν μεταδοτική ασθένεια, σαν σμήνος από ακρίδες, δεν έχει αφήσει τίποτε όρθιο. Τη γλώσσα τη ρήμαξε. Την οικονομία την κατάπιε. Την παιδεία τη διέλυσε. Τα ΜΜΕ τα σάχλεψε.


Μουντρούχοι

Ολα τα αποσάθρωσε στο διάβα της. Κοντεύει δε να βγάζει... γραμμή ακόμα και για τη θρησκευτική λειτουργία! Στο Απολυτίκιο του Σταυρού οι μουντρούχοι της Αριστεράς δεν ανέχονται να ακούν στη φράση «νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος» τη λέξη «βασιλεύσι» διότι τους θυμίζει το πολίτευμα που άλλαξε με το τελευταίο δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα! Αφενός είναι ευτύχημα που στο άκουσμα της λέξης «νίκας» δεν καταλαβαίνουν τη φίρμα με τα σαλάμια και αφετέρου είναι εντελώς απαράδεκτο από την πλευρά των πιστών να δέχονται να αλλάζει το κείμενο στο απολυτίκιο και η λέξη «βασιλεύσι» να γίνεται «ευσεβέσι». Λες και ο βασιλιάς ενοχλεί την Αριστερά περισσότερο από την ευσέβεια.

Τέλος πάντων, οι αριστερίζοντες υποδύονται τους ακρότατα θιγμένους όποτε ακούγεται η λέξη «βασιλεύσι» και προβαίνουν σε απεχθέστατα κομπαρσιλίκια, διαταράσσοντας λειτουργίες, ιεροπραξίες, τελετές. Παρακαλούνται πιστοί και ιερείς να μη... μασάνε από την αριστερή «ευθιξία».

Ενα πρόσφατο κρούσμα είχαμε και από τον Γκλέτσο, σε αγιασμό σε σχολείο της Στυλίδας, αλλά αυτός μάλλον αντέδρασε έτσι λόγω άγνοιας. Εχει δει στις τηλεοράσεις να αντιδρούν στο «βασιλεύσι», τσίνησε κι αυτός...


Παναγιώτης Λιάκος
Πηγή

Προζύμι δίχως μαγιά με το βασιλικό του Τιμίου Σταυρού

Αρκετές νοικοκυρές πιστές στην παράδοση, που ακόμα ζυμώνουν στο σπίτι τους συνεχίζουν να συντηρούν ένα ευλογημένο έθιμο που είναι ταυτόχρονα και ένα θαύμα.

Αυτό γίνεται δύο φορές το χρόνο. Στη γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού 14 Σεμπτεβρίου και την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών, δηλαδή της Σταυροπροσκυνήσεως. Ποιο είναι αυτό; Η παρασκευή νέου προζυμιού.

Πώς γίνεται αυτή;

Πέρνουν οι νοικοκυρές ένα κλαδί βασιλικό από τα χέρια του ιερέα. Σ’ ένα δοχείο βάζουν λίγο χλιαρό νερό. Μετά ρίχνουν μόνο αλεύρι και ανακατεύουν μέχρι να γίνει πηκτός χυλός και από πάνω βάζουν σε σχήμα σταυρού το ευλογημένο κλαδί του βασιλικού. Άλλες νοικοκυρές συνηθίζουν να βράζουν τον βασιλικό και αυτό το χλιαρό νερό να το χρησιμοποιούν στην παρασκευή του χυλού. Τυλίγουν το δοχείο με μια καθαρή πετσέτα και το αφήνουν μερικές ώρες «να γίνει». Το θαυμαστό είναι ότι το προζύμι γίνεται χωρίς την προσθήκη ενζύμου-μαγιάς, δηλαδή με την ενέργεια της χάριτος του Τιμίου Σταυρού.

Βρεθήκαμε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και είδαμε το εξής θαυμαστό και το μαρτυρούμε.

Πίσω από το προσκυνητάρι της εικόνας του Ευαγγελισμού πού βρίσκεται στο Καθολικό της Μονής βρίσκονται δύο ράφια. Οι πατέρες που έχουν το διακόνημα να ζυμώνουν τα πρόσφορα και τα ψωμιά έφεραν ένα δοχείο με το χυλό και το τοποθέτησαν στο κάτω ράφι. Στο πάνω ράφι βάζουν μετά την ακολουθία το βασιλικό με τον τίμιο σταυρό. Στο χυλό επάνω δεν βάζουν απολύτως τίποτε. Με την ενέργεια του Τιμίου Σταυρού μεταβάλλεται σε προζύμι.

 Μεγάλα και θαυμαστα τα έργα σου Κύριε!

 πηγή

το είδαμε Εδώ

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ-Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΕΦΤΑΣΕ.

Μετά το διάγγελμα του Αμερικανού Προέδρου Ομπάμα για πόλεμο του Ισλαμικού κράτους σε οποιοδήποτε έδαφος υπάρχουν μαχητές του έρχονται πάλι στην επιφάνεια οι προφητείες για την Συρία.Ολοι πέρσυ τέτοια εποχή περίμεναν την επέμβαση στη Συρία,που όμως δεν έγινε.Τώρα με πρόσχημα την ISIS οι ΗΠΑ θα βομβαρδίσουν την Συρία,χωρίς την έγκριση της Συριακής κυβέρνησης και του Προέδρου Άσαντ.Πράγμα αδιανόητο βάση των διεθνών κανόνων όπως αναφέρουν και Γερμανοί αναλύτές στο Der Spiegel.Aυτή τη φορά τα ζητήματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα,αφού στα εδάφη που δρα η ISIS στο Β.Ιράκ αλλά και στη Συρία ,ζουν στην πλειονότητα Κούρδοι.Οπότε το χτύπημα είναι διπλό.Από την μία μπορεί να χτυπήσει στρατιωτικούς στόχους του Συριακού στρατού,και από την άλλη να τεθεί ζήτημα για ίδρυση Κουρδικού κράτους,αφού αυτοί που θα συνεισφέρουν περισσότερο σε επίγειες στρατιωτικές δυνάμεις εναντίον της ISIS θα είναι Κούρδοι.Υπάρχει και μία μαρτυρία από την Κύπρο που αναφέρει ότι ο πόλεμος στην Συρία θα διαρκέσει 4 χρόνια.Ο πόλεμος είχε ξεκινήσει την ίδια εποχή με την ΝΑΤΟ'ι'κή επέμβαση στη Λιβύη,τον Μάρτιο του 2011.Οπότε τον Μάρτιο του 2015 συμπληρώνονται τα 4 χρόνια.Απομένει το τελικό διάστημα των 6 μηνών(Σεπτέμβριος 2014-Μάρτιος 2015)ώστε να δούμε τι εξελίξεις θα υπάρξουν. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.Πρώτος ο κύριος Ημών Ιησούς Χριστός αναφέρεται στα σημερινά γεγγονότα.Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο Κεφ. 24 αναφέρει :<< ΚΑΙ ἐξελθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπορεύετο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ· καὶ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ. 2 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ βλέπετε ταῦτα πάντα; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον, ὃς οὐ καταλυθήσεται. 3 καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ᾿ ἰδίαν λέγοντες· εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; 4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. 5 πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι. 6 μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ᾿ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος. 7 ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ λοιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· 8 πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων.>>Eδώ ξεκάθαρα σε ερώτηση των μαθητών του αναφέρεται
στην καταστροφή του 2ου Ναού του Σολομώντος και ότι πολλοί αντίχριστοι θα έρθουν στο όνομά του και πολλούς θα πλανήσουν,θα ακούμε φήμες για πολέμους αλλά όλα αυτά πρέπει να γίνουν αλλά δεν θα είναι το τέλος.[Αυτό σε απάντηση όσων περιμένουν τον τελικό αντίχριστο και το τέλος του κόσμου,τα οποία είναι Καθολικές και Προτεσταντικές θεωρίες]Αναφέρεται στους 3 Παγκοσμίους πολέμους και ειδικά στον τρίτο που θα ξεσηκωθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας και θα γίνουν πείνα ,αρρώστιες και σεισμοί κατά τόπους πράγματα που τα βλέπουμε συνέχεια.Αυτός ο Τρίτος παγκόσμιος πόλεμος θα είναι η αρχή των πόνων. Ας δούμε όμως τι είπαν οι προφήτες ειδικά για την Δαμασκό.Ο προφήτης Ιερεμίας αναφέρει:<<

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΙΕΡΕΜΙΑ.Τῇ Δαμασκῷ.

(Μασ. ΜΘ´, 23–27 ). Κατῃσχύνθη ᾿Ημὰθ καὶ ᾿Αρφάδ, ὅτι ἤκουσαν ἀκοὴν πονηράν· ἐξέστησαν, ἐθυμώθησαν, ἀναπαύσασθαι οὐ μὴ δύνωνται. 13 ἐξελύθη Δαμασκός, ἀπεστράφη εἰς φυγήν, τρόμος ἐπελάβετο αὐτῆς. 14 πῶς οὐχὶ ἐγκατέλιπε πόλιν ἐμήν; κώμην ἠγάπησαν· 15 διὰ τοῦτο πεσοῦνται νεανίσκοι ἐν πλατείαις σου, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταί σου πεσοῦνται, φησὶ Κύριος· 16 καὶ καύσω πῦρ ἐν τείχει Δαμασκοῦ, καὶ καταφάγεται ἄμφοδα υἱοῦ ῎Αδερ.H πρoφητεία ενάντια στη Δαμασκό

23 ΓIA TH ΔAMAΣKO. Kαταντρoπιάστηκε η Aιμάθ και η Aρφάδ επειδή, άκoυσαν κακή αγγελία η καρδιά τoυς διαλύθηκε στη θάλασσα υπάρχει ταραχή δεν μπoρεί να ησυχάσει.

24 H Δαμασκός παρέλυσε, στράφηκε σε φυγή, και την κατέλαβε τρόμoς αγωνία και πόνoι την κυρίευσαν, σαν εκείνη πoυ γεννάει.

25 Πώς δεν εναπέμεινε η ένδoξη πόλη, η πόλη τής ευφρoσύνης μoυ!

26 Γι' αυτό, oι νέoι της θα πέσoυν στις πλατείες της, και όλoι oι πoλεμιστές άνδρες θα απoλεστoύν κατά την ημέρα εκείνη, λέει o Kύριoς των δυνάμεων.

27 Kαι θα ανάψω φωτιά στα τείχη τής Δαμασκoύ, και θα καταφάει τα παλάτια τoύ Bεν-αδάδ.Δαμασκός=Πρωτεύουσα της Συρίας,Αρφάδ=πόλη της Συρίας.Αιμάθ=Διάσημη πόλη της Συρίας στον ποταμό Ορόντο.Βεν-Αδάδ=παλιός βασιλιάς της Δαμασκού.>> .                            ΗΣΑΙΑΣ - 17o Κεφάλαιο.

1 Η ΚΑΤΑ ΔΑΜΑΣΚΟΥ ΟΡΑΣΙΣ ΙΔΟΥ Η ΔΑΜΑΣΚΟΣ ΠΕΠΑΥΜΕΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΗΝΑΙ ΠΟΛΙΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΣΩΡΟΣ ΕΡΕΙΠΙΩΝ

2 ΑΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΟΗΡ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΦΘΗΣΑΝ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ ΔΙΑ ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΑΝΑΠΑΥΕΣΘΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ Ο ΦΟΒΙΖΩΝ

3 ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΕΚΛΕΙΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΕΦΡΑΙΜ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΔΑΜΑΣΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΘΕΛΕΙ ΓΕΙΝΕΙ ΩΣ Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΛΕΓΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

4 ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ Η ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ ΘΕΛΕΙ ΣΜΙΚΡΥΝΘΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΧΟΣ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΕΙ ΙΣΧΝΩΘΗ

5 ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΩΣ ΟΤΑΝ Ο ΘΕΡΙΣΤΗΣ ΣΥΝΑΓΗ ΤΟΝ ΣΙΤΟΝ ΚΑΙ ΘΕΡΙΖΗ ΤΑ ΑΣΤΑΧΥΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΒΡΑΧΙΟΝΟΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΩΣ Ο ΣΥΝΑΓΩΝ ΑΣΤΑΧΥΑ ΕΝ ΤΗ ΚΟΙΛΑΔΙ ΡΑΦΑΕΙΜ

6 ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΟΜΩΣ ΜΕΙΝΕΙ ΕΝ ΑΥΤΗ ΡΩΓΕΣ ΩΣ ΕΝ ΤΩ ΤΙΝΑΓΜΩ ΤΗΣ ΕΛΑΙΑΣ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΕΛΑΙΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΩΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΩΝ ΚΛΑΔΩΝ ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΠΕΝΤΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΤΕΡΩΝ ΑΥΤΗΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΩΝ ΚΛΑΔΩΝ ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

7 ΕΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΗΜΕΡΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΝΑΒΛΕΨΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΝΑΤΕΝΙΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

8 ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΝΑΒΛΕΨΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΩΜΟΥΣ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΥ ΟΥΔΕ ΘΕΛΕΙ ΣΕΒΑΣΘΗ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΚΑΜΟΝ ΟΙ ΔΑΚΤΥΛΟΙ ΑΥΤΟΥ ΟΥΤΕ ΤΑ ΑΛΣΗ ΟΥΤΕ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ

9 ΕΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΑΙ ΟΧΥΡΑΙ ΠΟΛΕΙΣ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ ΩΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟΣ ΚΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΤΑΤΟΝ ΚΛΩΝΑΡΙΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΦΗΚΑΝ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΕΡΗΜΩΣΙΣ

10 ΕΠΕΙΔΗ ΕΛΗΣΜΟΝΗΣΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΕΘΥΜΗΘΗΣ ΤΟΝ ΒΡΑΧΟΝ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΣΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΦΥΤΕΥΣΕΙ ΕΥΑΡΕΣΤΑ ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΜΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΥΤΕΥΣΙΝ ΜΕ ΞΕΝΑ ΒΛΑΣΤΗΜΑΤΑ

11 ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΜΕΙ ΤΟ ΦΥΤΟΝ ΣΟΥ ΝΑ ΑΥΞΗΘΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΜΕΙ ΤΟΝ ΣΠΟΡΟΝ ΣΟΥ ΝΑ ΑΝΘΗΣΗ ΠΛΗΝ ΤΟ ΘΕΡΟΣ ΘΕΛΕΙ ΔΙΑΡΠΑΧΘΗ ΕΝ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΗΛΠΙΣΜΕΝΗΣ ΘΛΙΨΕΩΣ

12 ΟΥΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΠΟΛΛΩΝ ΛΑΩΝ ΟΙΤΙΝΕΣ ΚΑΜΝΟΥΣΙ ΤΑΡΑΧΗΝ ΩΣ ΤΗΝ ΤΑΡΑΧΗΝ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΟΡΥΒΟΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΟΡΥΒΟΥΣΙΝ ΩΣ ΘΟΡΥΒΟΝ ΥΔΑΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ

13 ΤΑ ΕΘΝΗ ΘΕΛΟΥΣΙ ΘΟΡΥΒΗΣΕΙ ΩΣ ΘΟΡΥΒΟΝ ΥΔΑΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΑΛΛ Ο ΘΕΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΛΕΓΞΕΙ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΚΔΙΩΧΘΗ ΩΣ ΤΟ ΑΧΥΡΟΝ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ ΚΑΙ ΩΣ ΚΟΝΙΟΡΤΟΣ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΥ

14 ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΙΔΟΥ ΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝΤΩΝ ΗΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΛΗΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΡΠΑΖΟΝΤΩΝ ΗΜΑΣ>>Aυτό το οποίο θα παίξουν τώρα είναι ο αφανισμός της Δαμασκού,αλλά αυτό δεν ξέρουμε αν θα γίνει τώρα ή με την κάθοδο των Ρώσων ή από τους Ισραηλινούς.Ο προφήτης Αμώς συνδέει αυτό τον πόλεμο με τον Λίβανο και την Γάζα που θα είναι οι εκπλήξεις.Και ήδη γνωρίζουμε ότι στον Λίβανο περιμένουν επίθεση από την ISIS και είναι σε επιφυλακή ο Λιβανικός στρατός που οι δυνατότητές του είναι μικρές για να αντιμετωπίσουν οργανωμένο στρατό.Είδαμε και στην διάρκεια του καλοκαιριού την Ισραηλινή διένεξη με την Χαμάς στη Γάζα,που προς το παρόν τηρείται η κατάπαυση του πυρός ενώ η Χαμάς ξαναφτιάχνει τις σήρραγες που συνδέουν την Γάζα με το Ισραήλ.

ΑΜΩΣ ΚΕΦ.1 ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΑΜΑΣΚΟ,ΤΗΝ ΤΥΡΟ,ΤΗΝ ΕΔΩΜ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΑΖΑ.

Λόγω των εξελίξεων στην Γάζα,θα παραθέσω και το πρώτο κεφάλαιο του Προφήτη Αμώς,που αναφέρεται σε Δαμασκό[Συρία],Γάζα,Τύρο[πόλη του Λιβάνου] και Εδώμ[όνομα που δόθηκε στον Ησαύ,από τον πατέρα του Ιακώβ.Οι Εδωμίτες ζούσαν στην νότια περιοχή της Παλαιστίνης ή όρος Σειήρ].

ΑΜΩΣ 1

Αμ. 1,1              Λόγοι Ἀμώς, οἳ ἐγένοντο ἐν Ἀκκαρεὶμ ἐκ Θεκουέ, οὓς εἶδεν ὑπὲρ Ἱερουσαλὴμ ἐν ἡμέραις Ὀζίου βασιλέως Ἰούδα καὶ ἐν ἡμέραις Ἱεροβοὰμ τοῦ Ἰωὰς βασιλέως Ἰσραήλ, πρὸ δύο ἐτῶν τοῦ σεισμοῦ.

Αμ. 1,1                        Λογοι και οράματα εκ μέρους του Θεού που απεκαλύφθησαν εις την περιοχήν Ακκαρείμ προς τον Αμώς, ο οποίος κατήγετο από την πόλιν Θεκουέ. Αυτά ανεφέροντο εις την Ιερουσαλήμ, επραγματοποιήθησαν δε κατά την εποχήν του Οζιου, βασιλέως του Ιούδα, και του Ιεροβοάμ υιού του Ιωάς, βασιλέως του Ισραήλ, δύο έτη πριν η γίνη ο σεισμός.

Αμ. 1,2              Καὶ εἶπε· Κύριος ἐκ Σιὼν ἐφθέγξατο καὶ ἐξ Ἱερουσαλὴμ ἔδωκε φωνὴν αὐτοῦ, καὶ ἐπένθησαν αἱ νομαὶ τῶν ποιμένων, καὶ ἐξηράνθη ἡ κορυφὴ τοῦ Καρμήλου.

Αμ. 1,2                       Ο προφήτης Αμώς είπεν· “ο Κυριος· ωμίλησεν από την Σιών, εξήλθεν η φωνή αυτού από την Ιερουσαλήμ, ένεκα δε τούτου εμαράνθησαν οι βοσκότοποι των ποιμένων, εξηράνθη δε και η κορυφή του όρους. Καρμήλου”.

Αμ.1,3               Καὶ εἶπε Κύριος· ἐπὶ ταῖς τρισὶν ἀσεβείαις Δαμασκοῦ καὶ ἐπὶ ταῖς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτόν, ἀνθ᾿ ὧν ἔπριζον πρίοσι σιδηροῖς τὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας τῶν ἐν Γαλαάδ·

Αμ. 1,3                       Είπεν ο Κυριος· “δια τας τρεις ασεβείας της Δαμασκού, και μάλιστα δια την τετάρτην, δεν θα ανακαλέσω την εναντίον αυτής καταδικαστικήν απόφασίν μου, διότι οι κάτοικοι επριόνιζον με σιδηρά πριόνια τας εγκύους γυναίκας της περιοχής Γαλαάδ.

Αμ. 1,4              καὶ ἀποστελῶ πῦρ εἰς τὸν οἶκον Ἀζαήλ, καὶ καταφάγεται τὰ θεμέλια υἱοῦ Ἄδερ·

Αμ. 1,4                       Φωτιάν θα εξαποστείλω εναντίον του οίκου Αζαήλ, η οποία θα καταφάγη εκ θεμελίων τον οίκον του υιού Αδερ.

Αμ. 1,5              καὶ συντρίψω μοχλοὺς Δαμασκοῦ καὶ ἐξολοθρεύσω κατοικοῦντας ἐκ πεδίου Ὦν, καὶ κατακόψω φυλὴν ἐξ ἀνδρῶν Χαῤῥάν, καὶ αἰχμαλωτευθήσεται λαὸς Συρίας ἐπίκλητος, λέγει Κύριος. -

Αμ. 1,5                       Θα συντρίψω τους μοχλούς της Δαμασκού και θα εξολοθρεύσω αυτούς, οι οποίοι κατοικούν εις την πεδιάδα Ων, θα κατακόψω και θα εξαφανίσω την φυλήν, που συγκροτείται από τους άνδρας της Χαρράν, και ο ονομαστός δια τα κατορθώματά του λαός της Συρίας θα οδηγηθή αιχμάλωτος”. Αυτά λέγει ο Κυριος.

Αμ. 1,6              Τάδε λέγει Κύριος· ἐπὶ ταῖς τρισὶν ἀσεβείαις Γάζης καὶ ἐπὶ ταῖς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτούς, ἕνεκεν τοῦ αἰχμαλωτεῦσαι αὐτοὺς αἰχμαλωσίαν τοῦ Σαλωμὼν τοῦ συγκλεῖσαι εἰς τὴν Ἰδουμαίαν.

Αμ. 1,6                       Αυτά ακόμη λέγει ο Κυριος· “δια τας τρεις ασεβείας της Γαζης, και μάλιστα δια την τετάρτην, δεν θα ανακαλέσω την εναντίον των κατοίκων της καταδικαστικήν απόφασίν μου. Διότι αυτοί έσυραν εις αιχιμαλωσίαν άνδρας του Σολομώντος, βασιλέως της Ιουδαίας, και τους παρέδωκαν δούλους εις την Ιδουμαίαν.

Αμ. 1,7              καὶ ἐξαποστελῶ πῦρ ἐπὶ τὰ τείχη Γάζης, καὶ καταφάγεται τὰ θεμέλια αὐτῆς·

Αμ. 1,7                       Θα αποστείλω, λοιπόν, φωτιάν εις τα τείχη της Γαζης, η οποία φωτιά θα καταφάγη την πόλιν μέχρι θεμελίων.

Αμ. 1,8              καὶ ἐξολοθρεύσω κατοικοῦντας ἐξ Ἀζώτου, καὶ ἐξαρθήσεται φυλὴ ἐξ Ἀσκάλωνος, καὶ ἐπάξω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ Ἀκκάρων, καὶ ἀπολοῦνται οἱ κατάλοιποι τῶν ἀλλοφύλων, λέγει Κύριος. -

Αμ. 1,8                       Θα εξολοθρεύσω τους κατοίκους της Αζώτου, θα ξεπαστρευθή η φυλή της Ασκάλωνος, θα επιφέρω τιμωρόν την χείρα μου εναντίον της Ακκαρών και θα εξολοθρευθούν οι υπόλοιποι εκ των Φιλισταίων”, λέγει ο Κυριος.

Αμ. 1,9              Τάδε λέγει Κύριος· ἐπὶ ταῖς τρισὶν ἀσεβείαις Τύρου καὶ ἐπὶ ταῖς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτήν, ἀνθ᾿ ὧν συνέκλεισαν αἰχμαλωσίαν τοῦ Σαλωμὼν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν διαθήκης ἀδελφῶν·

Αμ. 1,9                       Αυτά λέγει ο Κυριος· “δια τας τρεις ασεβείας της Τυρου, και ιδιαιτέρως δια την τετάρτην, δεν θα αποσύρω την εναντίον αυτής καταδικαστικήν απόφασίν μου, διότι αυτοί συνέλαβον αιχμαλώτους από το βασίλειον του Σολομώντος εις την Ιδουμαίαν και δεν ενεθυμήθησαν την συνθήκην φιλίας, την οποίαν είχαν κάμει μεταξύ των Ιουδαίων ως αδελφών των.

Αμ. 1,10            καὶ ἐξαποστελῶ πῦρ ἐπὶ τὰ τείχη Τύρου, καὶ καταφάγεται τὰ θεμέλια αὐτῆς. -

Αμ. 1,10                     Θα εξαποστείλω φωτιάν εις τα τείχη της Τυρου, η οποία και θα καταφάγη εκ θεμελίων αυτήν”.

Αμ. 1,11            Τάδε λέγει Κύριος· ἐπὶ ταῖς τρισὶν ἀσεβείαις τῆς Ἰδουμαίας καὶ ἐπὶ ταῖς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτούς, ἕνεκα τοῦ διῶξαι αὐτοὺς ἐν ῥομφαίᾳ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἐλυμήνατο μητέρα ἐπὶ γῆς καὶ ἥρπασεν εἰς μαρτύριον φρίκην αὐτοῦ καὶ τὸ ὅρμημα αὐτοῦ ἐφύλαξεν εἰς νῖκος.

Αμ. 1,11                      Αυτά λέγει ο Κυριος· “δια τας τρεις ασεβείας της Ιδουμαίας, και μάλιστα την τετάρτην, δεν θα ανακαλέσω την εναντίον των Ιδουμαίων καταδικαστικήν απόφασίν μου, διότι αυτοί κατεδίωξαν με φονικήν ρομφαίαν τους αδελφούς των Ιουδαίους. Ελήστευσαν και ήχμαλώτισαν μητέρας της χώρας αυτής και επεδόθησαν εις τόσον φοβεράς αρπαγάς, ώστε αυταί να καταμαρτυρούν τα φρικτά των εγκλήματα. Εκράτησαν δε την εναντίον των αδελφών των φονικήν ορμήν μέχρι της τελικής των, όπως ήλπιζαν, νίκης εναντίον των.

Αμ. 1,12            καὶ ἐξαποστελῶ πῦρ εἰς Θαμάν, καὶ καταφάγεται θεμέλια τειχέων αὐτῆς.

Αμ. 1,12                     Δια τούτο θα εξαποστείλω φωτιάν εναντίον της πόλεώς των Θαμάν, η οποία και θα καταφάγη εκ θεμελίων τα τείχη της”.

Αμ. 1,13            Τάδε λέγει Κύριος· ἐπὶ ταῖς τρισὶν ἀσεβείαις υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἐπὶ ταῖς τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτόν, ἀνθ᾿ ὧν ἀνέσχιζον τὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας τῶν Γαλααδιτῶν, ὅπως ἐμπλατύνωσι τὰ ὅρια αὐτῶν·

Αμ. 1,13                      Αυτά λέγει ο Κυριος· “δια τας τρεις ασεβείας των Αμμωνιτών, ιδιαιτέρως όμως δια την τετάρτην, δεν θα ανακαλέσω την καταδικαστικήν εναντίον των απόφασίν μου, διότι έσχιζαν τας κοιλίας των εγγύων γυναικών της περιοχής Γαλαάδ, δια να αυξήσουν ετσι τα όρια της χώρας των.

Αμ. 1,14            καὶ ἀνάψω πῦρ ἐπὶ τείχη Ῥαββάθ, καὶ καταφάγεται θεμέλια αὐτῆς μετὰ κραυγῆς ἐν ἡμέρᾳ πολέμου, καὶ σεισθήσεται ἐν ἡμέραις συντελείας αὐτῆς·

Αμ. 1,14                     Θα ανάψω φωτιάν εις τα τείχη της Ραββάθ, η οποία και θα καταφάγη εκ θεμελίων αυτήν, καθ' ον χρόνον θα ακούωνται αι πολεμικαί κραυγαί των εχθρών των. Φοβερός σεισμός θα συγκλονίση την χώραν και κατά την ημέραν εκείνην θα την συντρίψη μέχρι πλήρους καταστροφής της.

Αμ. 1,15            καὶ πορεύσονται οἱ βασιλεῖς αὐτῆς ἐν αἰχμαλωσίᾳ, οἱ ἱερεῖς αὐτῶν καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό, λέγει Κύριος.

Αμ. 1,15                      Οι δε βασιλείς της θα μεταβούν αιχμάλωτοι, μαζή δέ με αυτούς οι ιερείς των και οι άρχοντές των”, λέγει ο Κυριος. <<ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΗΣΑ'Ι'Α-ΚΕΦ.23[Αφορά την Τύρο και την Σιδώνα τις μεγαλύτερες πόλεις του Λιβάνου,που κι αυτός με το κοίτασμα Λεβιάθαν μπαίνει στο παιχνίδι και μας έχει απασχολήσει πολλές φορές με την κόντρα Χεζμπολάχ-Ισραήλ.]Τὸ ὅραμα Τύρου.

ΟΛΟΛΥΞΑΤΕ, πλοῖα Καρχηδόνος, ὅτι ἀπώλετο, καὶ οὐκέτι ἔρχονται ἐκ γῆς Κιτιαίων· ἦκται αἰχμάλωτος. 2 τίνι ὅμοιοι γεγόνασιν οἱ ἐνοικοῦντες ἐν τῇ νήσῳ μετάβολοι Φοινίκης διαπερῶντες τὴν θάλασσαν 3 ἐν ὕδατι πολλῷ, σπέρμα μεταβόλων; ὡς ἀμητοῦ εἰσφερομένου οἱ μετάβολοι τῶν ἐθνῶν. 4 αἰσχύνθητι, Σιδών, εἶπεν ἡ θάλασσα. ἡ δὲ ἰσχὺς τῆς θαλάσσης εἶπεν· οὐκ ὤδινον οὐδὲ ἔτεκον οὐδὲ ἐξέθρεψα νεανίσκους οὐδὲ ὕψωσα παρθένους. 5 ὅταν δὲ ἀκουστὸν γένηται Αἰγύπτῳ, λήψεται αὐτοὺς ὀδύνη περὶ Τύρου. 6 ἀπέλθατε εἰς Καρχηδόνα, ὀλολύξατε, οἱ κατοικοῦντες ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ. 7 οὐχ αὕτη ἦν ὑμῶν ἡ ὕβρις ἀπ᾿ ἀρχῆς πρὶν ἢ παραδοθῆναι αὐτήν; 8 τίς ταῦτα ἐβούλευσεν ἐπὶ Τύρον; μὴ ἥσσων ἐστὶν ἢ οὐκ ἰσχύει; οἱ ἔμποροι αὐτῆς ἔνδοξοι, ἄρχοντες τῆς γῆς. 9 Κύριος σαβαὼθ ἐβουλεύσατο παραλῦσαι πᾶσαν τὴν ὕβριν τῶν ἐνδόξων καὶ ἀτιμάσαι πᾶν ἔνδοξον ἐπὶ τῆς γῆς. 10 ἐργάζου τὴν γῆν σου, καὶ γὰρ πλοῖα οὐκέτι ἔρχεται ἐκ Καρχηδόνος. 11 ἡ δὲ χείρ σου οὐκέτι ἰσχύει κατὰ θάλασσαν, ἡ παροξύνουσα βασιλεῖς· Κύριος σαβαὼθ ἐνετείλατο περὶ Χαναὰν ἀπολέσαι αὐτῆς τὴν ἰσχύν. 12 καὶ ἐροῦσιν· οὐκέτι οὐ μὴ προσθῆτε τοῦ ὑβρίζειν καὶ ἀδικεῖν τὴν θυγατέρα Σιδῶνος· καὶ ἐὰν ἀπέλθῃς εἰς Κιτιεῖς, οὐδὲ ἐκεῖ ἀνάπαυσις ἔσται σοι· 13 καὶ εἰς γῆν Χαλδαίων, καὶ αὕτη ἠρήμωται ἀπὸ τῶν ᾿Ασσυρίων, οὐδὲ ἐκεῖ σοι ἀνάπαυσις ἔσται, ὅτι ὁ τοῖχος αὐτῆς πέπτωκεν. 14 ὀλολύξατε, πλοῖα Καρχηδόνος, ὅτι ἀπόλωλε τὸ ὀχύρωμα ὑμῶν. 15 καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καταλειφθήσεται Τύρος ἔτη ἑβδομήκοντα ὡς χρόνος βασιλέως, ὡς χρόνος ἀνθρώπου· καὶ ἔσται μετὰ ἑβδομήκοντα ἔτη, ἔσται Τύρος ὡς ᾆσμα πόρνης. 16 λαβὲ κιθάραν, ρέμβευσον, πόλις πόρνη ἐπιλελησμένη· καλῶς κιθάρισον, πολλὰ ᾆσον, ἵνα σου μνεία γένηται. 17 καὶ ἔσται μετὰ τὰ ἑβδομήκοντα ἔτη, ἐπισκοπὴν ποιήσει ὁ Θεὸς Τύρου, καὶ πάλιν ἀποκατασταθήσεται εἰς τὸ ἀρχαῖον· καὶ ἔσται ἐμπόριον πάσαις ταῖς βασιλείας τῆς οἰκουμένης. 18 καὶ ἔσται αὐτῆς ἡ ἐμπορία καὶ ὁ μισθὸς ἅγιον Κυρίῳ· οὐκ αὐτοῖς συναχθήσεται, ἀλλὰ τοῖς κατοικοῦσιν ἔναντι Κυρίου πᾶσα ἡ ἐμπορία αὐτῆς φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἐμπλησθῆναι εἰς συμβολὴν μνημόσυνον ἔναντι Κυρίου.ΣΗΜ.Κιτιαίων,Κίτιο=Κύπριοι,Κύπρος.Σιδών,Τύρος-Μεγάλα λιμάνια,πόλεις του Λιβάνου]Eξαγγελία κρίσης ενάντια στην Tύρo

1 H OΡAΣH ENANTIA ΣTHN TYΡO. Ολoλύζετε, ω πλoία τής Θαρσείς επειδή, εξoλoθρεύτηκε, ώστε να μη υπάρχει σπίτι oύτε είσoδoς τoυς αναγγέλθηκε αυτό από τη γη των Kητιαίων.

2 Σιωπήστε, ω κάτoικoι τoυ νησιoύ εσύ, το οποίο γέμισαν oι έμπoρoι της Σιδώνας, αυτoί πoυ διαβαίνoυν επάνω στη θάλασσα.

3 Kαι τo εισόδημά της είναι o σπόρoς τoύ Σιώρ, τo καλoκαίρι τoύ πoταμoύ, πoυ φέρνoνται μέσα από πoλλά νερά κι αυτή έγινε τo εμπόριo των εθνών.

4 Nα ντρoπιαστείς, Σιδώνα επειδή, η θάλασσα, τo oχύρωμα της θάλασσας, μίλησε, λέγoντας: Δεν κoιλoπoνώ oύτε γεννάω oύτε ανατρέφω νέoυς oύτε μεγαλώνω παρθένες.

5 'Oταν ακoυστεί στην Aίγυπτo, θα λυπηθoύν ακoύγoντας για την Tύρo.

6 Περάστε στη Θαρσείς oλoλύξτε, κάτoικoι τoυ νησιoύ.

7 Aυτή είναι η εύθυμη πόλη σας, της oπoίας η αρχαιότητα είναι από τις παλιές ημέρες; Tα πόδια της θα τη φέρoυν μακριά για να παρoικήσει.

8 Πoιoς τo βoυλεύθηκε αυτό ενάντια στην Tύρo, αυτή πoυ διαμoιράζει στέμματα, της oπoίας oι έμπoρoι είναι ηγεμόνες, της oπoίας oι πραγματευτές είναι oι ένδoξoι της γης;

9 O Kύριoς των δυνάμεων τo βoυλεύθηκε αυτό, για να καταντρoπιάσει την υπερηφάνεια κάθε δόξας, για να εξευτελίσει κάθε ένδoξoν της γης.

10 Διαπέρνα τη γη σoυ σαν πoτάμι, ω θυγατέρα τής Θαρσείς δεν υπάρχει πλέoν δύναμη.

11 'Aπλωσε τo χέρι τoυ επάνω στη θάλασσα, έσεισε βασίλεια o Kύριoς έδωσε πρoσταγή ενάντια στη Xαναάν, για να καταστρέψoυν τα oχυρώματά της.

12 Kαι είπε: Δεν θα αγάλλεσαι πλέoν, ω παρθένα θλιμμένη, θυγατέρα τής Σιδώνας σήκω, πέρνα προς τoυς Kητιαίoυς oύτε εκεί θα έχεις ανάπαυση.

13 Δέστε, η γη των Xαλδαίων αυτός o λαός δεν υπήρχε o Aσσύριoς τoν θεμελίωσε, γι' αυτoύς πoυ κατoικoύν στην έρημo σήκωσαν τoυς πύργoυς της, ύψωσαν τα παλάτια της και την έκαναν ερείπια.

14 Ολoλύζετε, ω πλoία τής Θαρσείς επειδή, τo oχύρωμά σας ερημώθηκε.

15 Kαι κατά την ημέρα εκείνη, η Tύρoς θα λησμoνηθεί για 70 χρόνια, σύμφωνα με τις ημέρες ενός βασιλιά ύστερα, όμως, από τα 70 χρόνια θα είναι μέσα στην Tύρo σαν τραγoύδι τής πόρνης.

16 Πάρε μια κιθάρα, γύρνα ολόγυρα την πόλη, ω ξεχασμένη πόρνη, παίζε γλυκά, τραγoύδα πoλλά τραγoύδια, για να σε θυμηθoύν.

17 Kαι ύστερα από τα 70 χρόνια, o Kύριoς θα επισκεφθεί την Tύρo κι αυτή θα επιστρέψει στo μίσθωμά της, και θα παραδίνεται σε πoρνεία με όλα τα βασίλεια του κόσμου επάνω στο πρόσωπο της γης.

18 Kαι τo εμπόριό της και τo μίσθωμά της θα αφιερωθεί στoν Kύριo δεν θα θησαυριστεί oύτε θα ταμιευτεί επειδή, τo εμπόριό της θα είναι για εκείνoυς πoυ κατoικoύν μπρoστά στoν Kύριo για να τρώνε σε χoρτασμό, και να έχoυν εκλεκτά ενδύματα.>> Ολα αυτά έχουν σχέση και με προηγούμενη δημοσίευσή μου πότε θα ξεκινήσει ο πόλεμος: << Oι περισσότεροι με ρωτάνε αφού τα γεγγονότα ξεκίνησαν,γιατί δεν αναφέρεσαι στα Ελλληνοτουρκικά  ή στον πόλεμο που θα ξεκινήσει στην Συρία,στο Ιράν ή γενικότερα στην Μ.Ανατολή.Η αλήθεια είναι ότι τα γεγγονότα δεν είναι μόνο πολεμικά.Οι προφητείες αναφέρονται σε θρησκευτικά,πολιτικά,οικονομικά,τεχνολογικά και κοινωνικά θέματα.Ο πόλεμος είναι πάντα η τελευταία λύση.Για τα πολεμικά γεγγονότα τα οποία αργούν ακόμα,θα αναφέρω ενδεικτικά ότι ο άγιος Μεθόδιος Επίσκοπος Πατάρων μίλησε για την κάθοδο των Ρώσσων εις Κωνσταντινούπολη και δια την παραμονήν τους εν αυτή για 5 ή 6 μήνες.Eπειδή οι περισσότερες προφητείες είναι αναλυτικές από αυτό το σημείο και μετά υπάρχει το ερώτημα: Τι θα συμβεί προηγουμένως; Την απάντηση δίνει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός;<<Όταν ακούσετε ότι ο πόλεμος πιάστηκε από κάτω τότε κοντά είναι.>>Οι περισσότεροι έχετε διαβάσει πολλά άρθρα περί της επεμβάσεως του ΝΑΤΟ στην Συρία ή τους βομβαρδισμούς στα πυρηνικά εργοστάσια του Ιράν.Η πολύ καλή ιστοσελίδα Hggiken.pblogs.gr. έχει δώσει και την Μαρτυρία του Μητροπολίτη Σιατίστης Αντώνιου: «Μας έλεγε, συνέχεια και πολλές φορές με στενοχώρια, τον καιρό της ευδαιμονίας:
"μεγάλη πείνα θα πέσει στην Ελλάδα, παιδί μου, μεγάλη πείνα..."
κι εμείς δυσκολευόμασταν να τον πιστέψουμε...
Τον καιρό δε που ήταν στο νοσοκομείο στα τελευταία του, μετά την τελευταία εγχείρηση που έκανε μόλις τον φέρανε στο δωμάτιο κοιτούσε απέναντι την εικόνα του Εσταυρωμένου Χριστού και έκλαιγε σαν μικρό παιδί λέγοντας με την γνωστή ταπεινότητά του :
"πώς με αξίωσες Χριστέ μου, εμένα και μου απεκάλυψες αυτά τα πράγματα!"προφανώς κάτι σοβαρό είχε δει πιο μπροστά...
Όταν τον ρωτήσαμε "τι είδες Δέσποτα;" με δυσκολία μας απάντησε γιατί είχε πρόβλημα με την φωνή του:

"όταν αρχίσει το κακό από την Συρία να αρχίσετε να προσεύχεστε!"
και το επανέλαβε πολλές φορές
"εκεί, από την Συρία όταν ξεκινήσει..." "όταν αρχίσει το κακό από την Συρία να αρχίσετε να προσεύχεστε!"

και το επανέλαβε πολλές φορές

"εκεί, από την Συρία όταν ξεκινήσει..."

εννοώντας ότι μετά θα πιάσει η μπόρα και εμάς...
 Τον ξαναρωτήσαμε "τι άλλο είδες Δέσποτα;" και μας είπε "θα σας πω μετά..." αλλά μετά εκοιμήθη...»To ερώτημα λοιπόν για το πότε θα γίνουν τα ελληνοτουρκικά απαντήθηκε.Οταν θα υπάρξει επίσημη ανακοίνωση για τον πόλεμο στην Συρία τότε έρχεται και η σειρά μας.Στο ερώτημα πότε;Aπαντά η Αγία Γραφή :[Προφητείες Ιερεμία -Κεφ.51]<<45 ΛΑΕ ΜΟΥ ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΕΚ ΜΕΣΟΥ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΣΑΤΕ ΕΚΑΣΤΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

46 ΜΗΠΟΤΕ  Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ  ΧΑΥΝΩΘΗ ΚΑΙ  ΦΟΒΗΘΗΤΕ ΥΠΟ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΑΣ  ΗΤΙΣ ΘΕΛΕΙ  ΑΚΟΥΣΘΗ ΕΝ ΤΗ ΓΗ ,ΘΕΛΕΙ ΔΕ ΕΛΘΕΙ ΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟ ΕΝ ΕΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΤΟ Η ΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΕΝ ΤΗ ΓΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΟΥ>>.Aυτό σημαίνει ότι στο τέλος μιας χρονιάς θα γίνει επίσημη ανακοίνωση του πολέμου και μετά από αυτό το επόμενο έτος θα δωθεί επίσημα και η έναρξη του πολέμου.Γι αυτό θεωρώ πολύ πρόωρο το να γράψω για πόλεμο είτε στην Μ.Ανατολή είτε για τα ελληνοτουρκικά.>>Aν η πρώτη - αγγελία ανακοίνωση είναι ο πόλεμος στην Συρία[φέτος]τότε του χρόνου αφορά το Ιράν οπότε και θα γενικευτεί ο πόλεμος.Με το παρόν άρθρο δεν έχω σκοπό να τρομάξω ή να παρερμηνεύσω τις προφητείες αλλά να αφυπνίσω κόσμο για τα πολύ δύσκολα που αρχίζουν άμμεσα.Θα κλείσω με την παρέναιση του Γέροντα Πα'ίσιου:<< Τα πάντα διοικούνται από τον Θεό Λόγο , δεν τα διοικούν οι Αμερικανοί , ούτε οι Εβραίοι … Αυτοί επικρατούν μια φορά , διότι το επιτρέπει ο Θεός για να παιδεύει τους δικούς του .>>και το κλασικό<<Οι Κούρδοι θα κάνουν κράτος.Το Κουρδικό έχει ήδη δρομολογηθεί....>>

Το κήρυγμα της Κυριακής: Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

Του Αρχιμανδρίτου Παϊσίου Λαρεντζάκη
Ιεροκήρυκος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

Εορτάζει η Εκκλησία μας σήμερα την παγκόσμιο Ύψωση του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, ο οποίος, κατά τον ιερό υμνογράφο, προτρέπει όλη τη κτίση να ανυμνήσει «τό πάθος τό ἂχραντο τοῦ ἐν αὐτῷ ὑψωθέντος», του Σωτήρα μας Χριστού, ο οποίος με το να θανατώσει πάνω σ’ αυτόν «τόν ἡμᾶς κτείναντα», τον διάβολο, «νεκρωθέντας ἀνεζώωσε, καί κατεκάλλυνε, καί εἰς οὐρανούς πολιτεύεσθαι, ἠξίωσεν ὡς εὐσπλαγχνος, δι’ ὑπερβολήν ἀγαθότητος».
Τιμούμε και προσκυνούμε τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού, και ενθυμούμαστε το Πάθος Του και την σταύρωσή Του. Τιμούμε και προσκυνούμε τον Σταυρό εξαιτίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που εκουσίως σταυρώθηκε για να παράσχει σε όλους μας την λύτρωση από τα δεσμά του θανάτου, την ευκαιρία της συγγνώμης και την προοπτική της Αναστάσεως.
 Πώς είναι δυνατόν να μη συγκινηθούμε βλέποντας την άπειρο αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο; Πώς είναι δυνατόν να μη θαυμάσουμε, όταν ολόκληρη η κτίση έφριξε μπροστά στο εκούσιο Πάθος του Κυρίου μας, στις μαστιγώσεις, στα ραπίσματα, στο ακάνθινο στεφάνι, στον σταυρό, στη λόγχη και στον θάνατο του Θεανθρώπου; Οι άγγελοι έφριξαν, ο ήλιος σκοτείνιασε, η γη εσείσθη, τα μνήματα ανοίχτηκαν, οι ρωμαίοι στρατιώτες εθαύμασαν, και εμείς εν κατανύξει ψυχής προσκυνούμε και τιμούμε τον Σταυρό του Κυρίου μας, που έγινε από όργανο καταδίκης το Ξύλον της Ζωής, το όπλο κατά του Διαβόλου και το φάρμακο ενάντια στον πνευματικό θάνατο.
Ο σταυρικός θάνατος είναι το Πάσχα της Καινής Διαθήκης. Ο σταυρικός θάνατος είχε αποτέλεσμα όχι γιατί πέθανε κάποιος αθώος, αλλά γιατί εκείνος που πέθανε ήταν ο σαρκωμένος Κύριος.
Υμνούμε και δοξάζουμε «τό μακάριον ξύλον», που πάνω σ’ αυτό πέθανε ο Βασιλεύς της Δόξης, για να σκορπίσει αιώνια ζωή σ’ ολόκληρη την κτίση. Ο Σταυρός του Χριστού είναι το κορύφωμα μαζί και το κλειδί της ευαγγελικής ιστορίας. Η Εκκλησία μας ψάλλει τη δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού: «Ἡ ἀήττητος καί ἀκατάλυτος καί θεία δύναμις τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ μή ἐγκαταλείπῃς ἡμᾶς τούς ἀμαρτωλούς».
Οι Πατέρες της Εκκλησίας κάνουν έναν σοφό παραλληλισμό: Όπως το ξύλο της γνώσεως έγινε αιτία για την καταδίκη του Αδάμ, έτσι το ξύλο του Σταυρού γίνεται η απαρχή της σωτηρίας μας. Και για τον λόγο αυτό ο Σταυρός είναι το καύχημα και το τρόπαιο όλων των χριστιανών. Ο Σταυρός, σύμφωνα και με έναν υπέροχο ύμνο της Εκκλησίας είναι ο φύλακας της οικουμένης, είναι το κόσμημα της Εκκλησίας, είναι το στήριγμα των πιστών, είναι η δόξα των Αγγέλων και των δαιμόνων το τραύμα. Η ιστορία της Εκκλησίας μας έχει πολλά παραδείγματα να μάς υποδείξει από τη ζωή των Αγίων, όπου με μόνο το σημείο του σταυρού έγιναν μέγιστα θαύματα, και θεραπείες ασθενών, και εξορίες δαιμόνων. Αλλά και πολλές φορές, με μόνο το σημείο του σταυρού, οι άγιοι διασώθηκαν και έμειναν αλώβητοι από σαρκοβόρα θηρία ή από δηλητήρια που έδιναν στους μαθητές του Χριστού οι διάφοροι κατά καιρούς εχθροί της πίστεώς μας.
Ο Σταυρός επομένως του Κυρίου μας, ο ποτισμένος με το αίμα του σαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού, αλλά ακόμη και ο σταυρός που φέρουμε στο λαιμό μας και αυτό ακόμη το σημείο του σταυρού που κάνουμε με πίστη και ευλάβεια, έχει μεγάλη δύναμη και παρέχει μέγιστες ωφέλειες για κάθε πιστό χριστιανό. Γι’ αυτό και η Εκκλησία τον προβάλλει και τον υψώνει ενώπιον μας, και μάς προσκαλεί όλους να προσέλθουμε και να τον προσκυνήσουμε με δέος και με πίστη, και να αγιασθούμε από τον Τίμιο Σταυρό.
Για τον λόγο αυτό ας προσέλθουμε όχι μόνο με πίστη, αλλά και με κατάνυξη ψυχής. Ας προσέλθουμε με αγάπη στην καρδιά μας προς τον Θεό και προς τον πλησίον, ώστε να ελκύσουμε την χάρη, το έλεος και την αγάπη του Θεού και την συγχώρεση των αμαρτιών μας. Ας προσέλθουμε με καθαρή καρδιά, μακριά από πονηρούς λογισμούς, έξω από κάθε κακία, αφού διώξουμε από την καρδιά μας μίσος, ή ζήλεια, ή αντιπάθεια κατά του πλησίον, ή θυμό ή οργή ή κάθε επιθυμία που αντιστρατεύεται στην εντολή της Αγάπης και σε ότι ο Σταυρός του Χριστού εκπροσωπεί.
Αν επιθυμούμε πράγματι η προσκύνηση του Σταυρού να είναι για εμάς αφορμή αγιασμού και σωτηρίας, ας προσπαθήσουμε να γίνουμε μιμητές του Χριστού στην αγάπη, στη συγγνώμη, στην αυτοθυσία.
Ας ανοίξουμε κι εμείς τα χέρια μας, κι ας αγκαλιάσουμε τον πλησίον, τον κάθε συνάνθρωπό μας, κι ας απορρίψουμε από την καρδιά μας το πνεύμα της ατομικότητας, του εγωισμού και της αποξένωσης από τους συνανθρώπους μας. Αντί να ζητάμε πώς θα πάρουμε, ας αναζητούμε πώς θα προσφέρουμε γύρω μας, αυθόρμητα και ανιδιοτελώς, όπως έπραξε ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου.
Ο Σταυρός του Κυρίου υπενθυμίζει σε όλο τον κόσμο και στο καθένα από μας ότι, όταν διαλέξουμε τον Σταυρό ως τρόπο της ζωής μας, ως πολίτευμα του εκκλησιαστικού μας βίου, τότε έχουμε και την Ανάσταση. Τότε έχουμε την αληθινή μας ελευθερία, την αληθινή ανάπαυσή μας μέσα στην αγάπη του Θεού και την αγάπη των αδελφών μας, την αληθινή ειρήνη της ψυχής. Και όταν περιστάσεις και θλίψεις και ανάγκες ποικίλες μας κυκλώνουν, υψώνουμε τα μάτια της ψυχής μας και ατενίζουμε με πίστη τον Σταυρό του Χριστού μας. Και με ελπίδα προχωράμε. Σταυρωμένοι και αναστημένοι. Συσταυρωμένοι και συναναστημένοι με τον Ιησού Χριστό.
Ας υψώσουμε και τα δικά μας βλέμματα επάνω στο Γογλοθά, επάνω στον Τίμιο Σταυρό και ας ψάλλουμε μέσα από την καρδιά μας, με πίστη και ελπίδα: «Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῆ δυνάμει σου». «Μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν τῇ βασιλείᾳ Σου»

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου "Πώς γίνεται μέσα στην καρδιά μας η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού."

 

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

 «Τον 7ο αιώνα υψώθηκε πανηγυρικά ο τίμιος Σταυρός στα Ιεροσόλυμα, για να τον δει και να τον προσκυνήσει όλος ο λαός.*
Εκείνου του γεγονότος ανάμνηση είναι η τελετή της υψώσεως του Σταυρού, που γίνεται κάθε χρόνο, στις 14 Σεπτεμβρίου, στους ενοριακούς και μοναστηριακούς ναούς. Αυτή η Ύψωση, όμως, είναι εξωτερική. Υπάρχει, θα λέγαμε, και μια πνευματική Ύψωση του Σταυρού που συντελείται μέσα στην καρδιά του ανθρώπου.
Πότε; Όταν κάποιος σταθερά αποφασίζει να αυτοσταυρωθεί, νεκρώνοντας τα πάθη του. Όποιος δεν το κάνει, δεν είναι αληθινός Χριστιανός. Το λέει ξεκάθαρα ο απόστολος: «Οι του Χριστού την σάρκα εσταύρωσαν συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις» (Γαλάτας 5, 24). Όσοι, δηλαδή, είναι του Χριστού, έχουν σταυρώσει τον αμαρτωλό εαυτό τους μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες του. 
Οι Χριστιανοί, λοιπόν, υψώνουν μέσα τους αυτόν τον Σταυρό και τον κρατούν υψωμένο σε όλη τους τη ζωή. Έτσι είναι, άραγε; Ο καθένας ας ρωτήσει τη συνείδησή του. Και μακάρι να μην πάρει την απάντηση· «Εσύ κάνεις τα σαρκικά σου θελήματα και υπακούεις στις επιθυμίες σου. Ο σταυρός σου δεν είναι υψωμένος, αλλά ριγμένος στο λάκκο των παθών, όπου σαπίζει από την καταφρόνια και την αμέλειά σου».
Μετά την αποκαθήλωση του νεκρού σώματος του Χριστού, ο τίμιος Σταυρός έμεινε στο Γολγοθά. Οι Ιουδαίοι τον πήραν και τον έριξαν σε ένα σκουπιδόλακκο.
Μετά την Ανάσταση του Κυρίου, πάλι, δεν δίστασαν να επιχώσουν με πέτρες και χώματα τον Πανάγιο τάφο Του, για να τον εξαφανίσουν.
Τέλος, όταν οι Ρωμαίοι κυρίευσαν την επαναστατημένη Ιερουσαλήμ, το 70, κατέσκαψαν και ισοπέδωσαν όλη την πόλη και τα περίχωρά της. Και αργότερα, κατά την ανοικοδόμησή της, στον τόπο όπου πρώτα ήταν ο Πανάγιος τάφος, με υποκίνηση του εχθρού, έχτισαν ναό της Αφροδίτης, της ειδωλολατρικής θεάς της ασέλγειας.
Κάτι παρόμοιο γίνεται και με τον εσωτερικό σταυρό μας. Όταν ο εχθρός κυριεύσει και κατασκάψει τη νοητή Ιερουσαλήμ, την ψυχή μας, ο Σταυρός αυτός γκρεμίζεται από τον καρδιακό Γολγοθά στο σπουπιδόλακκο των αμαρτωλών επιθυμιών και ηδονών. Στη θέση του τότε βάζουμε και προσκυνάμε το είδωλο της Αφροδίτης, ώσπου να μας επισκεφτεί η Θεία Χάρη, αν βέβαια μετανοήσουμε ειλικρινά, η οποία θα τσακίσει το είδωλο της αμαρτίας και θα υψώσει μέσα μας το Σταυρό της νεκρώσεως των παθών» (Από το βιβλίο, «Χειραγωγία στην πνευματική ζωή»).
Σημείωση
* Ο Πέρσης βασιλιάς Χοσρόης Β’ (590- 628), που κατέλαβε την Αγία Πόλη το 614, άρπαξε το τίμιο Ξύλο και το μετέφερε στην Περσία. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα ο αυτοκράτορας Ηράκλειτος (610- 641) νίκησε τους Πέρσες και πήρε πάλι το Σταυρό. Στις 14 Σεπτεμβρίου του 628 τον έφερε στο ναό της Αναστάσεως των Ιεροσολύμων, όπου τον ύψωσε ο πατριάρχης άγιος Ζαχαρίας (609- 631). Από τότε επικράτησε σε Ανατολή και Δύση η εορτή της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού ως λαμπρή πανήγυρη.
πηγή