Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Παρασκευή, Ιουλίου 24, 2015

Οικογενειακό τσιφλίκι το μοναστήρι της Παναγίας Προυσιώτισσας-Οι ευθύνες του Δεσπότη

Οικογενειακό τσιφλίκι το μοναστήρι της Παναγίας Προυσιώτισσας-Οι ευθύνες του Δεσπότη

Του Γιώργου Θεοχάρη-Το ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ αποκαλύπτει όσα συμβαίνουν στο ιστορικό μοναστήρι που μετρά 1000 και πλέον χρόνια ζωής
Η Ευρυτανία βοά. Το ιστορικό μοναστήρι της Παναγιάς στον Προυσσσό μισοεγκαταλελειμένο και τα ερωτηματικά πύρινα....
Κανείς Ιεράρχης ή οποιοδήποτε άλλος δεν έχει το δικαίωμα να ανέχεται αυτές τις προκλητικές καταστάσεις στο μοναστήρι της Παναγιάς της Προυσιώτισσσας.
Επισκέπτομαι συχνά το Καρπενήσι και διαπίστωσα περίτρανα αυτή τη σκανδαλώδη εικόνα .
ΤΙς προάλλες επισκέφθηκα το μοναστήρι,στα κεριά υπήρχε ενας κοσμικός μεσήλικας και μία ακόμα γυναίκα στη μικρή έκθεση της Μονής , η κ. Μαργαρίτα, αδελφή του μητροπολίτη Καρπενησίου, Νικολάου.
Ζήτησα τον Ηγούμενο, μου είπαν δεν είναι εδώ. Στο μοναστήρι ηγουμενεύει ο αδελφός του Δεσπότη Χρυσόστομος με τον οποίο, όπως πληροφορήθηκα, δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις. Για αυτό ο μητροπολίτης μετέφερε και την αδελφή του Μαργαρίτα εκεί για να ελεγχει την κατάσταση.
Τα υπόλοιπα αδέλφια του δεσπότη έχουν αναλάβει κάποιες χειρονακτικές εργασίες στο μοναστήρι.Μόνιμα μάλιστα.
Κατευθύνθηκα στο Επισκοπείο και ζήτησα τον δεσπότη, έλειπε με αναρρωτική άδεια. Ζήτησα τον Αρχιερατικό Επίτροπο, τον πατέρα Νικόλαο Σταμούλη.Ελειιπε κι εκείνος . Μιλήσαμε μόνο στο τηλέφωνο καθώς όπως υποστήριξε δεν είχε χρόνο για συνάντηση και του ζήτησα να μου πει, ποιό είναι το φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μονής του Προυσού.
Μου είπε ότι με τα έσοδα του μοναστηριού συντηρούμε το Επισκοπείο και τους υπαλλήλους. Κι εμείς μαθαίνουμε ότι μηνιαίως λαμβάνουν μεγάλες δωρεές και συνδρομές από Ευρυτάνες εντός και εκτός Ελλάδας στην μητρόπολη.
Επίσης, η μητρόπολη έχει και ακίνητη περιουσία και καταθέσεις.
Διερωτήθηκα:
-Πόσο ηθικό είναι το μοναστήρι να έχει μετατραπεί σε οικογενειακό τσιφλίκι με ηγούμενους και διακόνους... τα αδέλφια του δεσπότη;
-Που πάνε τα υπέρογκα έσοδα της Μονής της Παναγιάς που επισκέπτεται πάνω από 50.000 πιστών ετησίως;
-Ποιό είναι το φιλανθρωπικό έργο του μοναστηριού;
-Γιατί παρατήρηθηκε άρον άρον ο προηγούμενος Αρχιερατικός Επίτροπος πατήρ Ιωάννης Λιάπης ; Τι συνέβη;
-Πως βρέθηκαν 400 ευρώ σε λογαριασμό του κ. Πολίτη, έμπορο εκκλησιατικών ειδών και συνεργάτη του Δεσπότη .Το ποσό αυτό κατατέθηκε διαδοχικά  από τον Δεσπότη σε προσωπικό λογαριασμό του Πολίτη.Ο Πολίτης καταδικάστηκε για εκβιασμό από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Φθιώτιδος.
-Γιατί έκλεισε το εκκλησιαστικό Λύκειο που ανήκε στη μητρόπολη;
Πληθώρα από ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα παρά την καταδίκη του κατηγορουμένου για τα ιλιγγιώδη ποσά που πέταξαν από το Καρπενήσι για χάρη του Δεσπότη.
Η Ιερά Σύνοδος πως αφήνει να διαιωνίζεται μία κατάσταση που ζημιώνει το μοναστήρι και σκανδαλίζει πιστούς και άπιστους...

 

Εὐπρέπεια καὶ Δόξα



Λίγο πρίν τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ ἱερέας ἀπευθύνει στόν λαό τήν προτροπή: Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν. Ἄς ἀναχωρήσουμε μέ εἰρήνη.

Ἡ λειτουργία εἶχε ἀρχίσει μέ τήν προτροπή: Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο μέ εἰρήνη.

Τώρα, στό τέλος μᾶς προτρέπει νά ἐπιστρέψουμε στόν κόσμο πάλι μέ εἰρήνη· σάν μάρτυρες καί κήρυκες τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Καί μετά ἀπό αὐτήν τήν προτροπή, ὁ ἱερέας, στέκει μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, καί τοῦ ἀπευθύνει τήν ὀπισθάμβωνο εὐχή, μέ τήν ὁποία τοῦ ζητᾶμε:

• Ἁγίασε τούς ἀγαπώντας τήν εὐπρέπεια τοῦ οἴκου σου.

• Ἀνταπόδοσέ τους δόξα μέ τήν θεϊκή σου Δύναμη.
 
* * *

Εὐπρέπεια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ θεία χάρη καί εὐλογία Του πού μᾶς τήν χαρίζει τόσο πλούσια στήν Λειτουργία.

Στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ ἔχουμε τήν μέγιστη ἀποκάλυψη-φανέρωση τῆς Χάρης καί Δόξας Του, πού εἶναι ἡ Θεία Εὐχαριστία, τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Κάτι μεγαλύτερο, κάτι ἁγιώτερο δέν ὑπάρχει!

Παρακαλοῦμε, λοιπόν, τόν Θεό νά ἁγιάσει αὐτούς πού ἀγαποῦν τήν εὐπρέπεια τοῦ οἴκου Του. Προφανῶς, ὅσο περισσότερο τήν ἀγαποῦμε, τόσο μεγαλύτερος γίνεται ὁ ἁγιασμός μας. Ἀλλά ἡ ἀγάπη μας γιά τήν Δόξα τοῦ Θεοῦ ἐκφράζεται στήν πράξη ἀπό τό πόσο εἴμαστε πρόθυμοι νά κοπιάσουμε γιά νά καθαρίσουμε τόν ἑαυτό μας «ἀπό παντός μολυσμοῦ-ἁμαρτίας σαρκός καί πνεύματος».
 
* * *

Περισσότερο ἀπό ὅλους τούς χριστιανούς δοξάσθηκαν οἱ ἅγιοι. Γιατί δέν λογάριαζαν κόπους καί «ἔξοδα» στόν ἀγώνα τους ἐναντίον τῶν παθῶν καί τῶν ἀδυναμιῶν τους. Γι᾿ αὐτό καί ἡ παράκληση «ἀνταπόδωσέ τους δόξα μέ τήν θεϊκή σου Δύναμη» ἐξαρτᾶται ἀπό τόν κόπο πού καταβάλλουμε στόν πνευματικό μας ἀγώνα.

Συνεπῶς, τό αἴτημά μας αὐτό, οὐσιαστικά, σημαίνει: ἀξίωσέ μας νά τρέχουμε ὅλο καί πιό πολύ στήν Ἐκκλησία σου (=οἶκο Σου). Γιατί μόνον ἔτσι θά μπορέσουμε νά ἀντισταθοῦμε στό ἁμαρτωλό φρόνημα τοῦ κόσμου. Καί τότε θά καταλάβουμε καλά, αὐτό πού ὁ Χριστός τονίζει: Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι μέσα σας. Ἄρα, εἶναι γεγονός τοῦ νῦν καί τοῦ ἀεί καί τῆς αἰωνιότητας.

Κράτα το φως αναμμένο (Αληθινή ιστορία για την άσβεστη μνήμη των ψυχών)


 Μικρό κορίτσι με εικονίτσες Αγίων και την μικρή Αγία Γραφή κάτω απ το μαξιλάρι να συναντά στα όνειρά της το Φως …
Μόνο αυτό της έρχεται από τα περασμένα κάθε ξημέρωμα όταν πλαγιάζει μετά τον κανόνα της ως το πρώτο τάλαντο …
Δεν θυμάται τα χρόνια που πέρασαν …Δεν νιώθει την ανάγκη να νοσταλγήσει το χθες …Την κάνει χαρούμενη το σήμερα , το σήμερον του επιούσιου άρτου της Ζωής , την μόνη μέριμνά της …
Έχει βέβαια και τα διακονήματα εδώ στο Μοναστήρι , το εργόχειρό της με τα κομβοσκοίνια , τα ζωντανά , τους κήπους …μα αυτά άσκεφτα τα κάνει , δεν σπαταλά ψυχή για δαύτα , μόνο το σώμα και τον κόπο της αφιερώνει , όλο το υπόλοιπο είναι της , το χάρισε σε Εκείνον , την αληθινή Ζωή και την Μητέρα Της την Κεχαριτωμένη…
Δεν λησμονά τους δικούς της βέβαια , που έρχονται να την δουν μα είναι αλλιώτικη τούτη η αγάπη και δεν διαφέρει από αυτήν που καίει μέσα της για κάθε αδελφό της που θα διαβεί την πύλη της μετανοίας της . Έτσι όταν την ειδοποίησαν για τον πατέρα της που κοιμήθηκε απρόσμενα, δεν θρήνησε , δεν έκανε όλα αυτά που γίνονται συνήθως με τα μοιρολόγια , και τους κοπετούς …
Δάκρυσε όπως ο Κύριος και έφερε τον πατέρα της στην μνήμη, συγχωρώντας τον για κάθε φορά που την πίκρανε ιδίως όταν έλαβε την μεγάλη απόφαση της αφιέρωσης …
  Ένιωσε τώρα για πρώτη φορά εδώ και χρόνια την ανάγκη να ψάξει στο παρελθόν για κείνες τις στιγμές της πατρικής αγκαλιάς , το χαμόγελό του , την καλόκαρδη ματιά του , την καλοσύνη του …Όχι σαν ελαφρυντικά μα σαν απάντηση στην ξαφνική αγωνία που την κυρίευσε για τον αγώνα που μόλις εκείνος ξεκινούσε … Δεν ήταν σίγουρη αν είχε φροντίσει για την ..τακτοποίησή του …
Κάθε φορά βέβαια που ερχόταν στο μοναστήρι μεριμνούσε με διάκριση να του υπενθυμίζει την μακαρία εγρήγορση στους χρόνους της χρηστότητος και της μακροθυμίας, το σωτήριο μυστήριο της μετανοίας και της εξομολογήσεως… Μα πάντοτε εκείνος πήγαινε την κουβέντα αλλού …
-Μην ανησυχείς , ξέρω εγώ ! της έλεγε …
Μακάρι να ήταν έτοιμος ο Πατέρας , να έχει καλήν απολογία! Σκέφτηκε και έπιασε αμέσως το κομποσκοίνι της το διακοσάρι…
Ξεκίνησε να δέεται στον πολυεύσπλαχνο Δεσπότη των πάντων για την ψυχή του …Χιλιάδες μνήσθητι έφυγαν για τον Θρόνο του Δίκαιου Κριτή μαζί με δάκρυα και νηστεία και αγρυπνία…
Ζήτησε και από τις αδελφές της να προσευχηθούν και απ την Γερόντισσά τους την αγαπημένη …




-Προσευχηθείτε Γερόντισσα για τον δούλο του Θεού Ελευθέριο …Ζητήστε αν είναι ευλογημένο πληροφορία για την ψυχούλα του ...
-Ναι παιδί μου θα κάνουμε όλες προσευχή και θα πάρουμε τηλέφωνο και στον Γέροντα στο Όρος να κάνουν σαρανταλείτουργο !

Κύλησαν έτσι οι σαράντα ημέρες …Προσπαθούσε να καταλάβει κάθε φορά που συναντούσε την Ηγουμένη, από την έκφραση του προσώπου της, αν είχε ανοίξει καθόλου ο Ουρανός , αν υπήρχε καλή είδηση για την ψυχούλα του Πατέρα της … Δεν ρώτησε βέβαια ξανά …Μα η σιωπή της σοφής Μητέρας την γέμιζε με λύπη, αφού λογισμοί απωλείας της ψυχής του πατέρα της την κυρίευαν κάθε τόσο …
Δεν σταμάτησε να προσεύχεται κάθε νύχτα για την ανάπαυσή του …Τι κι αν είχαν περάσει πέντε ολόκληρα χρόνια από τότε που έφυγε …Με επιμονή και πίστη προσευχόταν …
Αυτό το νύχτωμα σκέφτηκε λίγο πριν την προσευχή να μελετήσει τους Αγίους Πατέρες , τους Αγγέλους εν σώματι …
Πήρε να διαβάσει του Χρυσοστόμου τους Θείους λόγους …
Πάντα της άρεσαν τα ρητά του…Σταμάτησε μόλις διάβασε : 
 Κλαύσον τους αμετανοήτους, κλαύσον τους μηδέποτε μετανοήσαντες….
Εν τω Άδη ουκ εστί μετάνοια….

Ο μισόκαλος που πάντα απεργάζεται την αιώνια συντριβή μας , έγειρε και της επανέλαβε αυτό το τελευταίο ρητό : Εν τω Άδη ουκ εστί μετάνοια…. Εν τω Άδη ουκ εστί μετάνοια…Αρέσκεται ο επίβουλος της ψυχής μας να μεταχειρίζεται ακόμα και Αγιογραφικά αποσπάσματα προκειμένου να μας σαλέψει την διάνοια, να μας θολώσει την σκέψη …Εδώ δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει την Αγία Γραφή στο Σαραντάριο Όρος όταν πείραζε τον Θεάνθρωπο …Αν είσαι Υιός του Θεού Του είπε πέσε κάτω. Άραγε θα διατάξει ο Θεός τους αγγέλους του να σε σηκώσουν στα χέρια, ώστε να μη χτυπήσεις στις πέτρες, όπως λένε οι Γραφές; . Και ο Κύριος του απάντησε: «Είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή ότι δεν πρέπει να προκαλούμε τον Θεό με τις πράξεις μας».
Πάλι Τον πήρε έπειτα και Τον μεταφέρει σε πολύ ψηλό βουνό, απ’ όπου φαίνονταν όλα τα βασίλεια της πλάσης μ’ όλα τα πλούτη και τη δόξα τους και του λέει: Αν με προσκυνήσεις, όλ’ αυτά θα σου τα χαρίσω. Κι ο Χριστός μας του είπε αυστηρά: «Ύπαγε οπίσω μου, σατανά. Στη Γραφή είναι γραμμένο: Μόνο τον Κύριό σου να προσκυνήσεις και μόνο Αυτόν να λατρέψεις».
Νικημένος ο διάβολος έφυγε μακριά από τον Ιησού. Τότε ήρθαν άγγελοι του Θεού και Τον υπηρετούσαν.

Δεν μπόρεσε να τα σκεφτεί όλα τούτα η Ανθία η Μοναχή , αν και από μικρό παιδί τα διάβαζε , μόλις επαναλαμβανόταν συνεχώς κείνη την νύχτα το : Εν τω Άδη ουκ εστί μετάνοια…. Έξαφνα της φαινόταν ανώφελο το να προσεύχεται για την ψυχή του πατέρα της …Μόνο ευχήθηκε την Σωτηρία , μα ένιωσε πλέον ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα …Όσες φορές και αν το μετέφρασε όσες κι αν το ερμήνευσε δεν μπορούσε να βρει λόγο για να συνεχίσει …Σκοτείνιασαν απότομα όλα μέσα της. Ξεκίνησε να λέει μόνο την ευχή του Ιησού την μονολόγιστη...

Θα ρωτήσω αύριο την Γερόντισσα σκέφτηκε . Δεν πέρασε πολύ ώρα και βλέπει απ το παράθυρό της κάποιον από μακριά να πλησιάζει με ένα φως …της φάνηκε φακός …
Παραξενεύτηκε γιατί πλησίαζαν μεσάνυχτα …Κάτι θα συνέβη σκέφτηκε , ίσως με την ηλικιωμένη Μακρίνα που την περίμεναν τούτες τις μέρες …Άνοιξε την πόρτα του κελιού της και προσπάθησε να διακρίνει την μορφή …
-Ποιος είναι ; Ποιος είναι ; 
Δεν πήρε απόκριση και περίμενε να πλησιάσει …
-Ακυλίνα εσύ είσαι ; Ευλόγησον !
Πάλι δεν ακούστηκε φωνή …Ήταν πυκνό το σκοτάδι εκείνης της νύχτας , αφέγγαρο σχεδόν . 
Σε λίγο αντιλήφθηκε πως δεν ήταν φακός αυτό που κρατούσε η φιγούρα μα ένα μικρό φανάρι …Περίεργο σκέφτηκε …Που το βρήκε αυτό , δεν ήξερα πως έχουμε ...Έφτασε σιμά της η λεπτή φιγούρα κρατώντας το φανάρι …Το σήκωσε ψηλά και φωτίστηκε το πρόσωπό της …
-Θεέ μου ! Πατέρα εσύ ! μόλις που πρόλαβε να ψελλίσει ….Ακούστηκε η γνώριμη φωνή του αδύναμη και παραπονεμένη …
-Ένα φως είχα και αυτό μου το έσβησες !
Άνοιξε τα μάτια μετά από ώρες …Την βρήκαν σχεδόν λιπόθυμη πριν το μεσονυκτικό , όταν ήρθαν γιατί ανησύχησαν που δεν την είδαν στο καθολικό …
Η Γερόντισσα της μίλησε και γαλήνεψε την ψυχή της , της φώτισε και πάλι τον εσκοτισμένο , τον πρόσκαιρα πλανεμένο νου της …Η μορφή του Πατέρα της και το παράπονό του δεν την εγκατέλειψαν ποτέ από τότε …
Έδωσε υπόσχεση στην ψυχή του αλλά και σε όλες τις αναγκαιμένες ψυχούλες , ποτέ να μην τις λησμονήσει…Εκείνες δεν μπορούν να κάνουν τίποτε , ούτε να αλλάξουν μόνες την κατάστασή τους …
Αυτοί που μένουν πίσω όμως μπορούν και δεν πρέπει να λησμονούν , διαρκώς να κρατούν το φως αναμμένο …


Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από εκπομπή με τίτλο : Από εμάς περιμένουν ( 3 μέρη )
Διασκευασμένη σε διήγημα , αληθινή Ιστορία από προφορική εξιστόρηση
Γέροντος Νίκωνος Αγιορείτου Νεοσκητιώτου
(ομιλία : η ζωή μετά την ζωή )
το είδαμε εδώ

Η Αγία Μεγαλομάρτυς Χριστίνα

καταγόταν από την Τύρο της Συρίας. Ήταν κόρη κάποιου στρατηγού, ονόματι Ουρβανού. Ο πατέρας της τής έχτισε έναν ψηλό πύργο και την εγκατέστησε μέσα σ’ αυτόν. Κατασκεύασε μάλιστα από χρυσό, άργυρο και άλλα πολύτιμα υλικά, αγαλμάτια των θεών του και την πρόσταξε να προσφέρει θυσίες στα είδωλα αυτά. Εκείνη όμως όλα αυτά τα έκαμε συντρίμμια και τα πολύτιμα μέταλλα, από τα οποία είχαν κατασκευα­στεί, τα μοίρασε στους φτωχούς.
xristina2
Για τις πράξεις της αυτές η Χριστίνα υποβλήθηκε από τον ίδιο της τον πατέρα στα πιο φρικτά και απάνθρωπα βασανιστήρια και εν συνεχεία φυλακίστηκε. Στη φυλακή την άφησαν εντελώς νηστική, με εντολή του πατέρα της, για να πεθάνει από την πείνα. Όμως η Μεγαλομάρτυς τρεφόταν με τροφή που της μετέφερε εκεί άγγελος Κυρίου και θεραπεύτηκαν οι πληγές της. Έπειτα την έριξαν στη θάλασσα, όπου έλαβε το άγιο βάπτισμα από τον ίδιο τον Κύριο, θείος δε άγγελος την έβγαλε στη στεριά. Αλλά μό­λις έγινε γνωστό ότι η Αγία διασώθηκε και βρισκόταν στη ζωή, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν και πάλι στη φυλακή. Όμως τη νύχτα που ακολούθησε ο τύραννος και άστοργος αυτός πατέρας πέθανε κακήν κακώς.
Μετά το θάνατο του Ουρβανού, του πατέρα της, πήρε τη θέση του στο αξίωμα κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός ο τύραννος οδήγησε την Μάρτυρα στο δικαστήριο προς ανάκριση. Η Αγία όμως, χωρίς να φοβηθεί το παραμικρό, διακήρυξε με παρρησία την πίστη της στο Χριστό. Τότε κα­κοποιήθηκε με ανελέητη βαναυσότητα. Εκείνη όμως υπέμεινε τα πάντα με άκρα καρτερία και επιπλέον επιτέλεσε κατά τη διάρκεια των ανήκουστων βασανιστηρίων της τέ­τοια παράδοξα θαύματα, που προσελκύστηκαν, βλέποντάς τα, στην πίστη του Χριστού τρεις χιλιάδες ειδωλολάτρες.
Μετά από το Δίωνα το αξίωμα του στρατηγού στην περιοχή το πήρε κάποιος ονόματι Ιουλιανός. Αυτός ο τύ­ραννος έριξε την Μεγαλομάρτυρα μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο. Εκείνη όμως με τη χάρη του Θεού διαφυλάχτηκε απόλυτα σώα και άβλαβής. Έπειτα την έκλεισε μέσα σε ένα κλουβί, στο οποίο βρίσκονταν δηλητηριώδη ερπετά (φί­δια). Αλλά και εκείνα δεν προξένησαν κανένα κακό στην Αγία· απεναντίας, της έγλειφαν με ευσπλαχνία τα πόδια. Ακολούθως, με προσταγή του, την έβγαλαν από το κλουβί με τα φίδια και της έκοψαν τους μαστούς, από τους οποίους, καθώς λένε, έρευσε γάλα και όχι αίμα. Έπειτα πρόσταξε και της έκοψαν τη γλώσσα. Τελικά ο δαιμονικός αυτός τύραννος πρόσταξε τους στρατιώτες και χτύπησαν την Αγία με τα κοντάρια τους. Ύστερα δε από τα χτυπή­ματα αυτά η μεγαλομάρτυς Χριστίνα παρέδωσε το πνεύμα της στο Θεό και έλαβε τον αμάραντο στέφανο του μαρτυ­ρίου.
(Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου, Θεολόγου-Φιλολόγου-Λυκειάρχου, Με τους Αγίους μας (Ιούλιος), σ.81-82)

Η ματωμένη εικόνα στη Σάμο δεν είναι της Παναγίας!!! Πρόκειται για την πρωτότυπη εικόνα της Αγίας Ειρήνης


Πιστοί απ' όλη την Ελλάδα ζητούν να προσκυνήσουν την ματωμένη εικόνα της Αγίας Ειρήνης!
Απίστευτη ανταπόκριση από πιστούς σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο είχε η είδηση της ματωμένης εικόνας που βρίσκεται στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης στο Βαθύ της Σάμου!
Πάνω από 10.000 αναγνώστες έχουν διαβάσει το άρθρο της εφημερίδας μας ενώ εκατοντάδες μας έχουν τηλεφωνήσει για να μάθουν περισσότερες πληροφορίες!
Μιλώντας με τους υπευθύνους του Συνδέσμου Φίλων Αστυνομίας Σάμου (ο Σύνδεσμος έχει χτίσει την εκκλησία) αλλά και της Μητροπόλεως Σάμουαποσαφηνίστηκε, ότι η εικόνα δεν είναι της Παναγίας, αλλά πρόκειται για την πρωτότυπη εικόνα της Αγίας Ειρήνης που βρίσκεται εκεί από το 1970, όταν έγιναν και τα θυρανοίξια της εκκλησίας!

Όπως μας ανέφεραν πηγές της Μητρόπολης για το φαινόμενο αυτό ειδοποιήθηκαν από τον περασμένο Μαΐο, όπου και το παρακολουθούν στενά μέχρι να αποσαφηνιστεί τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει αυτό!

Από την άλλη από τον Σύνδεσμο Φίλων Αστυνομίας Σάμου μας ενημέρωσαν πως το φαινόμενο παρατήρησαν ότι ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο όταν και κύλησε στο δεξί μάτι της εικόνας της Αγίας Ειρήνης ένα ματωμένο δάκρυ!!!

Τρεις (3) μήνες μετά, τον Φεβρουάριο του 2015 παρατήρησαν ότι έχει κυλήσει άλλο ένα δάκρυ στο αριστερό μάτι της Αγίας και τον περασμένο Μαΐο από το δεξί και πάλι μάτι φανερά πια κύλησε περισσότερο υγρό που δείχνει σαν αίμα!

Τότε εντυπωσιασμένοι ενημέρωσαν την Μητρόπολη και 2,5 περίπου μήνες παρακολουθούν το γεγονός!

Όπως μας αναφέρθηκε λόγω της μεγάλης κινητοποίησης πιστών από πολλά μέρη της Ελλάδας αλλά και της Σάμου, την επόμενη εβδομάδα πιθανότατα, θα βγει επίσημη ανακοίνωση για τις ώρες και τις ημέρες που θα είναι ανοιχτή η εκκλησία, ώστε να μπορούν να προσκυνήσουν την ιερή εικόνα...

Η Μητρόπολη πάντως εξακολουθεί και επιμένει στην πρώτη ανακοίνωση που έχει βγάλει, ζητώντας ακόμη να υπάρξει σιγή για το θέμα... www.i-samos.gr
το είδαμε εδώ

"ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ Ε.Ε"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ ΧΑΤΖΗ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝΟΣ ΙΕΡΕΑ ΠΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΒΑΘΟΣ !!!
Αποτέλεσμα εικόνας για ΦΩΤΟ ΠΕΙΡΑΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΙΕΡΕΑΣ, ΝΥΝ ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ ΣΕ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ, ΠΡΩΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΑΝΕΦΕΡΕ ΣΕ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ ΧΑΤΖΗ ΟΤΙ "Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ" ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ Η ΤΟΥΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ...
"ΔΕΝ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΔΥΟ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ", ΑΝΕΦΕΡΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ...
Ο ΠΡΟΙΚΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΠΟΛΛΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΟΣ  ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΤΙΤΛΩΝ ΙΕΡΕΑΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ ΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΜΕ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΟΣΩΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ  ...
ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΣΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΠΙΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΟΥΣ "ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ" ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ ΣΤΟ ΘΕΙΟ ΔΡΑΜΑ ...
ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟ: "ΓΙΑΤΙ Η ΚΥΡΙΑ ΜΕΡΚΕΛ ΦΟΡΑΕΙ ΜΟΝΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ", ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΤΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ: "ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΛΕΟΝ ΠΟΥ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΝΕΟΤΑΞΙΚΕΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΚΑΙ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ, ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΠΟ ΣΟΒΑΡΗ ΑΣΧΟΛΙΑ, ΔΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΧΡΙΣΤΟ ...
ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΝΩΝΕΤΑΙ", ΤΟΝΙΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ...
"ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ", ΔΙΕΓΝΩΣΕ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΗΤΑΝ ΤΥΧΕΡΟΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΑΝ ...
"Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ, ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗ ΦΗΜΗ ΤΗΣ" !!!
το είδαμε εδώ

Ο τρελός καλόγερος, του Ν.Βοϊνέσκου



Ήταν, λέει σε ένα μοναστήρι ένας τρελός καλόγερος. Όχι πως ήταν πραγματικά τρελός, αλλά οι  άλλοι θεωρούσαν τρελά τα όσα έλεγε και όσα έπραττε. Κάποιο βράδυ λοιπόν τον φώναξε ο ηγούμενος του μοναστηριού και τον ρώτησε πώς πέρασε την ημέρα του και τι έκανε στην διάρκειά της. Και ο καλόγερος αποκρίθηκε: «Είχα πολλές δουλειές, άγιε ηγούμενε, όπως και τις άλλες ημέρες και εάν δεν με βοηθούσε ο μεγαλοδύναμος Θεός δεν θα έφταναν οι μικρές μου δυνάμεις να τα βγάλω πέρα με όλες αυτές τις δουλειές». Δηλαδή, τι έκανες, τι ζητήματα σε απασχόλησαν ρώτησε απορημένος ο γερο-ηγούμενος τον καλόγερό του. «Πρώτα-πρώτα είχα να φυλάξω δύο γεράκια, συνέχισε ο καλόγερος, ύστερα να συγκρατώ δύο ζαρκάδια και να γυμνάζω δύο κυνηγετικά σκυλιά.  Και εκτός από αυτά είχα να νικήσω ένα φίδι και να δαμάζω μιάν αρκούδα. Και δεν με έφταναν όλα αυτά είχα να περιποιούμαι έναν άρρωστο».
Μα τι είναι αυτά που λες, είπε ξαφνιασμένος ο ηγούμενος. Εμείς στο μοναστήρι αυτό δεν κάνουμε τέτοιες δουλειές. Αυτά είναι τρελά πράγματα παιδί μου. Τώρα καταλαβαίνω, γιατί μερικοί σε θεωρούν τρελό. «Δεν πειράζει, άγιε ηγούμενε, ας με θεωρούν και ας με λένε τρελό, απάντησε ταπεινά ο καλόγερος. Οι δουλειές αυτές όμως γίνονται καθημερινά στο μοναστήρι μας και με την ευχή σας τις κάνω αυτές εγώ». Μα θα με τρελάνεις και εμένα ευλογημένε, είπε ξαφνιασμένος  τώρα ο ηγούμενος που δεν μπορούσε να καταλάβει τα λόγια του καλόγερου. Τι δουλειές είναι αυτές και ποιος σου είπε να τις κάνεις; «Ο Θεός μου είπε να τις κάνω, άγιε γέροντα και εγώ κάνω υπακοή στην εντολή του. Όσον για τις δουλειές που με ρωτάς, τα δυό γεράκια, πάτερ μου, είναι τα μάτια, που πρέπει αδιάκοπα να τα προσέχω για να μην δουν πράγματα τα οποία θα με βλάψουν. Τα δυό ζαρκάδια που συγκρατώ είναι τα δυό πόδια μου για να μην με οδηγήσουν στο κακό. Οι δυό κυνηγετικοί σκύλοι είναι τα χέρια μου που τα γυμνάζω για να εργάζονται μόνο το καλό, ενώ το φίδι που πρέπει να νικήσω είναι η γλώσσα μου, και πρέπει να το νικήσω το φίδι αυτό, για να μην λαλεί άσκοπα και να μην χύνει δηλητήριο εναντίον των άλλων. Τέλος, αρκούδα που πρέπει να δαμάσω είναι η καρδιά μου, για να μην έχει μέσα της εγωισμό και κενοδοξία. Όσο για τον άρρωστο που περιποιούμαι, είναι το σώμα μου, το οποίο προσέχω για να μην πέσει στην αρρώστια της μεγάλης φιληδονίας. Κατάλαβες τώρα, άγιε ηγούμενε, τι έκανα;». Εσύ παιδί μου δεν είσαι τρελός, καθώς λένε, αλλά σοφός αληθινά, ο πιο σοφός από όλους μας. Ο Θεός να είναι πάντα μαζί σου και να σε βοηθά στην καλή σου εργασία. Έλα να σε φιλήσω εν φιλήματι αγίω. Τότε έσκυψε και τον φίλησε και του έδωσε σταυρωτά την ευλογία του.               

Πέμπτη, Ιουλίου 23, 2015

Όταν βλέπεις άσχημο όνειρο!



Όταν βλέπεις άσχημο όνειρο, ποτέ να μην εξετάζεις τι είδες, πώς το είδες, αν είσαι ένοχη, πόσο φταις. Ο πονηρός, επειδή δεν μπόρεσε να σε πειράξει την ημέρα, έρχεται την νύχτα.
Επιτρέπει καμιά φορά και ο Θεός να μας πειράξει στον ύπνο, για να δούμε ότι δεν πέθανε ακόμη ο παλιός άνθρωπος. Άλλες φορές πάλι ο εχθρός πλησιάζει τον άνθρωπο στον ύπνο του και του παρουσιάζει διάφορα όνειρα, για να στενοχωρηθεί, όταν ξυπνήσει. Γι΄ αυτό να μη δίνεις καθόλου σημασία.

Να κανείς τον σταυρό σου, να σταυρώνεις το μαξιλάρι, να βάζεις και τον σταυρό και κάνα-δυο εικόνες επάνω στον μαξιλάρι και να λες την ευχή μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Όσο δίνεις σημασία, άλλο τόσο θα έρχεται ο εχθρός να σε πειράζει. Αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στους μεγάλους, αλλά και στους μικρούς.
Και στα μικρά παιδιά ακόμη, παρόλο που είναι αγγελούδια, ο εχθρός πηγαίνει και τα φοβερίζει, όταν κοιμούνται και τινάζονται με αγωνία, τρέχουν φοβισμένα και με κλάματα στην αγκαλιά της μητέρας.
Άλλοτε πάλι τα πλησιάζουν οι Άγγελοι και γελούν μέσα στον ύπνο τους από χαρά ή ξυπνάνε από την μεγάλη τους χαρά. Επομένως τα όνειρα που φέρνει ο πειρασμός είναι μια εξωτερική επίδραση του εχθρού στον άνθρωπο την ώρα που κοιμάται.
-Και όταν, Γέροντα, νιώθεις ένα πλάκωμα την ώρα που κοιμάσαι;
-Μερικές φορές αυτό οφείλεται σε μια αγωνιώδη κατάσταση που ζει κανείς μέσα στην ημέρα ή σε διάφορους φόβους, σε διάφορες υποψίες κ.λπ. Φυσικά όλα αυτά μπορεί να τα χρησιμοποιήσει το ταγκαλάκι, να κάνει κάποιον συνδυασμό, για να ζαλίσει τον άνθρωπο.
Πολλές φορές είναι τόσο ελαφρός ο ύπνος, που νομίζει κανείς ότι είναι ξυπνητός και ότι προσεύχεται, για να φύγει αυτό το πλάκωμα, από το οποίο του κρατιέται ακόμη και η αναπνοή.
Καμιά φορά μάλιστα ο διάβολος μπορεί να πάρει την μορφή ενός ανθρώπου ή ενός Αγίου και να παρουσιασθεί στον ύπνο κάποιου. Κάποτε παρουσιάσθηκε σε έναν άρρωστο στον ύπνο του με την μορφή του Αγίου Αρσενίου και του είπε:
«Είμαι ο Άγιος Αρσένιος. Ήρθα να σου πω ότι θα πεθάνεις. Τα’ ακούς; Θα πεθάνεις».
Τρόμαξε ο άνθρωπος. Ποτέ ένας Άγιος δεν μιλάει έτσι σε έναν άρρωστο. Και αν τυχόν είναι να πεθάνει ο άρρωστος και παρουσιασθεί ένας Άγιος να τον πληροφορήσει για τον θάνατο του, θα του το πει μα καλό τρόπο:
«Επειδή είδε ο Θεός που ταλαιπωρείσαι, γι’; αυτό θα σε πάρει από αυτόν τον κόσμο. Κοίταξε να ετοιμασθείς». Δεν θα του πει: «Τ’ ακούς; Θα πεθάνεις»!
-Και όταν, Γέροντα, φωνάζει κανείς στον ύπνο του;
-Καλύτερα, ξυπνάει …; Πολλά όνειρα είναι της αγωνίας. Όταν ο άνθρωπος έχει αγωνία ή είναι κουρασμένος, παλεύουν αυτά μέσα του και τα βλέπει σε όνειρο. Εγώ πολλές φορές, όταν την ημέρα αντιμετωπίζω διάφορα προβλήματα των ανθρώπων, αδικίες που συμβαίνουν κ.λπ., ύστερα στον ύπνο μου μαλώνω με τον άλλον: «βρε αθεόφοβε, φωνάζω, αναίσθητος είσαι!» και με τις φωνές που βάζω ξυπνάω.
-Γέροντα, από τα όνειρα μπορεί κανείς να προβλέψει κάτι που θα του συμβεί;
-Όχι, μη δίνετε σημασία στα όνειρα. Είτε ευχάριστα είναι τα όνειρα είτε δυσάρεστα, δεν πρέπει να τα πιστεύει κανείς, γιατί υπάρχει κίνδυνος πλάνης. Τα ενενήντα πέντε τοις εκατό από τα όνειρα είναι απατηλά. Γι’ αυτό οι Άγιοι Πατέρες λένε να μην τα δίνουμε σημασία.
Πολύ λίγα όνειρα είναι από τον Θεό, αλλά και αυτά, για να τα ερμηνεύσει κανείς, πρέπει να έχει καθαρότητα και άλλες προϋποθέσεις, όπως ο Ιωσήφ και ο Δανιήλ, που είχαν χαρίσματα από τον Θεό.
«Θα σου πω, είπε ο Δανιήλ στον Ναβουχοδονόσορα, και τι όνειρο είδες και τι σημαίνει» . Αλλά σε τι κατάσταση είχε φθάσει! Ήταν μέσα στα λιοντάρια, παρόλο που ήταν νηστικά, δεν τον πείραζαν. Του πήγε ο Αββακούμ φαγητό, κι εκείνος είπε «Με θυμήθηκε ο Θεός;». Αν δεν θυμόταν ο Θεός τον Προφήτη Δανιήλ, ποιόν θα θυμόταν;
-Γέροντα, μερικοί άνθρωποι δεν βλέπουν όνειρα.
-Καλύτερα που δεν βλέπουν! δεν ξοδεύουν ούτε εισιτήρια, ούτε βενζίνη! Στα όνειρα σε ένα λεπτό βλέπεις κάτι που στην πραγματικότητα θα διαρκούσε ώρες, μέρες γιατί καταργείται ο χρόνος. Να, από αυτό μπορεί να καταλάβει κανείς το ψαλμικό: «Χίλια έτη εν οφθαλμοίς σου, Κύριε, ως η ημέρα η εχθές, ήτις διήλθε».

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Επίσκεψη Παναγίας Γοργοϋπηκόου στο κελί του π. Νεκτάριου Βιτάλη. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ.

Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑ


«Η αγία Χριστίνα καταγόταν από την πόλη της Τύρου κι ήταν κόρη ενός στρατηλάτη ονόματι Ουρβανού. Αυτός έβαλε την κόρη του σε πύργο υψηλό, της έδωσε εντολή να ζει εκεί και να προσφέρει  θυσία στους ειδωλολατρικούς θεούς που εκείνος λάτρευε, κατασκευασμένους από χρυσάφι, ασήμι και άλλα υλικά. Η Χριστίνα όμως τα έκανε κομμάτια και ό,τι πολύτιμο υπήρχε ως υλικό το έδωσε στους φτωχούς. Γι’ αυτόν τον λόγο ο πατέρας της άρχισε να την υποβάλλει σε πολλές τιμωρίες και την έβαλε σε φυλακή, χωρίς να της δίνει τροφή. Η αγία όμως τρεφόταν από αγγέλους, οι οποίοι την θεράπευσαν και από τις πληγές της. Έπειτα ρίχνεται στη θάλασσα, όπου δέχεται το θείο βάπτισμα από τον ίδιο τον Κύριο, και οδηγείται στην ξηρά από θείο άγγελο. Όταν μαθεύτηκε ότι ζει, κλείνεται πάλι στη φυλακή, κατ’ εντολή του πατέρα της, ο οποίος το ίδιο βράδυ πέθανε με άσχημο τρόπο. Στη θέση του πατέρα της έρχεται ο στρατηγός Δίων, ο οποίος αρχίζει να εξετάζει τη μάρτυρα, ο αλιτήριος. Αυτή δε, επειδή κήρυξε τον Χριστό, τιμωρείται σκληρότατα. Μέσα στα μαρτύρια ευρισκόμενη, τέλεσε διάφορα θαύματα, γεγονός που οδήγησε στην πίστη τρεις χιλιάδες από τους στρατιώτες. Μετά τον Δίωνα, ανέλαβε την εξουσία κάποιος Ιουλιανός, ο οποίος ρίχνει την αγία σε κάμινο του πυρός, κι αφού εκείνη έμεινε άφλεκτος, την καταδικάζει να ριχτεί σε δηλητηριώδη φίδια και διατάζει  έπειτα να της κόψουν τους μαστούς, από τους οποίους χύθηκε αντί αίμα γάλα. Στη συνέχεια της κόψανε τη γλώσσα, και τελευταίο από όλα, αφού κτυπήθηκε από στρατιώτες με πέτρες, παρέδωσε το πνεύμα της στον Θεό».

Τρία σημεία από το συναξάρι της αγίας είναι εξόχως σημαντικά, προκειμένου να τα σχολιάσουμε:
(1) Λέγεται – και όχι άδικα – ότι ανώτερη αγάπη στον κόσμο τούτο από τη γονεϊκή δεν υπάρχει. Οι γονείς είναι εκείνοι, σχεδόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, που είναι έτοιμοι και τη ζωή τους να δώσουν για χάρη των παιδιών τους. Διότι νιώθουν ότι τα παιδιά τους αποτελούν κομμάτι του εαυτού τους: η ζωή των παιδιών τους ήδη εκ κοιλίας μητρός ζυμώθηκε μ’ εκείνους. Κι όμως: στην περίπτωση της αγίας Χριστίνας – δυστυχώς όχι μόνον αυτής – τούτο καταλύεται. Ο ίδιος ο πατέρας της γίνεται ο δήμιός της, εκείνος που θέλει να την καταστρέψει. Αιτία: ο φανατισμός του, που τον κάνει να είναι δέσμιος των ειδώλων, δηλαδή των διαφόρων δαιμονίων, και που γι’ αυτό απαιτεί και η κόρη του να τον ακολουθεί στις δικές του δοξασίες. Εκ διαμέτρου αντίθετη τοποθέτηση από τη χριστιανική, η οποία κάνει τον άνθρωπο να αγαπά με απόλυτο τρόπο τον Θεό, για να μπορεί όμως αυτός στη συνέχεια να αγαπά με απόλυτο πάλι τρόπο και τον συνάνθρωπό του, που σημαίνει και να σέβεται καθ’  οιονδήποτε τρόπο την ελευθερία του.
(2) Η αγία άρχισε να διώκεται για την πίστη της στον Χριστό, ενόσω ακόμη δεν είχε γίνει πλήρως χριστιανή, δηλαδή όταν ακόμη δεν είχε βαπτισθεί. Η χάρη του Θεού όμως ενεργούσε πλούσια σε αυτήν, έστω και με εξωτερικό τρόπο. Διότι το βάπτισμα προσφέρει ακριβώς αυτό: συνδέει τον καλοπροαίρετο και ενεργούμενο εξωτερικά από τη χάρη του Θεού άνθρωπο με τον Χριστό, τον κάνει μέλος Του και συνεπώς ο Χριστός δρα μέσα από το κέντρο της καρδιάς του, εκεί που πριν δρούσε το πονηρό. Σ’  έναν τέτοιον άνθρωπο όμως, σαν την αγία Χριστίνα, ο Θεός βρίσκει τρόπους να συνδεθεί με αυτόν, πέραν των «κανονικών και νομίμων». Και τι γίνεται; Μέσα στη θάλασσα ευρισκόμενη η αγία, από την κακία των διωκτών της, έχει τον ίδιο τον Δημιουργό και Σωτήρα της Χριστό να τελεί το άγιο βάπτισμά της, προκειμένου να την κάνει μέλος Του. «Το Πνεύμα όπου θέλει πνει», ενώ θαυμάζει κανείς την «υπακοή» και του ίδιου του Χριστού μας σε ό,τι ο Ίδιος έχει νομοθετήσει. «Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται».
(3) Στο μαρτύριο της εκτομής των μαστών της, διαπιστώνεται το παραδοξότατο: αντί αίματος εκχέεται γάλα. Πέραν από την παρατηρούμενη ενέργεια του Θεού, που κάνει ένα θαύμα – προφανώς για να ενισχύσει τους καλοπροαίρετους θεατές του μαρτυρίου της, ώστε να μεταστραφούν ή ν’ αυξηθούν στην πίστη – μπορούμε να επιχειρήσουμε και μίαν ακόμη εξήγηση: αφενός το γάλα αυτό, από μία παρθένο, μπορεί να θεωρηθεί ως σύμβολο της διδασκαλίας που ασκούσε η αγία στους ειδωλολάτρες, κατά το «γάλα υμάς επότισα» που έλεγε στους αρχαρίους στην πίστη ο απόστολος Παύλος, αφετέρου φανερώνει την κυοφορία, μέσα της, της χάριτος του Θεού, που την κάνει και αυτήν μία μικρή «Παναγία», κατά τους λόγους του Κυρίου, που είπε ότι αυτοί που τηρούν το άγιο θέλημά του Πατέρα Του «μήτηρ και αδελφός και αδελφή Του εισίν».

Στόν Βούλγαρο ἱερέα Ἰβάν, πού ἀπελπίζεται λόγω τῶν ἀθεϊστῶν.+Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Νικολάου Βελιμίροβιτς

http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/09/%CE%91%CE%B3.-%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82-%CE%92%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%82.jpg
Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Νικολάου Βελιμίροβιτς


Κουράγιο, τίμιε πατέρα. Δέν κτυποῦν βροντές ἀπό κάθε σύννεφο. Γράφετε, πώς ἄθεοι στή Βουλγαρία ἔφτιαξαν σύλλογο καί πώς δημόσια ἐπιτίθενται στήν πίστη τοῦ Θεοῦ καί χλευάζουν τά χριστιανικά ἱερά. Καί τοῦτο σᾶς φέρνει ἑως τήν ἀπελπισία. Κατεβάστε ἄλλη μία φορά τό βλέμμα βαθιά μέσα στήν καρδιά σας καί δεῖτε, ἐάν ἡ δική σας προσωπική πίστη εἶναι δυνατή. Ἀφοῦ ἡ ἀπελπισία εἶναι καρπός ὀλιγοπιστίας, καί ὄχι πραγματικῆς εὐσέβειας. Ὁ εὐσεβής ἄνθρωπος ἐπιτυχημένα μάχεται ἐναντίον τῆς ἀπελπισίας μέ τή βοήθεια τῆς πίστης ὡς ἀκαταμάχητου ὅπλου. 

Ἡ μοναξιά εἶναι ἡ δοκιμαστική πέτρα: ἐρευνῆστε τόν ἑαυτό σας καί τήν πίστη σας ὅταν εἶστε μόνος. Ὅσο καί ἄν ὁ ἄθεος σηκώνεται καί καμαρώνει μπροστά ἀπό τούς ἀνθρώπους, στή μοναξιά αἰσθάνεται ἀπελπισμένος. Ἀλλά ὁ ἄνθρωπος μέ πίστη ἀκόμα καί στίς στιγμές τῆς μοναξιᾶς αἰσθάνεται τόν ἐρχομό τῆς δύναμης καί τῆς χαρᾶς. Μήν φοβᾶσαι ποτέ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι βγῆκαν ἀπό τό φρούριο τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ ἐπιτίθενται ἀπ᾿ ἔξω. Κάθε χτύπημά τους ἰσχυροποιεῖ τούς βράχους τῆς Ἐκκλησίας, καί ἐκείνους τούς ἀποδυναμώνει. Θυμήσου τόν Παῦλο στά Βαλκάνια, μόνος του στή μέση τοῦ σκότους τῶν παγανιστῶν καί τῆς λύσσας τῶν Ἑβραίων. Χτυπημένος καί διωγμένος δέν ἀπελπιζόταν. Ὅσο συνεισέφερε ὁ λόγος του γιά νά ἐξαπλωθεί ὁ χριστιανισμός, τόσο σχεδόν συνεισέφεραν καί τά χτυπήματα τῶν ἐχθρῶν. Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δῆθεν ἔσβηναν τή θεϊκή φλόγα περισσότερο τή φούντωναν. Τοῦτο τό μυστικό οἱ ἄθεοι δέν τό ξέρουν, καί δέν θά τό ξέρουν ποτέ. Πλανῶνται νομίζοντας, ὅτι τό ἔργο τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά γκρεμιστεῖ μέ τά ἴδια μέσα ὅπως καί τό ἀνθρώπινο ἔργο. Ἡ θεϊκή φλόγα τῆς ἀγάπης, κατεβασμένη ἀπό τόν Χριστό ἀπό τόν οὐρανό στή γῆ, θά μποροῦσε νά συσκοτισθεῖ μόνο ἀπό κάποια πιό δυνατή φλόγα ἀγάπης. Καί ποῦ βρίσκεται τούτη ἡ πιό δυνατή φλόγα; Ποῦ ὑπάρχει ἡ ἀγάπη στούς ἄθεους; Ὅλη ἡ ὁρμή τους εἶναι ἀπό τό ζωολογικό βασίλειο, καί ὄχι ἀπό τό οὐράνιο. Ἀλλά μέ τή ζωολογία ὁ Χριστός δέν νικιέται. 

Θυμηθεῖτε τόν Ἰουλιανό τόν Παραβάτη, πῶς ἀπό τόν βασιλικό θρόνο, ὁπλισμένος μ᾿ ὅλα τά γήινα ὅπλα, ξεκίνησε πόλεμο ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Φοβήθηκαν ὁ Βασίλειος καί ὁ Ἀθανάσιος; Ὄχι, ἀλλά προφήτευσαν στόν παραβάτη βασιλιά τή σύντομα ἐπερχόμενη καί ντροπιαστική κατάρρευση. «Συννεφάκι εἶναι θά περάσει!» ἔλεγε ὁ Ἀθανάσιος στό ποίμνιό του. Καί πέρασε γρήγορα, ὅπως περνοῦν ὅλα τά σύννεφα τῆς ἀθεΐας, «νεφέλαι ὑπό λαίλαπος ἐλαυνόμεναι» (Β' Πέτρ. 2, 17), κατά τόν λόγο τοῦ ἀπόστολου Πέτρου. 

Ἀκόμα θυμηθεῖτε τούς μάρτυρες τῆς Ζαγορᾶς. Ἡ ἀρχαία Ζαγορά ὑπῆρξε ἡ περηφάνια τῆς Ὀρθοδοξίας στά Βαλκάνια! Οἱ μάρτυρές της δολοφονήθηκαν, ἀλλά δέν ἡττήθηκαν. Ὡς νικητές ἐκεῖνοι καί σήμερα ἐμπνέουν τόν βουλγαρικό λαό μέ τόν ἡρωισμό τῆς πίστης καί τῆς θυσίας, ὅπως ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἀπό τά βουνά τῆς Ρίλα τόν περιβάλλει μέ τή δύναμη, ἐνῶ οἱ ἅγιοι Πατέρες τοῦ Τρνόβο εὐλογοῦν ἀπό τό βασίλειο τοῦ Χριστοῦ μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἐσεῖς εἶστε νέος ἱερέας καί δέν θυμάστε τίς βουλγαρικές φρικαλεότητες, πού στήν ἐποχή τους τράνταζαν τήν καρδιά καί τή συνείδηση ὄχι μόνο τῆς ὀρθόδοξης Ρωσίας ἀλλά καί ὁλόκληρης τῆς Εὐρώπης. Ἀλλά, θά ὑπάρχουν στή Βουλγαρία, νομίζω, ἀκόμα ἀρκετοί ἄνθρωποι ἐπιζῶντες, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρξαν αὐτόπτες μάρτυρες αὐτῶν τῶν φρικαλεοτήτων, ἀπό τίς ὁποῖες ἡ ὄμορφη βουλγαρική χώρα βάφτηκε μέ τό αἷμα τῶν χριστιανῶν. Καί ἀφοῦ τό ἀχόρταγο σπαθί τῶν Ὀθωμανῶν δέν μπόρεσε νά ταρακουνήσει τήν πίστη τοῦ βουλγάρικου λαοῦ, θά μπορέσουν τά κενά λόγια; Ἄραγε θά μπορέσουν νά τόν ταρακουνήσουν οἱ ἔρημες ὑποσχέσεις τοῦ ζωολογικοῦ Παραδείσου στή γῆ ἐκείνων τῶν ἀπελπισμένων, οἱ ὁποῖοι ἀποσχιζόμενοι ἀπό τή μεγάλη ψυχή τοῦ λαοῦ τους ξεκίνησαν τή μετανάστευση τῆς ψυχῆς τους, γιά νά ἀγοράσουν στόν ἑαυτό τους ψυχή ἀπό κάποιους ἄψυχους στή δύση τοῦ ἡλίου; Τήν ἀγόρασαν, ἀλλά νεκρή. Ἄραγε λοιπόν, οἱ ζωντανοί θά φοβηθοῦν τούς νεκρούς; Ὄντως, ὄχι. Ὁ βουλγάρικος λαός μπορεῖ νά ἀκούσει ἀριστερά καί δεξιά αὐτούς τούς καινούργιους δασκάλους εὐτυχίας χωρίς τόν Θεό, ἀλλά στό τέλος ἀποφασιστικά θά φύγει ἀπ᾿ αὐτούς, θά προσκολληθεῖ στόν Χριστό καί, ὅπως ὁ Πέτρος, μετανιωμένα θά κραυγάσει: «Κύριε, πρός τίνα ἀπελευσόμεθα; ῥήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις» (Ἰωάν. 6, 68). 

Εἰρήνη σέ σᾶς καί χαρά ἀπό τόν Κύριο!

(Ἀπό τό βιβλίο: «Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται…» Ἱεραποστολικές ἐπιστολές Α΄, Ἐκδόσεις «Ἐν πλῷ»)
Πηγή: alopsis.gr
το είδαμε εδώ

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:Το «λογικόν άδολον γάλα» (Α΄Πετρ. 2, 2)




Ως αρτιγέννητα βρέφη βλέπει τους χριστιανούς ο μέγας Απόστολος. Το βάπτισμα είναι μία νέα γέννηση απ’ αυτό αρχίζει και μετρά ο άνθρωπος τη νέα ζωή του. Ο πνευματικά αρτιγέννητος πρέπει να τραφεί με ήπια και όχι στερεά τροφή, ακριβώς όπως τα κατά σάρκα νεογέννητα βρέφη. Τί είδους τροφή συστήνει για τους χριστιανούς ο Απόστολος; Το «λογικόν άδολον γάλα». Το νήπιο τρέφεται με συνηθισμένο γάλα, που είναι απλώς απεικόνιση, του λογικού άδολου γάλακτος, με το οποίο ένα νήπιο, κατά πνεύμα, έχει ανάγκη να τραφεί.

Ποιό είναι λοιπόν αυτό το λογικό και άδολο γάλα με το οποίο θα έπρεπε να τρέφονται οι χριστιανοί; Ο ίδιος ο Απόστολος δίνει την απάντηση, λέγοντας «είπερ εγεύσασθε ότι χρηστός ο Κύριος». Που σημαίνει ότι είναι ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, Ζων και Ζωοδότης. Το «λογικόν άδολον γάλα» είναι οι λόγοι του Χριστού. Μακάριοι είσαστε, αδελφοί, εάν τρέφετε την ψυχή σας με τους λόγους του Χριστού, όπως με το γλυκόπιοτο γάλα, διότι οι ψυχές σας θα γίνουν καρπο­φόρες και ευλογημένες και θα είσαστε προετοιμασμένοι για τη Βασιλεία του Θεού.
Τα θαύματα του Χριστού είναι το «λογικόν άδολον γάλα». Μακάριοι είσαστε, αδελφοί, εάν τρέφετε τις ψυχές σας μ’ αυτό το γλυκύτατο γάλα, διότι θα είσαστε τότε όπως οι άγγελοι, που ακαταπαύστως νύχτα και ημέρα ανυμνούν και μεγαλύνουν τα θαύματα του Θεού.
Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι το «λογικόν άδολον γάλα». Μακάριοι είσαστε αδελφοί, αν τρέφετε τις ψυχές σας με το γλυκό αυτό γάλα, διότι εσείς θα γίνετε μέλη του ζωντανού και αθανάτου Σώματος του Χριστού στον ουρανό.
Η νίκη του Αναστάντος Χριστού επί του θανάτου είναι το «λογικόν άδολον γάλα». Μακάριοι είσαστε, αδελφοί, αν τρέφετε τις ψυχές σας με το γλυκό αυτό γάλα, διότι θα βαδίζετε ως νικητές – ήδη απ’ αυτήν τη ζωή – και στην επέκεινα ζωή θα ίστασθε εν δεξιά του Νικητή Χριστού.
Αδελφοί, όλος ο Χριστός είναι το «λογικόν άδολον γάλα». Ας επιδοθούμε πάνω απ’ όλα, αυτό το γλυκό γάλα, ώστε να αναπτυχθούμε και να οδηγηθούμε στη σωτηρία. Διότι αυτή είναι η μόνη τροφή για τη σωτηρία μας. Όλα τ’ άλλα οδηγούν στη φθορά και στον τάφο.
Ω Κύριε Ιησού Χριστέ, Αμνέ του Θεού, Συ που είσαι το «λογικόν άδολον γάλα», θρέψε μας με τον Εαυτό Σου όπως έθρεψες τους αγίους Αποστόλους Σου – ώστε κι εμείς να αυξηθούμε αρκετά για να σωθούμε.
Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Ιούλιος, εκδ. Άθως, σ. 74-76)
το είδαμε εδώ

Σάμος: Εικόνα της Παναγίας προκαλεί δέος!


Αίμα στο πρόσωπο εικόνας της Παναγίας
στην Αγία Ειρήνη στην Σάμο;


Έκπληκτοι μένουν οι επισκέπτες στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης στην πρωτεύουσα του νησιού της Σάμου, όπου τις τελευταίες ημέρες μια εικόνα της Παναγίας βρέθηκε να είναι (όπως φαίνεται) γεμάτη με αίματα!
Η Ιερά Μητρόπολη Σάμου Ικαρίας και Φούρνων έβγαλε και σχετική ανακοίνωση για το θέμα, ζητώντας προς αποφυγή της όποιας παρερμηνείας του φαινομένου, να υπάρξει σιωπή μέχρι να δοθεί εξήγηση.
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σάμου Ικαρίας και Φούρνων κ.κ. Ευσέβιος μάλιστα ,επισκέφθηκε το σημείο και ετέλεσε δέηση. 
Πλήθος πιστών επισκέπτονται την εκκλησία της Αγίας Ειρήνης προκειμένου να προσκυνήσουν την εικόνα! 

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ: 



http://i-samos.gr
το είδαμε εδώ

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...