Κυριακή Η΄ Ματθαίου – Εμείς και τα υλικά αγαθά

Ε Μ Ε Ι Σ Κ Α Ι Τ Α Υ Λ Ι Κ Α Α Γ Α Θ Α

«καί ἦραν τό περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις.» (Ματθ. ιδ΄ 20)

Τό ἱερό εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ἀμέσως μετά τό χορτασμό τῶν πέντε χιλιάδων ἀνδρῶν, καί ἐπιπρόσθετα τῶν γυναικῶν καί τῶν παιδιῶν, ἀκολούθησε ἡ συγκέντρωση τῶν περισσευμάτων. Αὐτά ἦσαν ἀρκετά ὥστε νά γεμίσουν δώδεκα κοφίνια. Τοῦτο τό σημεῖο εἶναι πολύ ἀξιοπρόσεκτο, ἰδιαίτερα στίς μέρες μας, ἕνεκα τῶν ἔντονων προβλημάτων, τά ὁποῖα δέρνουν τό σύγχρονο ἄνθρωπο.

Νά μνημονεύσουμε ὅτι ὅταν ὁ Θεός δημιούργησε τούς πρωτοπλάστους, τούς τοποθέτησε μέσα στόν παράδεισο, τούς ἔδωσε ὁδηγίες ὄχι μόνο νά ἐργάζονται ἐκεῖ ἀλλά καί νά τόν φυλάσσουν, νά τόν προστατεύουν καί νά τόν φροντίζουν. Ὅλα αὐτά μαρτυροῦν ὅτι ὑπῆρχε κίνδυνος νά χάσουν τόν παράδεισο καί γιά τοῦτο ἀπαιτεῖτο προσοχή καί ἐπαγρύπνηση. Δυστυχῶς οἱ ἄνθρωποι δέν ἔδωσαν τήν πρέπουσα καί ἀπαιτούμενη σημασία στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ἔτσι ἀκολούθησε ἡ παρακοή καί ἡ πτώση.

Παρατηροῦμε ὅτι διεθνῶς στίς μέρες μας γίνεται πολύς λόγος γιά τήν οἰκονομική κρίση καί δυσπραγία στήν ἀγορά, οἱ ὁποῖες μαστίζουν τόν κόσμο. Ταυτόχρονα, εἶναι γενικά παραδεκτό πόση σπατάλη γίνεται ἀπό μέρους ἰδιαίτερα τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται πολιτισμένος, στό νερό, στίς τροφές, στά καύσιμα καί γενικῶς τίς πρῶτες ὗλες.

Παράλληλα πρέπει νά εἰπωθεῖ ὅτι οἱ καταχρήσεις φανερώνουν τό πνευματικό ἐπίπεδο τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι ἐγωιστικό νά καταστρέφεις ὅσα σοῦ περισσεύουν καί νά κατέχεις ὅσα δέν χρειάζεσαι, ὅταν συνάνθρωποί σου σέ πολλά μέρη τῆς γῆς στεροῦνται ἀκόμη καί τά πιό ἀναγκαῖα γιά νά ζήσουν. Αὐτό μαρτυρεῖ ἐπίσης τήν ἔλλειψη ἀγάπης πρός τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπο.

Κάποιες χῶρες ἔχουν ἀποθῆκες γεμᾶτες ἀπό τροφές, ἐνῷ ἄλλοι πεθαίνουν ἀπό τήν πεῖνα καί τήν ἔλλειψη φαρμάκων καί τήν ἀπουσία περίθαλψης. Ἡ πλεονεξία ὁδηγεῖ σέ ρήξεις, πολέμους καί διαιρέσεις. Ἐνῷ ὁ δίκαιος Θεός βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους, οἱ ἄνθρωποι δέ διδασκόμεθα καί δέ μιμούμεθα τό Θεό. Οἱ δυνατοί κατασκευάζουν ὁπλικά συστήματα καί ἐφευρίσκουν πυρηνικά ὅπλα γιά νά ὑποτάσσουν τούς ἀδυνάτους καί νά ἀντιμετωπίζουν τούς ἰσχυρούς.

Τό ἄλλο σημεῖο τό ὁποῖο χρήζει ἰδιαίτερης προσοχῆς καί ἐπισταμένης μελέτης εἶναι ὅτι καί ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει πληθώρα ἀγαθῶν, οἱ ἄνθρωποι δέν εἶναι ὁπωσδήποτε εὐτυχέστεροι, πιό ἱκανοποιημένοι, πιό ἥρεμοι καί φυσικά ὑγιέστεροι καί ἰσορροπημένοι ψυχολογικά. Γιατί ἆραγε συμβαίνουν ὅλα αὐτά; Ἡ ἀπάντηση εὑρίσκεται στό Εὐαγγέλιο: «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ.» (Ματθ. δ΄ 4) Ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖται ἀπό σῶμα καί ψυχή. Ἐπιβάλλεται ἡ φροντίδα ἀμφοτέρων. Ἄν παραμεληθεῖ τό ἕνα ἀπό τά δύο, τότε ἔχουμε προβλήματα.

Ἄν ὁ ἄνθρωπος ἐξετάσει τά πράγματα μέ τό πρῖσμα αὐτοῦ τοῦ φακοῦ τότε θά εἶναι ἴσως σέ θέση νά ἀντιμετωπίσει ὀρθά τό πολύκροτο καί πολυσυζητημένο οἰκολογικό πρόβλημα καί νά θέσει σέ λειτουργία τήν ἀρετή τῆς ἀγάπης πρός τό συνάνθρωπό του. Νά σεβασθεῖ καί νά διαφυλάξει τή δημιουργία μέσα στήν ὁποία ὁ Θεός τόν ἔταξε νά ζεῖ ὡς ἀφεντικό καί βασιλέας της. Ἀμήν!

Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Απ. Βαρνάβα