ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ κ. ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΥ «Τῆς ἀπαντᾶ ὁ Δ. Σολωμὸς»

Ὁ ἱστορικὸς-συγγραφέας, Σαράντος Καργάκος σὲ ἄρθρο του στὴ Realnews ὑπὸ τὸν τίτλο «Στὴν κυρία Ρεπούση ἀπαντᾶ ὁ Δ. Σολωμὸς» ἀναφέρει: «Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ποιητὴς -ἂν οὗτος δικαιοῦται νὰ ὀνομάζεται οὕτως- στὸ πολύστιχο ποίημα ποὺ ἔγραψε μὲ τίτλο “Εἰς τὸν θάνατον τοῦ Λόρδου Μπάιρον” ἀφιερώνει 5 τετράστιχα στὸ χορὸ τοῦ Ζαλόγγου (101-105).  Εἶναι τὰ ἑξῆς:

Τὲς ἐμάζωξε εἰς τὸ μέρος
τοῦ Τσαλόγγου τὸ ἀκρινὸ
τῆς ἐλευθεριᾶς ὁ ἔρως
καὶ τὲς ἔμπνευσε χορό.

Τέτοιο πήδημα δὲν τὸ εἶδαν
οὔτε γάμοι, οὔτε χαρές,
καὶ ἄλλες μέσα τους ἐπήδαν
ἀθωότερες ζωές*.
(*Ἐννοεῖ τὰ παιδιὰ ποὺ οἱ γυναῖκες εἶχαν μέσα στὴν κοιλιὰ)

Τὰ φορέματα ἐσφυρίζαν
καὶ τὰ ξέπλεκα μαλλιά,
κάθε γύρο ποὺ ἐγυρίζαν
ἀπὸ πάνου ἔλειπε μιά.

Χωρὶς γόγγυσμα κι ἀντάρα
πάρα ἐκείνη μοναχά,
ὁποῦ ἔκαναν μὲ τὴν κάρα,
μὲ τὰ στήθια, στὰ γκρεμά.

Στὰ ἴδια ὄρη ἐγεννηθῆκαν
καὶ τὰ ἀδάμαστα παιδιά,
ποὺ τὴν σήμερο ἐχυθῆκαν
πάντα οἱ πρῶτοι στὴ φωτιά.

.           Τὸ ποίημα γράφτηκε 21 χρόνια μετὰ τὴν τραγωδία τοῦ Ζαλόγγου. Ὁ Σολωμὸς ἄντλησε τὶς πληροφορίες ἀπὸ τοὺς Σουλιῶτες -κυρίως Σουλιώτισσες- ποὺ εἶχαν κατακλύσει τὰ Ἑπτάνησα μετὰ τὸ 1803. Τὸ 1824 πολλοὶ ἤσαν οἱ ἐπιζήσαντες. Κάποιος ἢ κάποιοι θὰ μποροῦσαν νὰ διατυπώσουν ἐνστάσεις γιὰ τὰ λεγόμενα τοῦ Σολωμοῦ. Ὅτι ἤσαν παραμύθια. Δὲν τὸ ἔπραξαν. Ἔτσι τὰ παραμύθια (μὲ τὴν κακὴ σημασία τοῦ ὄρου) τ’ ἄφησαν γιὰ κάποιες σημερινὲς θορυβομανεῖς ὑπάρξεις τοῦ σήμερα».

 .          Ὁ καθηγητὴς Ἱστορίας τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, Κωνσταντῖνος Φωτιάδης, σὲ ἄρθρο του στὴ Realnews ὑπὸ τὸν τίτλο «Περιμένω τὴ γραπτὴ συγγνώμη τῆς κ. Ρεπούση!» ἀναφέρει, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι «θὰ τῆς ἀπαντήσω ὄχι γιὰ ἕνα Ζάλογγο ἀλλὰ γιὰ πολλὰ ποὺ ὑπάρχουν στὴν ἔνδοξη ἱστορία μας τὰ πέτρινα χρόνια της ὀθωμανοκρατίας. Μόνο στὸν Πόντο, μὲ βάση τὶς ἔγκυρες πηγὲς ποὺ διαθέτουμε ἕως σήμερα, ἔχουμε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις ἀνάλογων ἡρωικῶν πράξεων».