ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
Σε συγκέντρωση ιεραποστολικών προσώπων στη Φλώρινα, στις 13-3-1978
Η ΑΜΕΛΕΙΑ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ
«Πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας;» (Εβρ. 2,3)
Η αμέλεια είναι το τελευταίο από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Τελευταίο το ονομάζουν οι Πατέρες, αλλά είναι το πιο ύπουλο απ’ όλα τ΄άλλα. Αν δεν προσέξουμε και πέσουμε στην αμέλεια, εύκολα πέφτουμε σ’ όλα τ’ άλλα αμαρτήματα. Τις στιγμές της απροσεξίας και τεμπελιάς μπορεί να τις πληρώσουμε με την καταστροφή μας.
Αμέλεια ονομάζεται η τεμπελιά, η οκνηρία, η αποστροφή από την εργασία και εμφανίζεται στην σωματική και στην πνευματική εργασία.
Σωματική εργασία
Μερικοί λένε, όπως στην εποχή του αποστόλου Παύλου, ότι δεν χρειάζεται η εργασία. Γιατί από ώρα σε ώρα έρχεται ο Χριστός και η Δευτέρα Παρουσία και πρέπει να ασχολούνται με το ζήτημα της σωτηρίας των ψυχών των. Δεν δούλευαν καθόλου, το είχαν ρίξει τελείως στην τεμπελιά και έκαναν σαν έναν τεμπέλη, που, επειδή βαριόταν να κόψει σύκα, κάθισε κάτω από μια συκιά και άνοιξε το στόμα του και περίμενε να πέσει το σύκο, για να το φάει.
Αυτή την τεμπελιά δεν την εγκρίνει ο Χριστός. Η Εκκλησία μας μάς θέλει εργατικούς. Ο απόστολος Παύλος λέει «Ὅστις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω». Ο χριστιανός πρέπει να διακρίνεται από την επιμέλεια, την οποία δείχνει στο έργο της εργασίας του. Όποια εργασία και διακονία και αν κάνει, να την κάνει τέλεια. Να είστε υποδείγματα εργατικότητας. Τέτοιοι ήταν οι πρώτοι χριστιανοί, φίλεργοι, και έτσι νικήσανε τον κόσμο.
Ο χριστιανός πρέπει να είναι τίμιος και εργατικός. Να διαπρέπει στο είδος της εργασίας του. Να μην μοιάσουμε εκείνον που, όταν πήγε σε κάποιο μοναστήρι και είδε τους καλογέρους να εργάζονται, άλλον να μαζεύει ξύλα, άλλον ν’ ανάβει φωτιά, άλλον να μαγειρεύει, άλλον να πλένει, άλλον να ζυμώνει, είπε «μὴ ἐργάζεσθε τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυμένην». Είδατε πώς είναι αυτοί που θέλουν να γλιστρήσουν από το πνεύμα του Ευαγγελίου; Σαν τους αγγειοπλάστες, όπου θέλουν κολλούν τα χερούλια. Έτσι και αυτοί όπου θέλουν κολλούν τα ρητά.
Το έμαθε αυτό ο ηγούμενος, γι’ αυτό έδωσε εντολή να τον βάλλουν στη βιβλιοθήκη με τα πολλά βιβλία και να μην τον ειδοποιήσουν το μεσημέρι για φαγητό. Όταν μπήκε σ’ αυτό το χώρο είπε με ευχαρίστηση «α, εδώ είναι παράδεισος» κι άρχισε να διαβάζει με ικανοποίηση. Αλλά η ώρα περνούσε και άρχισε να πεινά. Άνθρωπος ήταν και είχε στομάχι και είχε ανάγκες υλικές. Πεινούν και οι Άγιοι. Και μέγας Αντώνιος να γίνεις, θα πεινάσεις και θα έχεις ανάγκη από ένα κομμάτι ψωμί και λίγο νερό.
Ο επισκέπτης του μοναστηριού όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο η πείνα τον θέριζε. Άρχισε να ζαλίζεται, δεν μπορούσε να διαβάσει. Έβλεπε τα γράμματα ανάποδα. Κοιτούσε μια το παράθυρο, μια την πόρτα, μήπως δει κανέναν μοναχό και τον φωνάξει για φαγητό. Βγήκε σιγά σιγά έξω και κοιτούσε δεξιά και αριστερά. Κάποια στιγμή είδε ένα μοναχό και τον ρώτησε «Δεν τρώτε εσείς εδώ μέσα;». «Πως» είπε ο μοναχός «φάγαμε και είχαμε καλό φαγητό. Ήπιαμε κι ένα ποτήρι κρασί». «Εμένα γιατί δε με φωνάξατε;» είπε στενοχωρημένος ο επισκέπτης. «Εσένα δε σε φωνάξαμε γιατί μας είπε ο ηγούμενος ότι είσαι άγγελος και δεν έχεις ανάγκη από υλική τροφή». Τότε, κατάλαβε και συναισθάνθηκε το αμάρτημά του.
Δεν επιτρέπεται να είμεθα αμελείς στα καθημερινά μας καθήκοντα. Εκεί, όμως, που προπαντός δεικνύουμε μεγάλη αμέλεια δεν είναι στα υλικά πράγματα, αλλά στην πνευματική εργασία, την οποία πρέπει να κάνουμε για τη σωτηρία της ψυχής μας. Σ’ αυτό το έιδος της εργασίας πολλοί λίγοι είναι επιμελείς. Γι’ αυτό η Αγία Γραφή, το Πνεύμα το Άγιο, δίνει ζωηρά προτροπή στους οκνηρούς και κηφήνας και τους παρουσιάζει σαν υπόδειγμα εργατικότητας το μυρμήγκι. Και λέει «ἴθι πρὸς τὸν μύρμηγκα, ὀκνηρέ». «Συ» λέει «που είσαι τεμπέλης και δεν αγαπάς την εργασία να πας να δεις το μυρμήγκι, πόσο εργάζεται και τα μεσάνυχτα ακόμα».
Αξιοθαύμαστη είναι η ζωή των μυρμηγκιών. Μπορεί κανείς να γράψει βιβλίο ολόκληρο. Ένα μικρό πράγμα, ένα ελάχιστο σωματίδιο, πόσο εργάζεται και κουράζεται. Ένας περιηγητής περιγράφει το μυρμήγκι και λέει. Παρατηρούσε ένα μυρμήγκι, που προσπαθούσε να σηκώσει βάρος δεκαπλάσιο και εικοσαπλάσιο απ’ αυτό. Αγκομαχούσε και προσπαθούσε να το τραβήξει αλλά του έφευγε. Μέτρησε ότι 50 με 60 φορές του έπεσε και ύστερα από 60 φορές το ανέβασε εκεί που ήθελε. Τέτοια υπομονή, τέτοια εργατικότητα έχει το μυρμήγκι. Αυτά είναι υποδείγματα εργατικότητας σε μας. Άλλο υπόδειγμα εργατικότητας είναι η μέλισσα.
Ένας λαός που έχει ελαττώματα, αλλά είναι μυρμήγκι πραγματικό και κατόρθωσε να φτάσει στην κορυφή όλων των εθνών, είναι οι Αμερικάνοι. Εκεί πλέον η εργασία έγινε θεός. Τρέχουν, για να μαζέψουν δολλάρια και εργάζονται από το πρωί ως το βράδυ. Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε ροπή προς την οκνηρία σωματικώς αλλά προπαντός πνευματικώς…
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά