Υπάρχουν δύο είδη πειρασμών. Είναι ο πειρασμός της αμαρτίας, που προέρχεται έξω από τον άνθρωπο και ο άνθρωπος τον δέχεται με την προαίρεσή του δίνοντας συγκατάθεση, και είναι και ο πειρασμός- παιδεία του Κυρίου, που είναι ελεγχόμενος και πάντα για την πρόοδο του κατά θεία υιοθεσία παιδιού του Θεού. Για την πρώτη περίπτωση, γράφει ο επίσκοπος Ιάκωβος στην επιστολή του: «Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη ότι από του Θεού πειράζομαι· διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει. Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας, παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν, η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον» (α 13-15). Ενώ για την δεύτερη, γράφει: «Μακάριος ο άνθρωπος, όστις υπομένει πειρασμόν· διότι αφού δοκιμασθή, θέλει λάβει τον στέφανον της ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Κύριος εις τους αγαπώντας αυτόν» (α 12).
Ο λόγος του Αββά Αμμωνά σχετίζεται με το δεύτερο είδος. Μπορούμε να αντλήσουμε διάφορα ωφέλιμα στοιχεία από τους θεόπνευστους λόγους του αγίου, και να τα κρατήσουμε για τον εαυτό μας, αναλόγως την ανάγκη του κάθε ένα μας. Γιατί η χριστιανική μας πίστη δεν είναι ''παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του'', αλλά παρέχει διεξόδους στα αδιέξοδα της ζωής, που θέτει ο διάβολος και ο ίδιος ο άνθρωπος.
«Γνωρίζω ότι υποφέρετε, επειδή αντιμετωπίζετε πειρασμούς. Εάν όμως υπομείνετε γενναία, θα έχετε χαρά. Διότι εάν δεν αντιμετωπίσετε φανερούς ή κρυφούς πειρασμούς, δεν θα μπορέσετε να αυξήσετε την αρετή σας. Όλοι οι άγιοι, όταν αγωνίστηκαν να προοδεύσουν, αντιμετώπισαν πειρασμούς. Πραγματικά, κάθε φορά που θα λάβει κάποιος ένα θείο δώρο, αμέσως οι εχθροί σπεύδουν με διάφορους πειρασμούς να του το αφαιρέσουν.
Γνωρίζοντας οι δαίμονες ότι η ψυχή που δέχεται την θεία ευλογία προοδεύει, την πολεμούν κρυφά ή φανερά. Ο Ιακώβ, όταν έλαβε την πατρική ευλογία, αντιμετώπισε αμέσως τον πειρασμό του Ησαύ. Ο διάβολος δηλαδή παρακίνησε την καρδιά του Ησαύ εναντίον του Ιακώβ, θέλοντας να αφανίσει την ευλογία. Δεν κατόρθωσε όμως να βλάψει τον δίκαιο, γιατί έχει γραφεί: ‘’Ουκ αφήσει Κύριος την ράβδον των αμαρτωλών επί τον κλήρον των δικαίων’’ (Ψαλμός, ΡΚΔ 3). Ο Ιακώβ όχι μόνο δεν έχασε την ευλογία που έλαβε, αλλά καθημερινά την πλήθαινε.
Αγωνισθείτε λοιπόν και σεις να νικήσετε τους πειρασμούς, διότι όσοι έλαβαν ευλογίες, οφείλουν αναγκαστικά να αντιμετωπίσουν και πειρασμούς. Και εγώ, ο πνευματικός σας πατέρας, πέρασα μεγάλους φανερούς ή κρυφούς πειρασμούς. Υπέμεινα όμως το θέλημα του Θεού με καρτερία και υπομονή, και ο Κύριος με έσωσε.
Επειδή λοιπόν και σε σας, αγαπητοί, ήλθε η ευλογία του Κυρίου, ακολούθησαν οι πειρασμοί. Υπομείνετέ τους μέχρις ότου τους νικήσετε. Τότε θα έχετε μεγάλη προκοπή και πρόοδο σε όλες τις αρετές. Θα σας δοθεί από τον ουρανό μεγάλη αγαλλίαση, άγνωστη μέχρι τώρα. Το φάρμακο για να νικήσετε τους πειρασμούς είναι να μη πέσετε σε αμέλεια, αλλά να προσεύχεσθε και να ευχαριστείτε με όλη σας την καρδιά τον Θεό δείχνοντας υπομονή στο κάθε τι. Έτσι θα σας αφήσουν και θα φύγουν.
Ο Αβραάμ, ο Ιακώβ, ο Ιώβ και άλλοι πολλοί με τους πειρασμούς φάνηκαν τελειότεροι. Γι’ αυτό έχει γραφεί: ‘’Πολλαί αι θλίψεις των δικαίων και εκ πασών αυτών ρύσεται αυτούς ο Κύριος’’ (Ψαλμός ΛΓ 20). Επίσης ο Ιάκωβος παραγγέλλει: ‘’Αθυμεί τις εν υμίν, προσευχέσθω’’ (Ιακώβου, Ε 13). Βλέπετε πως όλοι οι άγιοι, όταν αντιμετώπισαν πειρασμούς, από τον Θεό ζήτησαν βοήθεια;
Έχει ακόμη γραφεί: ‘’Πιστός ο Θεός,ος ουκ εάσει υμάς πειρασθήναι υπέρ ο δύνασθε’’ (Α’ Κορινθίους, Ι 13). Για την ευθύτητα λοιπόν της καρδιάς σας, θα σας βοηθήσει ο Θεός. Εάν δεν σας αγαπούσε, δεν θα επέτρεπε τους πειρασμούς, διότι έχει γραφεί: ‘’Ον αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε υιόν, ον παραδέχεται’’ (Παροιμίες, Γ 12). Επομένως οι πειρασμοί παραχωρούνται στους πραγματικά πιστούς, ενώ οι απείραστοι είναι νόθοι, οι οποίοι φορούν το ένδυμα του πιστού, δεν ζουν όμως σύμφωνα με την πίστη.
Ο Αντώνιος μας έλεγε ότι κανείς δεν θα μπορέσει να εισέλθει απείραστος στην Βασιλεία του Θεού. Και ο απόστολος Πέτρος γράφει: ‘’Εν ω αγαλλιάσθε, ει δέον εστί λυπηθέντες εν πειρασμοίς ποικίλοις, ίνα το δοκίμιον υμών της πίστεως, πολύ τιμιώτερον χρυσίου του απολλυμένου, δια πυρός δε δοκιμαζομένου ευρεθείη’’ (Α’ Πέτρου α, 6-7).
Λέγουν για τα δέντρα πως, όταν σαλεύονται από τους ανέμους, ριζώνουν και ψηλώνουν περισσότερο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δικαίους. Εάν λοιπόν θέλετε να προκόψετε, υπακούετε στους διδασκάλους σας και σ’ αυτό και σε ό,τι άλλο.
Γνωρίζετε ότι στη αρχή του πνευματικού αγώνος το Άγιο Πνεύμα προσφέρει χαρά βλέποντας καθαρές τις καρδιές των αγωνιστών. Όμως μετά την προσφορά της χαράς και της γλυκύτητος φύγει και τους εγκαταλείπει. Αυτό είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της δράσεώς Του. Συμπεριφέρεται έτσι στην αρχή σε κάθε ψυχή, που αναζητά τον Θεό. Ύστερα φεύγει και την εγκαταλείπει, για να φανερωθεί εάν η ψυχή θα συνεχίσει ή όχι την αναζήτηση.
Μερικοί, όταν φύγει και τους εγκαταλείψει, δοκιμάζουν θλίψη και παραμένουν σ’ αυτή την κατάσταση αδρανείς. Δεν παρακαλούν τον Θεό να τους απαλλάξει από την θλίψη και να τους ξαναδώσει την χαρά και την αγαλλίαση, που δοκίμαζαν προηγουμένως. Αντίθετα, εξ αιτίας της αμέλειας και των θελημάτων τους αποξενώνονται από την θεϊκή γλυκύτητα. Έτσι γίνονται σαρκικοί και ενώ φορούν το σχήμα, δεν πιστεύουν στην δύναμή του. Μοιάζουν με εκείνους που τυφλώθηκαν στην ζωή τους και αγνοούν τις θείες ενέργειες.
Συνηθισμένοι στην χαρά που προηγήθηκε, εάν δοκιμάσουν ξαφνικά θλίψη και παρακαλέσουν τον Θεό με όλη την δύναμη της καρδιάς, με ειλικρίνεια, δάκρυα, νηστεία και απάρνηση όλων των θελημάτων τους, τότε θα τους δώσει χαρά μεγαλύτερη από την προηγούμενη και θα τους στηρίξει περισσότερο. Αυτή την μέθοδο εφαρμόζει το Άγιο Πνεύμα σε κάθε ψυχή, που ζητά τον Θεό.
Καθώς η ψυχή ανεβαίνει από τα κατώτερα προς τα υψηλότερα, όσο ακολουθεί το Άγιο Πνεύμα,τόσο δοκιμάζει διαφόρων ειδών πειρασμούς. Ξεπερνώντας τους όμως γίνεται διορατική και στολίζεται με περισσότερη χάρη».
(Απόσπασμα από επιστολή του Αββά Αμμωνά, Ι. Μ. Παρακλήτου, σελ. 38-43).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά