Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Πέμπτη, Μαρτίου 03, 2016

Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω




Ἡ σημερινή εαγγελική περικοπή, γαπητοί μου, ρχεται νά μς πενθυμίσει μία μεγάλη σο καί φοβερή λήθεια.
Τήν περασμένη Κυριακή, μέ τήν παραβολή τοῦ ἀσώτου υο, εδαμε τήν γαθότητα τοῦ Θεο, πόσο σπλαχνικός Πατέρας εναι. Περιμένει τό πλσμα του νά πιστρέψει. Περιμένει μέ καρτερία καί νοιχτή πάντοτε τήν γκαλιά του. 
Ατό μως δέν πρέπει νά μς κάνει νά ξεχάσουμε τήν δικαιοσύνη τοῦ ΘεοὉ Θεός δέν εναι μόνο στοργικός Πατέρας, εναι καί δίκαιος κριτής. Λέει ὁ Μέγας βασίλειος: Οτε τό λεοςκριτο, οτε ἡ κρίσις νελεήμων. Θά κρίνει τόν κόσμο, χι αθαίρετα, λλά σύμφωνα μέ τάργα μας.
Ἡ παγκόσμια κρίσις εναι γεγονός βέβαιο, εναι δόγμα κεφαλαιδες. ποτελεῖ βαθειά πίστη μας. Εναι τό πιό φοβερό γεγονός τς νθρώπινης στορίας. Τό μολογομε καί τό παραδεχόμαστε στό Σύμβολο τς Πίστεως. Καί πάλιν ρχόμενον μετά δόξης κρναι ζντας καί νεκρούς.
Σήμερα λοιπόν πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε τρία πράγματα:
1) Κριτής θά εναι ὁ Ἰησος Χριστός. Εναι σωτήρας, λλά καί κριτής. ν τήν πρώτη φορά ρθε στή γῆ ταπεινός, να σώσῃ τόν κόσμον, κατά τήν δευτέρα του παρουσία θά ρθει ν τῇ δόξατονα κρίνῃ τόν κόσμον. Ατός πού πέθανε γιά μς, πού θυσιάσθηκε πάνω στό σταυρό,χει κάθε δικαίωμα νά μς κρίνει, ταν μες διαφορομε γιατήν τήν θυσία καί τήν κάνουμε μέσα μας νενέργητη. 
 2) Θά κρίνει λους τούς νθρώπους, χριστιανούς καί μή, πιστούς καί πίστους. Οἱ Ἑβραοι πίστευαν, τι ὁ Θεός θά κρίνει μόνο τούς θνικούς, τούς εδωλολάτρες, χι καί τούς διους, πούποτελοσαν τόν κλεκτό λαό του. Ατό εναι λάθος. Θά κρίνει λους τούς νθρώπους. Κανείς δέν θά ποφύγει ατήν τήν φοβερή κρίση. 
3) Βάσις καί κριτήριο τς κρίσεως θά εναι ἡ ἀγάπη. γάπη, ναί, λλά ποιά γάπη; Θά δεῖ ὁΧριστός καί θά κτιμήσει τήν στάση μας πέναντι στούς λλους νθρώπους. 
Καθολική, παγκόσμια ἡ κρίσις. Καθολικό, παγκόσμιο τό κριτήριο. Ἡ ἀγάπη εναι παγκόσμιος νόμος τς νθρωπις. Καί σοι γνωρίζουν τόν Θεό καί σοι δέν μπόρεσαν νά τόν γνωρίσουν, ἔχουν μέσα τους γάπη. Στόν νόμο ατό δέν πάρχει χρος γιά προφάσεις καί δικαιολογίες, τι δένξερα. Ὁ νόμος τς γάπης εναι γραμμένος πό τόν Θεό στίς καρδιές λων τν νθρώπων.
Ἡ πείνα καί ἡ δίψα, ἡ γύμνια καί ἡ ἀρρώστια, ἡ φυλακή δέν μπορον νά μείνουν κρυφά. Βοον,λοι τά παίρνουν εδηση καί λοι πρέπει-μπορον νά βοηθήσουν.
Θά κριθομε, γαπητοί μου, βάσει τς μπρακτης γάπης. Δηλαδή χι ς τομα μεμονωμένα,λλ᾿ ὡς μέλη τς νθρώπινης κοινωνίας. Δέν θά χει τόση σημασία καί ξία τί κάναμε γιά τόναυτό μας, λλά τί καί πς προσφέραμε στούς λλους.
 Ἀσφαλς καλός εναι ὁ προσωπικός μας γώνας, πού ποβλέπει στήν ποτιθέμενη πνευματική μας πρόοδο. ν μως χουμε τίς μεγαλύτερες ρετές μόνο γιά τό τομό μας, εναι μετοχές καίπιταγές χωρίς ντίκρυσμα. Ατό πού εμαστε καί ατά πού χουμε εναι γιά χάρη τοῦ πλησίον μας, τοῦ συνανθρώπου μας.
Ἡ ἐγκράτεια καί ἡ ελάβειά μας, ἡ νηστεία καί ἡ προσευχή, ἡ ὅλη σκησή μας δέν γίνονται γιά τήν τομική μας δικαίωση, λλά γιά τήν διακονία τν δελφν μας. Μς λέγχει ἡ φωνή τοῦ Θεο, πού λέει λεον θέλω καί οὐ θυσίαν. Θέλω γάπη καί χι μία θρησκευτικότητα, πού ποβλέπει στήν ατοέξαρση καί ατοπροβολή. 
Ἡ ἀτομική εσέβεια δέν μπορεῖ νά μς ξασφαλίσει θέση στήν βασιλεία τοῦ Θεο. Πρέπει νά γίνει κκλησιαστική, νά συνοδεύεται μέ ργα γάπης. Ὁ στίβος μν τν χριστιανν, τό στάδιοπου θά γωνιζώμαστε, δέν εναι τό ταμιεον μας. κεῖ καταφεύγουμε γιά πνευματικόνεφοδιασμό, νά πλισθομε γιά νά βγομε στήν κοινωνία καί νά γωνισθομε.
Κοιτάω μόνο τόν αυτό μου, τήν ψυχή μου, σημαίνει δειλία καί ποχώρηση. Θά παλαίψουμε καί θά γωνισθομε, γιά νά κάνουμε χριστιανική τήν κοινωνία μας. Πρέπει νά μς πασχολεῖ πολύ καί νά μς νησυχεῖ ἡ κατάστασή της. Πρέπει νά βάλουμε κι᾿ ἐμες  να λιθαράκι στό χτίσιμο τς χριστιανικς κοινωνίας, διαφορετικά εμαστε κατά λάθος νάμεσα σέ χριστιανούς. Ἡ θέση μας θά ταίριαζε περισσότερο πέρα στήν πω νατολή, στή νέκρωση τοῦ νιρβάνα.
Ὁ κεκηρυγμένος θεος καί ὁ συνειδητός ρνητής τς πίστεως μεταφράζει τήν θεΐα καί τήνπιστία του σέ ντίθεα ργα, σέ ργα πονηρίας καί μαρτίας. Ὁ πιστός πρέπει νά κάνει τήν πίστι του κινητήρια δύναμη στή ζωή του. Ἡ πίστι του νά μεταφράζεται σέ ργα γάπης. Πίστις χωρίςργα εναι νεκρή, θά μς πεῖ ὁ ἅγιος άκωβος ὁ Ἀδελφόθεος. Ἡ πίστις εναι ἡ προϋπόθεση τοῦ ὀρθοῦ καί γίου βίου καί τς σωτηρίας. 
γαπητοί μου,
Σύμφωνα μέ τό σημερινό εαγγέλιο, οἱ ἁμαρτωλοί θά πορευθον στήν αώνια κόλαση. Τί εναι ατή ἡ κόλαση; Εναι ἡ αώνια στέρηση τς γάπης τοῦ Θεο. Τό μεγαλύτερο μαρτύριο τν κολασμένων θά εναι, τι θά ζον χωρίς Θεό. Δέν πάρχει μεγαλύτερη φρίκη πό τήν αωνιότητα χωρίς Χριστό. Δέν πάρχει μεγαλύτερη κόλαση πό τό νά χάσουμε τόν Χριστό. 
Δέν καθόμαστε στά θεωρία, στίς κερκίδες τοῦ βίου. Κατεβαίνουμε μέσα στό στάδιο. Μέ λίγα πού θά προσφέρουμε κερδίζουμε τόσα πολλά, λόκληρο τόν παράδεισο. Μέ λίγα πού δέν θά κάνουμε, θά πέσουμε στήν κόλαση. 
λεγε ὁ π. Παΐσιος να παράδειγμα: "Κάποτε νας πλός νθρωπος παρακαλοσε τόν Θεό νά τοῦ δείξει πς εναι ὁ Παράδεισος καί ἡ κόλαση. να βράδυ λοιπόν στόν πνο του κουσε μιά φωνή νά τοῦ λέει: «λα, νά σοῦ δείξω τήν κόλαση». Βρέθηκε τότε σ᾿ἕνα δωμάτιο, που πολλοίνθρωποι κάθονταν γύρω πό να τραπέζι καί στή μέση ταν μιά κατσαρόλα γεμάτη φαγητό. λοιμως οἱ ἄνθρωποι ταν πεινασμένοι, γιατί δέν μποροσαν νά φνε. Στά χέρια τους κρατοσαν πό μιά πολύ μακριά κουτάλα∙ παιρναν πό τήν κατσαρόλα τό φαγητό, λλά δέν μποροσαν νά φέρουν τήν κουτάλα στό στόμα τους. Γι᾿ ατό λλοι γκρίνιαζαν, λλοι φώναζαν, λλοι κλαιγαν…
Μετά κουσε τήν δια φωνή νά το λέει:«λα τώρα νά σοῦ δείξω καί τόν Παράδεισο». Βρέθηκε τότε σ᾿ἕνα λλο δωμάτιο που πολλοί νθρωποι κάθονταν γύρω πό να τραπέζι μοιο μέ τό προηγούμενο καί στή μέση ταν πάλι μιά κατσαρόλα μέ φαγητό καί εχαν τίς διες μακριές κουτάλες. λοι μως ταν χορτάτοι και χαρούμενοι, γιατί ὁ καθένας παιρνε μέ τήν κουτάλα του φαγητό πό τήν κατσαρόλα καί τάϊζε τόν λλο!! τσι καταλαβαίνουμε πολύ καλά πς μπορομε νά ζομε ἀπό ατήν τήν ζωή τόν Παράδεισο".


Τελικά ατή ἡ ἀγάπη θά μς σώσει. Μόνο πού ὁ δρόμος γιά τήν νωσή μας μέ τόν Θεό, πως εδαμε στό πιό πάνω περιστατικό, περνάει πό τήν μπρακτη γάπη, πό τήν βοήθεια πρός τόν πλησίον μας. ν δῶ στή γῆ ἔχουμε γάπη, ν δείξουμε πραγματική γάπη, θά μς πάρει ὁ Θεός μαζί του στόν ορανό, πού εναι βασιλεία γάπης. μήν.-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...