Βιώνοντας τὴν λειτουργικὴ ἡμέρα τῆς Τεσσαρακοστῆς στὸ Ἅγιον Ὅρος

Τοῦ Ἰωάννου Μ. Φουντούλη, Λογικὴ Λατρεία, Θεσσαλονίκη 1971

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

Ἂν θέλει νὰ ζήσει κανεὶς τὸ λειτουργικὸ πλοῦτο, τὸ θαυμαστὸ μυστικὸ μεγαλεῖο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, πρέπει νὰ προσπαθήσει νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴν ἐπιφάνειά της. Ἐπιφάνεια εἶναι αὐτὸ ποὺ βλέπομε καὶ ποὺ γνωρίζομε ὅλοι μας κατὰ τὶς Κυριακές τῆς Τεσσαρακοστῆς. Ἔχουν πράγματι κάτι ἰδιαίτερο οἱ Κυριακὲς αὐτὲς ἀπὸ τὶς ἄλλες Κυριακές τοῦ ὑπολοίπου ἔτους. Τὰ εἰδικὰ ἐορτολογικὰ θέματα, ἡ ὑμνογραφία των, ἡ λειτουργία τοῦ Μ. Βασιλείου, ποὺ τελεῖται ἀντὶ τῆς λειτουργίας τοῦ Χρυσοστόμου, δίνουν σ’ αὐτὲς ἕνα ξεχωριστὸ χρῶμα. Ἀλλὰ οἱ Κυριακές τῆς Τεσσαρακοστῆς εἶναι ὀάσεις μέσα σ’ αὐτήν. Κατ’ οὐσίαν βρίσκονται ἔξω ἀπὸ αὐτήν. Τὴ γοητεία τῆς ἀληθινῆς Τεσσαρακοστῆς θὰ τὴν αἰσθανθεῖ κανεὶς μέσα στὸ «πέλαγος» ἢ στὴν «αὐχμηρὰ ἔρημο», ὅπως τὴν ὀνομάζουν οἱ Πατέρες, αὐτῆς τῆς ἴδιας τῆς Τεσσαρακοστῆς, δηλαδὴ τῶν καθημερινῶν, ἀπὸ τὴ Δευτέρα ὡς τὴν Παρασκευὴ τῶν ἔξι ἑβδομάδων ποὺ τὴν ἀποτελοῦν.

Ἡ Ἐκκλησία μας στὶς μοναστηριακὲς ἀκολουθίες εἶδε πάντοτε ἕνα ἰδεώδη τρόπο λατρείας, γι΄αὐτὸ καὶ σὺν τῷ χρόνω ἀντικατέστησε τὶς παλαιὲς ἰδιαίτερες ἐνοριακὲς ἀκολουθίες μὲ τὶς μοναχικές. Ἰδιαιτέρως ὅμως κατὰ τὴν Τεσσαρακοστὴ προσπάθησε νὰ μεταφέρει...

τὴ λατρεία τῶν μοναστηριῶν στοὺς κοσμικοὺς ναούς. Ἀφοῦ οἱ πιστοὶ δὲν μποροῦσαν νὰ βγοῦν στὴν ἔρημο, μετέφερε τὶς ἀκολουθίες τῆς ἐρήμου στὶς πόλεις. Θέλησε τὶς κατανυκτικὲς αὐτὲς ἡμέρες νὰ κάμει τὰ λαϊκὰ μέλη της νὰ γευθοῦν τὶς μυστικὲς καλλονὲς τῶν μοναστηριακῶν ἀκολουθιῶν· νὰ κάμει λίγο μοναχούς τούς λαϊκοὺς πιστούς. Καὶ δὲν εἶχε ἄδικο. 

Στὸ σύστημα τῶν μοναχικῶν ἀκολουθιῶν τῆς περιόδου τῆς Νηστείας βρίσκεται τὸ ἀποκορύφωμα ὁλοκλήρου τοῦ ἔτους. Λίγοι ἀπὸ τὸ λαὸ μποροῦν νὰ τὶς παρακολουθήσουν. Δὲν ἔχουν οὔτε τὸ διαθέσιμο χρόνο, οὔτε πολλὲς φορὲς καὶ τὴν ἀπαραίτητη ψυχικὴ διάθεση. Ἀντιθέτως στὶς μονές, ὅπου ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ ἀποτελεῖ τὸ κέντρο τῆς ζωῆς τῶν μοναχῶν καὶ τὸ βασικὸ ἐνδιαφέρον τῶν ἀφιερωμένων αὐτῶν ἀνθρώπων, ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἀκολουθία τῆς περιόδου τῆς Τεσσαρακοστῆς γίνεται τὸ ἐντρύφημα καὶ ἡ μοναδικὴ σχεδὸν ἀπασχόληση τῶν πατέρων.

Θὰ προσπαθήσουμε νὰ δώσουμε μία ἀσθενικὴ σκιαγραφία τοῦ λειτουργικοῦ περιεχομένου μίας ἡμέρας τῆς Τεσσαρακοστῆς.

Κατὰ βάση οἱ ἀκολουθίες τῆς Τεσσαρακοστῆς εἶναι καὶ κατὰ τὸν ἀριθμὸ καὶ κατὰ τὸ διάγραμμα οἱ ἴδιες μὲ τὶς μοναχικὲς ἀκολουθίες τοῦ ὑπόλοιπου ἔτους. Ἐκεῖνο ποὺ τὶς διακρίνει εἶναι τὸ πιὸ ἀρχαϊκό τους περιεχόμενο, ἡ παρεμβολὴ κατανυκτικῶν τροπαρίων καὶ τὸ ἰδιαίτερο μῆκος ποὺ προσλαμβάνουν μὲ τὴν προσθήκη περισσότερων ψαλμῶν, ἀναγνώσεων καὶ ἄλλων λειτουργικῶν στοιχείων. 

Οἱ ἀκολουθίες ἀριθμοῦνται σὲ ἑπτά, κατὰ τὸ ψαλμικὸ «Ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ἤνεσά σὲ» (Ψαλ. 118,164), ἀλλὰ στὴν οὐσία εἶναι περισσότερες. Ἡ εὐλάβεια τῶν μοναχῶν θέλησε νὰ τὶς ἐπαυξήσει μὲ προσθῆκες καὶ ἄλλων ἀκολουθιῶν, ἔτσι ὥστε ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν πιὸ ἱερὴ περίοδο τοῦ ἔτους νὰ εἶναι σχεδὸν ἀκατάπαυστη. Κάθε μία ἀκολουθία ἀντιστοιχεῖ σὲ μία ὠρισμένη περίοδο τῆς ἡμέρας ἢ τῆς νύκτας. Εἶναι ἕνας σταθμὸς προσευχῆς ποὺ καθαγιάζει ἕνα τμῆμα τοῦ εἰκοσιτετραώρου.

Ἡ προσευχὴ ἀρχίζει μὲ τὴν ἀκολουθία τοῦ Μεσονυκτικοῦ· τὰ μεσάνυκτα θεωροῦνται ὡς ὁ πιὸ κατάλληλος γιὰ τὴν προσευχὴ χρόνος. Μέσα στὴν ἡσυχία καὶ στὴ γαλήνη τοῦ κόσμου οἱ μοναχοὶ ἀγρυπνοῦν καὶ προσεύχονται. Περιμένουν τὴν ἔλευση τοῦ Νυμφίου, τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἔρχεται κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο, «μέσης νυκτὸς» (Ματθ. 25,6).

Στὴν ἀκολουθία τοῦ μεσονυκτικοῦ συνάπτεται ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, ἡ ἑωθινὴ (πρωϊνὴ) προσευχή. Ἀπὸ τὶς ἰδιορρυθμίες ποὺ χαρακτηρίζουν τὴν Τεσσαρακοστὴ θὰ δοῦμε δύο χαρακτηριστικὰ σημεῖα· τὴν ψαλμωδία τοῦ «Ἀλληλούϊα» μὲ τὰ τριαδικὰ καὶ τὸ φωταγωγικό. Τὸ «Ἀλληλούϊα» ψάλλεται στὸν ἦχο τῆς ἑβδομάδας σὰν ἐπωδὸς τῆς ὠδῆς τοῦ Ἠσαΐα «ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμα μου πρὸς σὲ ὁ Θεὸς»( Ἠσ. 26, 9-15). Τὰ τροπάρια ποὺ τὸ συνοδεύουν, τὰ τριαδικά, ἀποτελοῦν μία θαυμαστὴ συμφωνία μὲ τὸ «Ἀλληλούϊα» καὶ τὴν ὠδὴ τοῦ Ἠσαΐα. Εἶναι ἡ πρώτη ψαλμωδία ποὺ ἀκούεται στοὺς ναοὺς μέσα στὸ σκοτάδι καὶ στὴ σιγὴ τῆς νύχτας. 

Ὅλα μαζὶ συνιστοῦν μία προτροπή, μία πρόσκληση πρὸς δοξολογία τοῦ τριαδικοῦ Θεοῦ ἀπὸ ὁλόκληρη τὴ κτίση. Οἱ ἄνθρωποι ἑνώνονται μὲ τοὺς ἀγγέλους γιὰ νὰ ψάλλουν τὸν τρισάγιο ὕμνο στὴν τρισυπόστατη Θεότητα· «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος». Πιὸ κατάλληλος ἐναρκτήριος ὕμνος γιὰ τὴν ἀπαρχὴ τῆς δοξολογίας δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ βρεθεῖ. «Ἀλληλούϊα»- Αἰνεῖτε τὸν Θεόν. Ἡ Τεσσαρακοστὴ εἶναι ἡ περίοδος τοῦ «Ἀλληλούϊα»- τοῦ αἴνου τοῦ Θεοῦ.

Πρὸς τὸ τέλος τοῦ ὄρθρου χαιρετίζεται ἡ ἔλευση τοῦ φωτὸς τῆς ἡμέρας. Τότε ψάλλονται τὰ φωταγωγικὰ τροπάρια, ἕνα γιὰ κάθε ἦχο. Ἀποτελοῦν εὐχαριστία γιὰ τὴν ἀποστολὴ τοῦ ὑλικοῦ φωτὸς καὶ δέηση γιὰ τὴν ἔκχυση τοῦ νοητοῦ φωτός, τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Χριστοῦ στὶς ψυχές μας.

Οἱ ἀκολουθίες τῶν ὡρῶν εἶναι τέσσερεις.

ἡ Α΄ (Πρώτη), ποὺ ἀποτελεῖ μία ἐπέκταση τοῦ ὄρθρου καὶ μία αἴτηση εὐλογίας τῶν ἔργων μας, ποὺ ἀρχίζουν τὴν ὥρα αὐτὴ- 7 π.μ περίπου.

Η Γ΄ (Τρίτη), 9 π.μ, εἶναι ἡ ὥρα τῆς καθόδου τοῦ ἁγίου Πνεύματος στοὺς ἀποστόλους κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Στοὺς ψαλμούς, στὰ τροπάρια καὶ τὶς εὐχὲς τῆς ἀκολουθίας τῆς ὥρας αὐτῆς κυριαρχεῖ τὸ θέμα αὐτό. Ἡ δοξολογία καὶ ἡ δέηση γιὰ τὴν ἀποστολὴ τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ σ’ ἐμᾶς.

Ἡ Στ΄ (Ἕκτη) ὥρα (12 τὸ μεσημέρι) καὶ ἡ Θ΄ (Ἐννάτη- 3 μ.μ) παίρνουν τὰ θέματά τους ἀπὸ τὸ πάθος τοῦ Κυρίου. Ἡ Στ΄ εἶναι ἡ ὥρα τῆς σταυρώσεως καὶ ἡ Θ΄ ἡ ὥρα τοῦ θανάτου- τοῦ «Τετέλεσται». 

Στὴν Θ΄ ὥρα συνάπτεται καὶ ἡ ἀκολουθία τῶν Τυπικῶν. Καὶ σ’ αὐτή, σὰν συνέχεια τοῦ θέματος τῆς Θ΄ ὥρας, ἀκούεται ἡ ψαλμωδία τῆς φωνῆς τοῦ ληστῆ στὸ σταυρὸ «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθης ἐν τὴ βασιλεία σου» (Λουκ. 23,42), ποὺ ψάλλεται σὰν ἐπωδὸς τῶν μακαρισμῶν τοῦ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγελίου. Εἶναι μία ὑπενθύμηση τοῦ εὐαγγελικοῦ νόμου, ἀλλὰ καὶ μία ἀπάντηση τοῦ ταπεινοῦ πιστοῦ στὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ: Εἶπες, Κύριε, ὅτι εἶναι μακάριοι – εὐτυχεῖς οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, οἱ πραεῖς, οἱ ἐλεήμονες… Ἐγὼ δὲν εἶμαι τίποτε ἀπ’ αὐτά, γι’ αὐτό σοῦ φωνάζω σὰν τὸν ληστὴ τὸ «Μνήσθητί μου, Κύριε».

Δὲν μᾶς μένει καιρὸς νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν ἀκολουθία τοῦ κατανυκτικοῦ ἑσπερινοῦ μὲ τὰ θαυμαστά του τροπάρια, τοὺς ψαλμοὺς καὶ τὰ ἀναγνώσματα, οὔτε γιὰ τὴν καρδιὰ τῶν ἡμερῶν τῶν Νηστειῶν, τὴ λειτουργία τῶν Προηγιασμένων δώρων.

Μόνο δύο λόγια γιὰ τὸ Μέγα Ἀπόδειπνο, τὴν ἀκολουθία ποὺ κατακλείει τὴν ἡμέρα. Εἶναι μία μακρὰ ἀκολουθία, ποὺ συνιστᾶ δέηση γιὰ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν τῆς ἡμέρας καὶ τὴν εἰρηνικὴ καὶ ἀσκανδάλιστη διέλευση τῆς νύκτας.

Τελειώσαμε τὴ σύντομη ἀναδρομὴ στὸ λειτουργικὸ περιεχόμενο τῶν ἱερῶν ἡμερῶν τῆς Τεσσαρακοστῆς. Δὲν ἦταν παρὰ μία ἀσθενικὴ σκιαγραφία. Μία μικρὴ ἀνθοδέσμη ἀπὸ τὸν ἀπέραντο ἀνθόκηπό της. Μία παρόρμηση γιὰ νὰ θελήσομε νὰ μποῦμε σ’ αὐτὸν καὶ νὰ τὸν γνωρίσομε προσωπικά, ἐμπειρικὰ οἱ ἴδιοι.
πηγή

Τί είναι η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία;

Η Εκκλησία μας καθόρισε όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να τελείται μία άλλη Λειτουργία, η Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων.

Κατά τη Λειτουργία αυτή δεν τελείται Θυσία, δε γίνεται δηλαδή μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Τα Τίμια Δώρα, ο Άρτος και ο Οίνος είναι έτοιμα, έχουν προαγιασθή (γι' αυτό και λέγεται Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων) κατά την προηγηθείσα θεία Λειτουργία της Κυριακής, είναι πλέον Σώμα και Αίμα Χριστού, και απλώς προσφέρονται προς μετάληψη στους πιστούς.

Ο Ιερέας καθ' εκάστη Κυριακή κόπτει από το πρόσφορο τον λεγόμενο «Αμνόν», δηλαδή το τετράγωνο εκείνο τεμάχιο της σφραγίδας που γράφει ΙΣ-ΧΣ ΝΙ-ΚΑ, και το τοποθετεί επάνω στο ιερό Δισκάριο. Μετ' ολίγο, κατά τη στιγμή του «Σε υμνούμεν...», το τεμάχιον αυτό του άρτου θα μεταβληθεί δια της ευλογίας του Ιερέως σε αυτό τούτο το Σώμα του Κυρίου, όπως και ο οίνος, που είναι στο ιερό Ποτήριο, θα μεταβληθεί και αυτός σε αυτό τούτο το Αίμα του Κυρίου.

Όταν όμως βρισκόμαστε στη πένθιμο περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής, ο Ιερέας, κατά τη Θ. Λειτουργία της Κυριακής, δεν θα κόψει ένα μόνο τεμάχιο εκ της σφραγίδας του προσφόρου, ωσάν αυτό που είπαμε ανωτέρω, αλλά περισσότερα (συνήθως τρία), ανάλογα προς τον αριθμό των Λειτουργιών των Προηγιασμένων που θα τελέσει κατά την εβδομάδα.

Τα τεμάχια αυτά (που δεν κόπτονται όλα από ένα πρόσφορο, αλλ' ένα από κάθε πρόσφορο), θα τα ευλογήσει κατά την ώρα που πρέπει και αυτά θα μεταβληθούν σε Σώμα Χριστού. Από αυτά το ένα θα χρησιμοποιηθεί για τη θεία Μετάληψη της ημέρας εκείνης (Κυριακής), τα άλλα (συνήθως δύο) θα εμβαπτισθούν στο ιερό Ποτήριο, όπου το άγιο Αίμα του Κυρίου, και θα φυλαχθούν σε ειδικό κιβωτίδιο, το ιερό Αρτοφόριο, για τις Λειτουργίες των Προηγιασμένων Δώρων που θα γίνουν εντός της εβδομάδας. Κατ' αυτές τις Λειτουργίες ο Ιερέας θα προσφέρει στους πιστούς προς μετάληψη τα Προηγιασμένα αυτά Δώρα.

Η Λειτουργία των Προηγιασμένων είναι συνυφασμένη με Εσπερινό, είναι δηλαδή βραδινή. Αυτό έχει θεσπιστεί, διότι οι παλιοί Χριστιανοί κατά τις ημέρες της Μ. Τεσσαρακοστής διετέλουν τελείως άσιτοι (νηστικοί) μέχρι των εσπερινών ωρών. Μπορούσαν λοιπόν να εκκλησιαστούν και να κοινωνήσουν κατά τις εσπερινές ώρες. Σήμερα η Λειτουργία των Προηγιασμένων τελείται και κατά την εσπέρα συνηθέστερα όμως τελείται κατά τις πρωινές ώρες προς διευκόλυνση των πιστών.

Η Λειτουργία αυτή δεν έχει τον πανηγυρικό και θριαμβευτικό τόνο των άλλων Λειτουργιών, αλλά δεσπόζει σε αυτή το πένθιμο και κατανυκτικό στοιχείο.Η Λειτουργία των Προηγιασμένων τελείται όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μ. Τεσσαρακοστής. Κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα τελείται μόνο τις τρεις πρώτες μέρες αυτής (Μ. Δευτέρα, Μ. Τρίτη και Μ. Τετάρτη). Επίσης τελείται και κατά τις ημέρες εορτών ευρισκομένων εντός της περιόδου της Μ. Τεσσαρακοστής. Δεν τελείται κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής. Ο Ιερέας, και αν κρατήσει τα ονόματα, δεν θα τα μνημονεύσει, στην Πρόθεση, αλλά θα τα αφήσει για τη Λειτουργία του Σαββάτου ή της Κυριακής. Επίσης, κατά τη Λειτουργία των Προηγιασμένων δε γίνονται μνημόσυνα.

Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

πηγή

ΦΡΙΚΗ!!!! Προϋπολογισμός... μαμούθ 70.000.000 ευρω για την Πανορθόδοξη ....πολυτελεια

Προϋπολογισμός... μαμούθ 

70.000.000 ευρω

για την Πανορθόδοξη ....πολυτελεια των 

ΤΡΑΠΕΖΟΓΙΓΑΝΤΩΝ καλογηροδεσποταδων!!!

Μην απορειτε με το ποσο. Αυτο υπολογιζουν να ξοδεψουν στην Κρητη για 10 μερες φιλοξενιας, οι ΤΡΑΠΕΖΟΓΙΓΑΝΤΕΣ ψευτοκαλογηροι του Φαναριου και η επιλεγμενη κομπανια του!!! 

Μιλαμε για τους σημερινους αυτοκρατοδεσποταδες που ανακηρυξαν τους εαυτους τους ως ...ισοβιους  μαχαραγιαδες της καλοπερασης ...εν τω ονοματι του Πτωχου και Ανυποδητου Ιησου του Ναζωραιου!!! Εχουν δοξα μοναδικη, φθανουμε στο σημειο να τους ....φιλαμε ακομα και τα ποδια τους, τοσο ηλιθιοι ...ταπεινουληδες χριστιανουληδες ειμαστε!!!

Ετσι ζουν αυτοι οι καλογηροδεσποταδες του Φαναριου και οι ανα τον πλανητη Φαναριωτες κολυμπωντας μεσα στα εκαττομυρια ....εφραινομενοι καθ΄ημεραν λαμπρως ως ο αφρων της παραβολης.

Μην αμφιβαλετε καθολου.

Ποτε εδωσε το παναθλιο Φαναρι εναν χρηματικο απολογισμο για να δη ο λαος του Θεου πως ζουν ολα αυτα τα ρασοφορα περιφερομενα ανευ ποιμνιου ..οντα, που ζουν και μονο για να προκαλουν τα αισθηματα της συνειδησης της Εκκλησιας, την οποια μαλιστα αμφισβητουν στο αιρετικο κειμενο τους του Σαμπεζυ της Γενευης που τοσο σαλο προκαλεσε;

Καλογηροι δεν ειναι αυτοι οι ρασοφοροι; Ουδεποτε λογοδοτησαν και ουδεποτε ειναι διατεθειιμενοι να λογοδοτησουν για το που διασκορπιζουν τα ιερα χρηματα της εκκλησιας.

Και επιπλεον ολων αυτων, πολλοι διερωτωνται:

Σε τι ...σοκακια της Πολης και της Ευρωπης γυροφερνουν και χασομερουν ...αρασωτα;

Γιατι να μην φιλοξενηθουν, λοιπον και στα μοναστηρια της Κρητης με τροφη και διαμονη καλογηρικη και με ελαχιστο κοστος;

Πως ειναι δυνατον να ζουν πολυτελως οχι μονο στην ιδιωτικη τους ζωη αλλα και οταν ακομα καλουνται να συγκροτησουν μια ..."ιερα" συνοδο Πανορθοδοξης Βλασφημιας;

Παντοτε φωναζουμε να δωσουν καποτε καποιο απολογισμο στον Ελληνικο λαο για τα χρηματα και μονο που λαμβανουν απο το Ελληνικο κρατος για την μισθοδοσια των κληρικων του.

ΠΟΤΕ δεν καταδεχθηκε να δωση. 

Αυτοι νομιζουν οτι ειμαστε τοσο ΧΑΝΟΙ που πιστευουμε οτι ειναι υπερανω καθε υποψιας.

Ιδου και η φρικαλεα ειδησι των Τραπεζογιγαντων σημερινων ρασοφορων της αισχυνης. 

Αυριο Τετάρτη 16 Μαρτιου 2016 κυκλοφορει η Ορθόδοξη Αλήθεια η οποια αποκαλύπτει ότι ο προϋπολογισμός της Πανορθόδοξης που θα γίνει το καλοκαίρι στην Κρήτη αναμένεται να ξεπεράσει το ποσό των 70.000.000 ευρώκάτι που προκαλεί μεγάλο προβληματισμο.

Πάνσεμνη, Κεχαριτωμένη, Θεόν φέρουσα η Ευλογημένη

Πάνσεμνη, Κεχαριτωμένη, Θεόν φέρουσα η Ευλογημένη, ενδιαίτημα Αγίου Πνεύματος, η Λευκοφορεμένη, Θαύμα δείξασα αρρήτως, χαρίτων θάλασσα, Ζωής ύδωρ, Δυναστεία αγαθών, Ηγεμονίς και Γιάτρισσα, Μύρον εύοσμον του Δημιουργού των πάντων, Θεού εικόνα έμψυχη χαράς, πηγή συμβάντων, Κρουνός διάλυσης οδύνων, κολυμβήθρα της ζωής, Θεοτόκε, κιβωτός των πιστών, Υπέρμαχος η Αρραγής, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).

Ανόρθωση των ανθρώπων, αμυντήριο των εχθρών, Αστραπή καταλάμπουσα, προσαγωγή παντοίων αγαθών. Δυνάμενη πάντα, δαιμόνων θρήνος και οδυρμός, Τείχος Απροσμάχητον, θάλψοις
βασάνοις, Νικοποιός, Θεοτίμητη, Δόξα Αγίων, οχύρωμα συνεκτικόν, Παντοκρατόρισσα, προστασία φοβερή, σωρός καλών.

Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.

«Πάρε τον παπά»!

π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού

  Καθώς προχωράω στό δρόμο βλέπω πολλές φορές νέα παιδιά, συνήθως στίς ἀρχές τῆς ἐφηβείας, τά ὁποῖα αὐθόρμητα, κοροϊδευτικά ἤ ἀπό δεισιδαιμονία χτυποῦνε τό ἕνα τό ἄλλο καί λένε ἄλλοτε δυνατά, ἄλλοτε σιγανά, κρυφογελώντας «πᾶρε τόν παπά»!

  Κάποιοι λένε πώς τό «ἔθιμο» αὐτό προέρχεται ἀπό τά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας ἤ τῆς Βενετοκρατίας στά ῾Επτάνησα, ὅταν οἱ κατακτητές συνελάμβαναν ἀνθρώπους καί κάποιοι θεωροῦσαν σκόπιμο νά τήν πληρώσει ὁ ἱερέας τῆς ἐνορίας ἤ τῆς κοινότητας.
Καί γι’ αὐτό προέτρεπαν τούς στρατιῶτες νά πάρουν, νά συλλάβουν δηλαδή τόν ἱερέα. Οἱ περισσότεροι ὅμως καλά γνωρίζουν ὅτι πρόκειται γιά δεισιδαιμονία. ῎Αν δεῖς παπά, εἶναι γρουσουζιά λένε. ῾Οπότε πρέπει νά μεταδώσεις τή γρουσουζιά στό διπλανό σου.

Εἶναι αὐτονόητο ὅτι τό ἔθιμο αὐτό δέν ἔχει καμία λογική. Οὔτε βέβαια εἶναι ἐξυπνάδα νά εὔχεσαι ὁ διπλανός σου νά πάθει κακό. Καί δέν τό κρύβω ὅτι μέ ἐνοχλεῖ, γιατί κάποτε, οἱ ἄνθρωποι ἀντί νά κοροϊδεύουν, ἐρχόντουσαν καί ζητοῦσαν τήν εὐλογία τοῦ ἱερέα, φιλώντας του τό χέρι. Κι ἄν γιά μένα τόν ἱερέα ἡ κοροϊδία τῶν παιδιῶν εἶναι ἕνας μικρός σταυρός πού μέ κάνει νά στενοχωριέμαι, γιατί δέ γνωρίζουν τί κοροϊδεύουν, γιά τόν κόσμο μας εἶναι μία μαρτυρία τῆς κρίσης πού ἡ κοινωνία μας περνᾶ. 

  ῎Αν ἔχω διάθεση, κάθομαι καί συζητῶ μέ τά παιδιά. Πολλά ζητοῦν συγγνώμη καί λένε ὅτι δέν ἤξεραν τί ἔκαναν. Χαίρομαι τή φιλοτιμία τους. Εἶναι καί κάποια πού προσπαθοῦν νά ξεπεράσουν τήν ἀμηχανία πού τούς πιάνει, νά ποῦνε ὅτι δέν ἦταν αὐτά πού ἔκαναν τή χειρονομία καί νά δηλώσουν ὅτι πιστεύουν στό Θεό. Καταλαβαίνω ὅτι ἡ φιλοτιμία τους ἐκδηλώνεται μέ τή μικρή ντροπή. ῾Υπάρχουν ὅμως καί κάποια πού ἐπιμένουν νά κάνουν τούς ἔξυπνους καί νά προσποιοῦνται ὅτι δέν τρέχει καί τίποτε ἤ νά θεωροῦν ὅτι ἔκαναν μεγάλο κατόρθωμα μέ τή χειρονομία τους. ῎Αλλα πάλι κάνουν τή χειρονομία καί κρυφογελοῦν, ὄντας σίγουρα ὅτι ἡ χειρονομία τους πέρασε ἀπαρατήρητη, ἐνῶ δέν εἶναι ἔτσι. 

 Πέρα ἀπό τήν προσευχή γι’ αὐτά τά παιδιά, γιά νά μπορέσουν κάποια στιγμή νά καταλάβουν τί εἶναι αὐτό πού κοροϊδεύουν, αὐτό πού μέ κάνει σκεπτικό εἶναι τό γεγονός ὅτι ἡ παρουσία τοῦ ἱερέα δέν ἔχει πλέον νόημα γιά τή ζωή τῶν πολλῶν. Καί δέν εἶναι μόνο ἡ προπαγάνδα τῆς τηλεόρασης πού κάνει κυρίως αὐτά τά παιδιά νά πιστεύουν ὅτι οἱ παπάδες ὑπάρχουμε μόνο γιά νά ζοῦμε εἰς βάρος τῆς κοινωνίας, νά εἴμαστε πλούσιοι ἐνῶ ὁ κόσμος πεινάει καί νά ἐκμεταλλευόμαστε τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ γιά νά κρατήσουμε τούς ἀνθρώπους στήν ἄγνοια καί τήν ἀμάθεια. Εἶναι τό γεγονός ὅτι τά παιδιά αὐτά, καί κατ’ ἐπέκτασιν οἱ γονεῖς τους, δέν ἔχουν μάθει τί σημαίνει ὁ ἱερέας γιά τή ζωή τοῦ κόσμου.

   Δέ γνωρίζουν ὅτι ὁ ἱερέας κάθε ἡμέρα προσεύχεται γιά ὅλους αὐτούς στήν ἀκολουθία τῆς ᾿Εκκλησίας καί σέ κάθε Θεία Λειτουργία. Δέ γνωρίζουν ὅτι ὁ ἱερέας εἶναι πάντοτε διαθέσιμος νά μοιραστεῖ τό σταυρό τους, τή δυσκολία τους, τό παράπονό τους. Δέ γνωρίζουν ὅτι ὁ ἱερέας ὅ,τι κι ἄν τοῦ ποῦν, ὅ,τι κι ἄν τοῦ κάνουν, δέν πρόκειται νά πάψει νά τούς ἀγαπᾶ. Νά μιλᾶ γι’ αὐτούς στό Θεό. Καί ὅσο κι ἄν στήν καθημερινότητά τους δέν τούς ἀγγίζει ὁ προβληματισμός περί τοῦ Θεοῦ, στίς δύσκολες ὧρες, ὅπως εἶναι οἱ ἐξετάσεις τοῦ σχολείου, μία ἀρρώστια, ἕνας θάνατος, ὁ Θεός γίνεται ἀνάγκη καί ἡ πίστη ἡ μόνη παρηγοριά. 

 Κι ἐκεῖ, αὐτός ὁ παπάς πού τόν ξορκίζουν ὡς τό κακό, δέν πρόκειται νά κρατήσει κλειστή τήν ἀγκαλιά τῆς καρδιᾶς του, ἀλλά θά μοιραστεῖ μαζί τους τό μικρό ἤ τό μεγάλο βάρος τους. ᾿Από ἀγάπη καί ὄχι γιά λεφτά. Καί ἴσως θά παραμείνει ὁ μόνος τελικά ὁ ὁποῖος δέ θά ζητήσει λεφτά γιά τό μοίρασμα αὐτό.

  Μέ ἐνοχλεῖ ὅταν ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς δέν εἴμαστε ἕτοιμοι νά δείξουμε αὐτό τό ἦθος στούς ἀνθρώπους. ᾿Αλλά καί πάλι νιώθω ὅτι δέν ἔχει νόημα νά κρίνω τούς ἄλλους. ῎Αν δέν εἶμαι ἐγώ ἕτοιμος νά ζήσω καί νά μοιραστῶ αὐτή τή στάση ζωῆς πού πηγάζει ἀπό τή σχέση μου μέ τό Χριστό, τότε γιατί νά κατηγορῶ; ᾿Αλλά δέν κρύβω ὅτι θά ἤθελα κάτι πιό τίμιο, κατά τή γνώμη μου. ῞Ενας πού μέ κοροϊδεύει ἤ μέ κατηγορεῖ, νά διατυπώσει κατά πρόσωπον καί εὐθέως τήν κατηγορία του. Γιά νά μέ βοηθήσει, ἄν κάνω λάθος, νά διορθωθῶ. ῎Αν ὅμως μέ ταυτίζει μέ τό ψεύτικο ἤ τό ἀληθινό τῆς προπαγάνδας, δέ θέλω νά τό δεχτῶ. Κυρίως γιατί δέν μέ γνωρίζει καί δέν τόν γνωρίζω. 

  ῎Εγραψα αὐτό τό σχόλιο γιά νά μοιραστῶ μέ ὅσους νέους τό διαβάσουν τόν προβληματισμό μου. ῎Ισως τήν ἑπόμενη φορά κάποιοι ἀπό αὐτούς πού θά δοῦνε ἕναν παπά στό δρόμο νά τό σκεφτοῦν πρίν τόν κοροϊδέψουν. Γιατί τελικά εἶναι σά νά ἀρνοῦνται ὅτι αὐτός πού κοροϊδεύουν τούς ἀγαπᾶ. Δέν ἔχει τό πρόβλημα ὁ παπάς. Αὐτός θά ἀγαπᾶ. Τό πρόβλημα τό ἔχει ὅποιος ἀρνεῖται τήν ἀγάπη. Καί ἄν κάτι εἶναι πολυτέλεια στήν ἐποχή μας, εἶναι ἀκριβῶς αὐτή ἡ ἄρνηση τῆς ἀγάπης. Πόσο μᾶλλον ὅταν αὐτή δέν εἶναι μόνο ἐκ τῶν ἀνθρώπων. ᾿Αλλά δηλώνει, ἔστω καί μέ τήν φτώχεια τῆς προσωπικῆς ἀδυναμίας, τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. 

Aπό το βιβλίο«ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΝ ΤΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ;» 

του π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού,«ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ»

πηγή / αντιγραφή

Άγιος Πορφύριος: Να ακολουθείς το ημερολόγιο της Εκκλησίας!

Είπε ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης για τον Παλαιό Ημερολόγιο:

"Αν πρόκειται να ζήσεις μέσα στον κόσμο, να ακολουθείς το ημερολόγιο που έχει η Εκκλησία, για να μη φέρνεις αναστάτωση στον κόσμο, εκτός και επιθυμείς να ζήσεις στο Άγιον Όρος".

Ακόμα όμως και στο Άγιον Όρος να ζεις, ο Όσιος γέροντας εννοούσε: Να έχεις κοινωνία με την Εκκλησία και τα μοναστήρια και όχι να ζεις στην πλάνη του "ζηλωτισμού", διότι δια του αδιάκριτου ζηλωτισμού σου υπάρχει διάσπαση μέσα στην Εκκλησία, ο καθένας σηκώνει δικό του μπαϊράκι, είναι ένδειξη εγωισμού και όχι ορθοδόξου φρονήματος το οποίο είναι στολισμένο με την ταπείνωση και την υπακοή...

Γι’αυτό και τόνιζε: "Για να διατηρήσουμε την ενότητά μας, θα πρέπει να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία, στους επισκόπους της. Υπακούοντας στην Εκκλησία, υπακούομε στον ίδιο το Χριστό. Να πονάμε για την Εκκλησία. Να μη δεχόμαστε να κατακρίνουν τους αντιπροσώπους της.

Στο Άγιο Όρος το πνεύμα που έμαθα ήταν ορθόδοξο, βαθύ, άγιο, σιωπηλό, χωρίς έριδες, χωρίς καυγάδες και κατακρίσεις. Να μην πιστεύουμε τους ιεροκατηγόρους. Και με τα μάτια μας να δούμε κάτι αρνητικό να γίνεται από κάποιον ιερωμένο, να μην το πιστεύομε, ούτε να το σκεπτόμαστε, ούτε να το μεταφέρουμε.

Το ίδιο ισχύει και για τα λαϊκά μέλη της εκκλησίας και για κάθε άνθρωπο. Όλοι είμαστε Εκκλησία.

Όσοι κατηγορούν την Εκκλησία για τα λάθη των εκπροσώπων της, με σκοπό δήθεν να βοηθήσουν για τη διόρθωση, κάνουν μεγάλο λάθος. Αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία. Ούτε βέβαια το Χριστό.

Τότε αγαπάμε την Εκκλησία, όταν με την προσευχή μας αγκαλιάζομε κάθε μέλος της και κάνομε ό,τι κάνει ο Χριστός. Θυσιαζόμαστε, αγρυπνούμε, κάνομε το παν, όπως εκείνος, ο οποίος «λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπείλει»".

πηγή

Να δένεις τις κλωστές στον ουρανό...

Άγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Όλα σου τα έργα, όποια πράξεις, αλλά όχι εν ονόματι του ουρανού και χωρίς την άδεια του ουρανού, θα φέρουν πικρό καρπό, αφού ο ουρανός δεν τα περιβάλει με τη χαρισματική του βροχή ούτε θα τα φωτίσει με το ζωοδόχο του φως.

Ότι και να σκοπεύεις, άκουσε τη συμβουλή του ουρανού. Ό,τι και να υφαίνεις, να δένεις τις κλωστές στον ουρανό.

το είδαμε εδώ

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνη(Αγ.Δημήτριος Ροστώβ)

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνη από πνευματική ασφυξία, όπως το σώμα όταν στερηθή το οξυγόνο.

Δύο ειδών προσευχές έχουμε: την κοινή, τη φανερή· και την ατομική, τη μυστική. Η κοινή προσευχή πρέπει να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με την τάξι και το τυπικό που ορίζει η Εκκλησία μας. Στην κοινή προσευχή δεν έχουμε δικαίωμα ν' αυτοσχεδιάζουμε, όπως κάνουν οι αιρετικοί. Έχει τον καθωρισμένο χρόνο και το καθωρισμένο από την Εκκλησία περιεχόμενό της: μεσονυκτικό, όρθρος, ώρες, λειτουργία, εσπερινός, απόδειπνο. Το ίδιο το Πανάγιο Πνεύμα, που συγκροτεί ολόκληρη την Εκκλησία, ώρισε αυτές τις προσευχές, για να λατρεύεται και να δοξάζεται αδιάκοπα ο αληθινός Θεός στη γη από τους ανθρώπους, όπως δοξάζεται στον ουρανό από τους αγγέλους.

Η ατομική προσευχή δεν είναι προκαθωρισμένη. Είναι η προσωπική συνομιλία και επικοινωνία του ανθρώπου με τον ουράνιο Πατέρα του, του πλάσματος με τον πλάστη του. Αυτή η προσευχή, διδάσκει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, ως προς την ποιότητά της είναι συνουσία και ένωσις ανθρώπου και Θεού· και ως προς την ενέργειά της, έχει τέτοια και τόση δύναμι, ώστε συντηρεί και διατηρεί τον κόσμο, συμφιλιώνει με τον Θεό, σβήνει πλήθος αμαρτημάτων, σώζει από τους πειρασμούς, συντρίβει τα τεχνάσματα των δαιμόνων, γεννά όλες τις αρετές, χορηγεί τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, τρέφει την ψυχή, φωτίζει τον νου, διαλύει τη λύπη και την ακηδία, σβήνει τον θυμό, καλλιεργεί την ελπίδα, καθρεπτίζει την πνευματική πρόοδο, αποκαλύπτει τα μέλλοντα.

«Συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείον σου, και κλείσας την θύραν σου προσευξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ» (Ματθ. 6. 6). «Ταμιείον» πνευματικό είναι η καρδιά που ενώνεται με τον νου και γεννά ό,τι ο άγιος Θεοφύλακτος ονομάζει μυστική διάνοια. Εκεί μέσα επιτελείται η εσωτερική προσευχή. Δεν χρειάζεται να κινηθούν τα χείλη, να χρησιμοποιηθούν βιβλία, να επιστρατευθούν τα μάτια και η γλώσσα και οι φωνητικές χορδές· χρειάζεται όμως ν' ανυψωθή ο νους προς τον Θεό και να βυθισθή μέσα σ' Αυτόν.

Το πνευματικό «ταμιείον» της καρδίας σου χωρεί και κλείνει μέσα του ολόκληρο τον Κύριο και τη βασιλεία των ουρανών, καθώς ο ίδιος διαβεβαίωσε: «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστιν» (Λουκ. 17. 21). Η καρδιά, εξηγεί ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, είναι μικρό όργανο, αλλά μέσα της χωρούν τα πάντα: εκεί ο Θεός, εκεί οι άγγελοι, εκεί η αιώνια ζωή και βασιλεία, εκεί οι άγιοι, εκεί ο θησαυρός της χάριτος. Σ' αυτό λοιπόν το εσωτερικό καρδιακό ταμείο ν' αποσύρεσαι συχνά, να συγκεντρώνης όλο σου τον νου, να παρίστασαι νοερά ενώπιον του Θεού και να επικοινωνής μαζί Του μυστικά, με πνευματική θέρμη και ζώσα πίστη, ασκούμενος στη νήψι, για να εξελιχθής «εις άνδρα τέλειον».

Μάθε τον άριστο τρόπο της προσευχής: Πρώτα ν' απευθύνης στον Θεό ειλικρινή και βαθιά ευχαριστία «πάντων ένεκεν». Στη δεύτερη θέσι βάλε την εξομολόγησι των αμαρτιών σου, με μετάνοια, συναίσθησι και συντριβή ψυχής. Και τελευταία ας αναφέρης τα αιτήματά σου προς τον ουράνιο Πατέρα σου.

Αν προσεύχεσαι πολύν καιρό και ο Θεός δεν εισακούη τα αιτήματά σου, οπωσδήποτε τούτο συμβαίνει για τρεις αιτίες: Ή διότι ζητάς κάτι πριν έρθη η κατάλληλη ώρα, ή διότι ζητάς ανάξια και υπερήφανα, ή διότι ο παντογνώστης Κύριος γνωρίζει πως αν εκπληρώση την επιθυμία σου θα πέσης κατόπιν σε υπερηφάνεια ή σε αμέλεια.

Ύπάρχει προσευχή ευάρεστη στον Θεό και καρποφόρα. Και υπάρχει προσευχή βδελυκτή στον Θεό και άκαρπη. Αν θέλης να δεχθή ο Κύριος την προσευχή σου, πλησίασέ Τον με πολλή ταπείνωσι και συντριβή, με καθαρούς τους λογισμούς, με βαθιά εμπιστοσύνη στην πρόνοιά Του, με καθαρή την καρδιά από την οργή και τη μνησικακία, με Πνεύμα μαθητείας και υπακοής στο θέλημά Του. Αυτές είναι οι βασικές προϋποθέσεις της καρποφόρας προσευχής.

«Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί· δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται» (Ματθ. 6. 7), λέει ο Κύριος. Και ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος πάλι διδάσκει: «Μη ζητάς να λες πολλά στην προσευχή σου, για να μη διασκορπισθή ο νους σου αναζητώντας λόγια. Ένας λόγος τελωνικός εξιλέωσε τον Θεό, και ένας λόγος πίστεως έσωσε τον ληστή. Η πολυλογία στην προσευχή πολλές φορές δημιούργησε στον νου φαντασίες και διάχυσι, ενώ αντιθέτως η μονολογία συγκεντρώνει τον νου».

Γι' αυτό ασκήσου στην αδιάλειπτη καρδιακή προσευχή, τη νοερά προσευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», υπακούοντας στα λόγια του αποστόλου: «Θέλω πέντε λόγους δια του νοός μου λαλήσαι... ή μυρίους λόγους εν γλώσση» (Α' Κορ. 14. 19). Αν αυτή η προσευχή γίνη η αναπνοή της ψυχής σου, θα σε οδηγήση κατ' ευθείαν στη μυστική ένωσι με τον Κύριο.

Την αληθινή και καθαρή προσευχή δεν μπορεί να σου τη διδάξη άλλος, εκτός από τον Κύριο.

Η προσευχή δεν έχει άλλο δάσκαλο εκτός από τον ίδιο τον Θεό, «τον διδάσκοντα άνθρωπον γνώσιν και διδόντα ευχήν τω ευχομένω» (Ψαλμ. 93. 10 - Α' Βασ. 2. 9). Γι΄ αυτό μιμήσου τον μαθητή εκείνο που με απλότητα παρακάλεσε τον Χριστό: «Κύριε, δίδαξον ημάς προσεύχεσθαι» (Λουκ. 11. 1).

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ/πηγή το είδαμε εδώ

Η Εκκλησία πολεμούμενη νικά!(Αγ.Ιωαννου Χρυσοστόμου)

Κατά τον Ιερό Χρυσόστομον «ή Εκκλησία πολεμουμένη νικά». Πάντοτε καί τώρα! «Υπό πόσων έπολεμήθη» διερωτάται ό Ιερός Πατήρ «αλλ'ουδέποτε ένικήθη». Καί συνεχίζει: «Πόσοι τύραννοι, πόσοι στρατηγοί, πόσοι βασιλείς... άνθρωποι λόγοις τετιμημένοι, δυνατοί, ισχυροί της γης» πολέμησαν την Εκκλησία, αλλά δεν μπόρεσαν να την ξερριζώσουν. Οι πολέμιοι έλησμονήθησαν, ή Εκκλησία ανυψώθηκε πάνω από τους ουρανούς, δυνατή καί κραταιά. Είναι πάμπολλοι, όντως, εκείνοι οι όποιοι, δια μέσου των αιώνων, με μανία εστράφησαν κατά της Εκκλησίας, την οποίαν ίδρυσε ό Αναστημένος Λυτρωτής. Μάταια προσπάθησαν, μάταια προσπαθούν καί σήμερα.«Μαινέσθω ή θάλασσα, πέτραν διαλύσαι, ου δύνανται. Έγειρέσθω τα κύματα, του Ιησού το πλοίον καταποντήσαι, ουκ ισχύει» πάλι κατά την χρυσοστομική ρήση.
πηγή

"Έλληνες ξεσηκωθείτε! Η Ελλάδα χάνεται! Μια νέα γενοκτονία επί θύραις, η γενοκτονία των Ελλήνων! Κάποιοι έχουν αποφασίσει να μας σβήσουν από το χάρτη. Θα τους το επιτρέψουμε άραγε;"

Ο εθνικός Ιεράρχης Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος κάλεσε μέσα από ένα φλογερό μήνυμα τους Έλληνες να ξεσηκωθούν ενάντια στο εξαθλίωση και το ξεπούλημα της Πατρίδας μας! 
"Έλληνες ξεσηκωθείτε! Η Ελλάδα χάνεται! Μια νέα γενοκτονία επί θύραις, η γενοκτονία των Ελλήνων! Κάποιοι έχουν αποφασίσει να μας σβήσουν από το χάρτη. Θα τους το επιτρέψουμε άραγε;
Βιώνουμε ήδη την οικονομική μας αιχμαλωσία! Οι δανειστές μας προσπαθούν να μας κρεμάσουν! Έχουν φέρει τη θηλειά στο λαιμό μας! Σε κάθε Ελληνική Τράπεζα υπάρχει ήδη ένας επιτηρητής της Τρόϊκα. Εάν αυτός δεν συμφωνήσει, τότε καμμιά Απόφαση του Δ.Σ. της Τράπεζας δεν περνάει! Το «κουαρτέτο» πάει καί έρχεται. Αυτοί παίζουν τα όργανα κι εμείς, δηλαδή η Κυβέρνηση, χορεύει στο ρυθμό που αυτοί θέλουν. Αν αληθεύουν όσα γράφει το παρακάτω σημείωμα ισχυρίζεται, τότε με βήμα γοργό θα περάσουμε από την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ στην ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!
Αν αληθεύουν αυτά, τότε, αγαπητοί μου αδελφοί, πρέπει να ξεσηκωθούμε! Οι εγκληματίες της Δύσεως, (λέγε με Ευρωπαϊκη Ένωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Λέσχη Μπίλτεμπεργκ, Γερμανική καταπίεση, Εβραϊκό Λόμπυ, Διεθνή Σιωνισμό, Τρόϊκα, Κουατρέτο, κλπ.) είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι να καταστρέψουν την Ελλάδα! Ενδιαφέρονται δήθεν για τους μετανάστες! Το ενδιαφέρον τους όμως περιορίζεται στο πώς όλοι οι μετανάστες, δηλαδή κάποια εκατομμύρια μεταναστών, θα έγκατασταθούν μονίμως στην Ελλάδα και στο πως θα εδραιωθούν στη Χώρα μας!
Ζήτω η υποκρισία των Μεγάλων της Ευρώπης! Είναι οι εν δυνάμει Δολοφόνοι της Ελλάδος! Συνεργοί τους οι Πολιτικοί Ηγέτες της Χώρας μας, δυστυχώς δε οι Πολιτικοί όλων των χρωμάτων και όλων των σχημάτων των καιρών μας!
Έλληνες, ξυπνείστε απ;o τον λήθαργο! Σηκωθείτε από τον καναπέ της ραστώνης! Αντισταθείτε, ειρηνικά καί νόμιμα, στη διάλυση της Ελλάδος! Κλείστε τις τηλεοράσεις! Εξυπηρετούν τα ξένα συμφέροντα! Σε λίγο οι νεώτερες γενιές θα ομιλούν για τρεiς γενοκτονίες: Μετά τήν Γενοκτονία των Ποντίων, μετά «τόν Συνωστισμό της Σμύρνης», μετά τήν Γενοκτονία των Εβραίων, έρχεται και η Γενοκτονία των Ελλήνων! Κιβωτός σωτηρίας θά είναι καί πάλι η Μητέρα Εκκλησία. Ελάτε στο Χριστό! Εμπιστευθείτε την Εκκλησία! Ξ Υ Π Ν Ε Ι Σ Τ Ε, αδέλφια μου!
Αδελφοί Έλληνες, ξεσηκωθείτε! Ξεσηκωθείτε ειρηνικά καί νόμιμα! Οι Αγρότες έκαμαν την Αρχή. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα τους! Καλύτερα φτωχοί καί ελεύθεροι, παρά καλοπερασάκηδες και σκλάβοι! Ας μή το ξεχνάμε: «Καλύτερα μιάς ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά καί φυλακή»!
«Εγώ είπα καί ελάλησα. Αμαρτίαν ουκ έχω!» Το κρίμα τώρα θα είναι επάνω σας"
πηγή