Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 11, 2013

Συναξαριστής της 11ης Ιανουαρίου


Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος ὁ κοινοβιάρχης
 



Διέπρεψε στὰ χρόνια του Λέοντα τοῦ Μεγάλου (457-474). Τὸ χωριὸ Μωγαρισσὸς ἢ Μαγαρισσὸς τῆς Καππαδοκίας εἶναι ὁ τόπος ὅπου γεννήθηκε, ἀπὸ γονεῖς πολὺ πιστούς, τὸν Προαιρέσιο καὶ τὴν Εὐλογία.

Ὅταν ἔγινε μοναχός, διακρίθηκε ἀπὸ πολὺ νωρὶς γιὰ τὸ φλογερό του ζῆλο στὶς τελειότητες τῆς χριστιανικῆς ἀρετῆς. Ἐκεῖνο, ὅμως, ποὺ τὸν συγκινοῦσε περισσότερο, ἦταν ἡ μελέτη τοῦ Εὐαγγελίου, καὶ ἰδιαίτερα οἱ συγκινητικὲς σκηνὲς ἀπὸ τὸ Πάθος τοῦ Σωτῆρα μας Χριστοῦ. Γι᾿ αὐτό, ἐπισκέφθηκε τοὺς Ἁγίους Τόπους στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου ψηλάφησε καὶ προσκύνησε τὰ χώματα ὅπου διαδραματίστηκαν τὰ μεγάλα γεγονότα τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου μας.

Ὁ Θεοδόσιος, ἀφοῦ ἀσκήτεψε κοντὰ σὲ μεγάλους ἀσκητές, ὅπως τὸν Συμεὼν τὸ Στυλίτη καὶ τὸν ἡσυχαστὴ Λογγῖνο, ἀποσύρθηκε σὲ ἰδιαίτερο ἡσυχαστήριο, διδάσκοντας μὲ λόγια καὶ ἔργα ὅποιον διαβάτη περνοῦσε ἀπὸ ἐκεῖ. Ὅμως, πολλοὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ δίδαξε γύρισαν ἀπὸ τὸν κόσμο κοντά του.

Ἡ ὑπερβολικὴ αὔξηση τῶν ἀδελφῶν ἀνάγκασε τὰ Θεοδόσιο νὰ ἱδρύσει ἕνα μεγάλο καὶ εὐρύχωρο κοινόβιο μοναστήρι. Σὰν κοινοβιάρχης ἐφάρμοσε πρότυπα σὰν ἐκεῖνα τῆς πρώτης Ἐκκλησίας τῶν χριστιανῶν. Δηλαδὴ «ὅλοι, χωρὶς ἐξαίρεση, οἱ πιστοί, μὲ μία καρδιὰ καὶ μία ψυχή, ἦταν μεταξὺ τοὺς ἑνωμένοι, σὰν μέλη τῆς ἴδιας οἰκογένειας, καὶ τὰ εἶχαν ὅλα κοινά».

Σὲ προχωρημένη, πλέον, ἡλικία ὁ Θεοδόσιος, ἀφοῦ γαλούχησε μὲ συμβουλὲς αἰωνίου ζωῆς χιλιάδες ψυχές, παρέδωσε τὸ πνεῦμα του.

 


Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλάγιος α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀρεταὶς θεοσδότοις ἐκλάμψας ὅσιε, Μοναστικῆς πολιτείας ὤφθης λαμπρὸς χαρακτήρ, καὶ φωστὴρ θεοειδὴς Πάτερ καὶ ἔξαρχος, Θεοδόσιε σοφέ, τῶν Ἀγγέλων μιμητά, θεράπων ὁ τῆς Τριάδος ἣν ἐκδυσώπει ἀπαύστως,ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ’.
Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τό ἄγονον ἐγεώργησας· καί τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατόν τούς πόνους ἐκαρποφόρησας· καί γέγονας φωστήρ τῇ οἰκουμένῃ, λάμπων τοῖς θαύμασιν. Θεοδόσιε Πατήρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Κοντάκιον 
Ἦχος πλ. δ’ - Τῇ ὑπερμάχῳ
Πεφυτευμένος ἐν αὐλαῖς ταῖς τοῦ Κυρίου σου, τάς σάς ὁσίας ἀρετάς τερπνῶς ἐξήνθησας, καί ἐπλήθυνας τά τέκνα σου ἐν ἐρήμῳ, τῶν δακρύων σου τοῖς ὄμβροις ἀρδευόμενα, ἀγελάρχα τῶν Θεοῦ θείων ἐπαύλεων· ὅθεν κράζομεν· Χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε.

 
Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος ὁ Θεσσαλονικεὺς ἡγούμενος Μονῆς Φιλόθεου ἐν Ἄθῳ

Ὁ Ὅσιος αὐτὸς Θεοδόσιος ἦταν μεγαλύτερος ἀδελφὸς τοῦ ὁσίου Διονυσίου, κτήτορος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Δεκαοκτὼ ἐτῶν ὁ Θεοδόσιος ἐγκατέλειψε τὰ ἐγκόσμια καὶ ἔγινε μοναχὸς στὴ Μονὴ Φιλοθέου του Ἁγίου Ὄρους, ὅπου ἀργότερα γιὰ τὴν ἐνάρετη ζωή του ἔγινε καὶ ἡγούμενος αὐτῆς.

Ἐπίσης γιὰ τὴν μεγάλη του ἀρετή, τὸν κάλεσαν γιὰ τὴν διακυβέρνηση τῆς Μονῆς Μαλάνων καὶ ἀπὸ αὐτὴ ἐκλέχτηκε μητροπολίτης Τραπεζοῦντας τὸ ἔτος 1370. Διακρίθηκε γιὰ τὴν μεγάλη του ἁγιότητα καὶ πέθανε εἰρηνικὰ κατὰ τὸ 1392.

 
Ἡ Σύναξις τῶν Μυρίων Ἀγγέλων

Γιατί γινόταν ἡ σύναξη αὐτὴ τῶν Μυρίων Ἀγγέλων, κανένα σχετικὸ σχόλιο δὲν βρήκαμε. Ὑπάρχει μόνο ἡ φράση: «Τελεῖται ἔνδον τοῦ Μαρτυρίου τῆς ἁγίας Ἀναστασίας ἐν τῆς Δομνίκου».

 
Οἱ Ἅγιοι Στέφανος ὁ ἐν Πλακιδιαναῖς, Θεόδωρος καὶ Ἀγάπιος ὁ Ἀρχιμανδρίτης
 

 
Ὁ Ἅγιος Μάϊρος

Μαρτύρησε ἀφοῦ ἄγρια κακοποιήθηκε.

 
Ὁ Ὅσιος Βιτάλιος

Δὲν ὑπάρχει ἰδιαίτερο βιογραφικὸ ὑπόμνημα γι᾿ αὐτὸν τὸν Ὅσιο. Γνωρίζουμε μόνο γιὰ κάποιο ἀσκητὴ Βιτάλιο, ποὺ γίνεται λόγος στὴ βιογραφία του Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ἐλεήμονος, ὅτι ἦταν ἀπὸ τὴν Μονὴ τοῦ ἀββᾶ Σερίδου καὶ ὅταν πήγαινε στὴν Ἀλεξάνδρεια γιὰ νὰ πουλήσει τὰ ἐργόχειρά του, ἔδινε τὰ χρήματα ποὺ κέρδιζε σὲ μία πόρνη, παρακαλῶντας την νὰ μὴ ἁμαρτάνει, καθὼς ἀφηγεῖται ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης.

 
Ἐγκαίνια τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ

Ἡ γιορτὴ τῶν ἐγκαινίων τῆς Ἁγίας Σοφίας στὴ Θεσσαλονίκη κατὰ τὸν Κώδικα 68 τῆς Μονῆς Παντοκράτορας τοῦ Ἁγίου Ὄρους, γινόταν τὴν 11η Ἰανουαρίου, ὅποτε πανηγύριζε καὶ ὁ ναὸς (βλ. Δημητριεύσκη, Τυπικὰ Α´, σελ. 158).


Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ τῆς μονῆς Κλὸπς τοῦ Νόβγκοροντ (Ῥῶσος)

 


Ὁ Ὅσιος Μιχαήλ ἔζησε στήν Ρωσία καί καταγόταν ἀπό πλούσια οἰκογένεια. Ἦταν διά Χριστόν σαλός, γιά νά ἀποκρύψει τίς ἀρετές του ἀπό τόν κόσμο καί νά ἀποφεύγει τόν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων. Μόνασε στή Μονή Κλόπς τοῦ Νόβγκοροντ τῆς Ρωσίας καί κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 1456 μ.Χ. τό σκήνωμά του ἐνταφιάσθηκε στή Μονή Κλόπς.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...