ΦΟΒΙΕΣ, «ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΙ ΦΟΒΟΙ» ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Φόβος. Ένα πανανθρώπινο συναίσθημα το οποίο έχουν γευτεί όλοι οι άνθρωποι. Ένα συναίσθημα το οποίο το ανθρώπινο γένος θέλει να δαμάσει ή και να εξαφανίσει. Πολλοί είναι οι φόβοι που έχουν οι άνθρωποι: το άγνωστο ή και το γνωστό, η μοναξιά, η απώλεια ελευθερίας, ο θάνατος, ο πόνος, το μέλλον…

Το παράδοξο όμως είναι ότι πολλές φορές οι άνθρωποι επιδιώκουμε τον φόβο. Επιδιώκουμε να νιώσουμε έναν «ελεγχόμενο φόβο» το οποίο ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούμε να παύσουμε. Έτσι λοιπόν εκατομμύρια άνθρωποι αρέσκονται στο να βλέπουν ταινίες τρόμου και φόβου, να δοκιμάζουν επικίνδυνες δραστηριότητες... (π.χ.να πηδούν πάνω από γέφυρες στο κενό δεμένη με σχοινί) κτλ.

Γιατί λοιπόν ενώ οι άνθρωποι απεχθάνονται τον φόβο, από την άλλη μεριά αρέσκονται-επιζητούν τον «ελεγχόμενο φόβο»;

Όντως το ερώτημα αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί εύκολα.

Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή απειλής.
Ο φόβος όπως και κάθε τι στον άνθρωπο δόθηκε από τον Δημιουργό Θεό ώστε να χρησιμοποιείται για την τελείωσή του.

Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος έχει μέσα στην φύση του τον φόβο…τον φόβο του Θεού ο οποίος στην ουσία του δεν είναι φόβος αλλά ένα αίσθημα σεβασμού και βίωσης της πανταχού παρουσίας του Θεού.

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος σημειώνει: «Ο φόβος πού έχουμε νά μήν πέσουμε στήν αμαρτία είναι αρετή. Αρχή τής αληθινής ζωής τού ανθρώπου είναι ο φόβος τού Θεού». Δηλαδή ο άνθρωπος έχοντας συναίσθηση της παρουσίας του Θεού δεν τολμά να αμαρτήσει... και έτσι ο φόβος του Θεού αντανακλά ευεργετικά επάνω του κρατώντας τον σε πνευματική εγρήγορση.

Από την μία λοιπόν έχουμε τον φόβο του Θεού ο οποίος μας βοηθά να γίνουμε ενάρετοι, και από την άλλη έχουμε τους ανθρώπινους φόβους οι οποίοι μας αιχμαλωτίζουν και μας καθιστούν ανίκανους να εξελιχθούμε όχι μόνο πνευματικά αλλά και κοινωνικά, επαγγελματικά, υπαρξιακά.

Ο Χριστός αδελφοί μου μας ελευθέρωσε από τους φόβους που γεννήθηκαν με την πτώση του ανθρώπου. Αυτός που πιστεύει στον Χριστό είναι ελεύθερος από κάθε είδους φόβου, διότι ο άνθρωπος που γίνεται οικείος του Χριστού αποκτά την Αγάπη η οποία «έξω βάλλει τόν φόβο» (Α' Ιω. δ' 18).

Οι άνθρωποι στην προσπάθειά τους να δαμάσουν τον φόβο καταφεύγουν στο να δημιουργούν στον εαυτό τους «ελεγχόμενους φόβους» που προαναφέραμε. Όμως αυτό είναι μία ψεύτικη νίκη κατά του φόβου. Ο άνθρωπος ο οποίος χωρίς φόβο βλέπει μία ταινία στην οποία κινηματογραφούνται θάνατοι ανθρώπων δεν σημαίνει ότι έχει ξεπεράσει τον φόβο του Θανάτου…

Ο φόβος του Θεού είναι αυτός τελικά που θα μας απαλλάξει από τους επιμέρους φόβους μας.
Ο φόβος του Θεού χωρίζεται σύμφωνα με τους πατέρες της Εκκλησία μας σε δύο είδη:  Είναι ο φόβος τών εισαγωγικών καί ο φόβος τών τελείων.

Ο φόβος τών εισαγωγικών ή τών αρχαρίων, πού υπάρχει μέσα μας καί δέν μάς αφήνει νά πέσουμε στήν αμαρτία εξαιτίας τής κολάσεως. «Εισαγωγικός εστίν ο απέχων τής κακίας». Αυτός, πού έχει αυτόν τόν φόβο φοβάται σάν δούλος τά κολαστήρια, τίς τιμωρίες καί τίς καταδίκες.

Υπάρχουν όμως καί οι τέλειοι, πού έχουν καί αυτοί φόβο, αλλά μέ άλλη μορφή. Φοβούνται μήπως παραβούν κάποια εντολή τού Θεού καί τόν λυπήσουν! Φοβούνται μήπως υποστούν τροπή ή αλλοίωση στήν πνευματική τους ζωή καί πέσουν στήν αμαρτία.

Ο φόβος τών εισαγωγικών εξαφανίζεται, όταν συγχωρηθούν τά αμαρτήματα τού ανθρώπου, ενώ ο δεύτερος, τών τελείων, παραμένει συνεχώς στόν άνθρωπο καί τόν αγιάζει περισσότερο.

Απ' όλα αυτά καταλαβαίνουμε πώς μπορούμε νά ωφεληθούμε τά μέγιστα από τόν φόβο τού Θεού. Μία ευχή τής θείας Λειτουργίας τό τονίζει αυτό εμφατικά. «Ένθες ημίν καί τών μακαρίων σου εντολών φόβον, ίνα τάς σαρκικάς επιθυμίας πάσας καταπατήσαντες, πνευματικήν πολιτείαν μετέλθωμεν, πάντα τά πρός ευαρέστησιν τήν σήν καί φρονούντες καί πράττοντες».

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός και Δημιουργός μας πολύ σοφά έβαλε μέσα μας το αίσθημα του φόβου, το οποίο όμως θα πρέπει θεαρέστως να το χρησιμοποιούμε για να προοδεύουμε πνευματικά και όχι για να ικανοποιούμε τον εγωισμό μας προσπαθώντας να πείσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους ότι νικήσαμε τον φόβο γευόμενοι «ελεγχόμενους φόβους». Οι πλειονότητα των ανθρώπων δεν έχει πρόβλημα να μπαίνει στην διαδικασία ενός ελεγχόμενου φόβου, όμως οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα διακατέχονται από φόβους και φοβίες τις οποίες πασχίζουν να αποτινάξουν από πάνω τους.

Η λύση αγαπητοί μου να νικήσουμε τον φόβο είναι να συμπεριφερθούμε σοφά και συνετά στην ζωή μας ώστε να γίνουμε οικείοι του Θεού και πολίτες της Βασιλείας Του.

Ο Προφήτης Δαβίδ λέγει ότι: «αρχή σοφίας φόβος Κυρίου»….και δεν έχει άδικο. 
πηγή