Άγιος Λουκάς ο Ιατρός – Περί ιερέων.

 

…Για τους ιερείς πού περιέκοπταν τις ακολουθίες ηδεν τις τελούσαν συχνά ο Άγιος Λουκάς ο ιατρόςθύμιζε το χωρίο του Προφήτη Ιερεμία: «Επικατάρατος πας ο ποιών τα έργα Κυρίουαμελώς». Ο ίδιος τελούσε όλες τις ακολουθίες καιλειτουργούσε με μεγάλη ευλάβεια και προσοχή,δίχως βιασύνες, περικοπές, συντομεύσεις.Συμβούλευε τους ιερείς με συνεχείς εγκυκλίους νατελούν καθημερινά τις ακολουθίες και ναπροσεύχονται υπέρ του ποιμνίου τους: «Έχουμεναούς πού είναι όλη την εβδομάδα κλειστοί, εκτόςαπό την Κυριακή. Δεν πρέπει η Εκκλησία να είναιανοιχτή κάδε πρωΐ και να χτυπάει η καμπάνακαλώντας τους πιστούς, έστω και για λίγο, ναμπουν στο ναό πριν πάνε στην δουλειά τους; Ανξέρει ο πιστός ότι κάδε πρωΐ η Εκκλησία είναιανοιχτή, η ότι ο ιερέας διαβάζει όρθρο, τις ώρεςκ.λπ. , η χάρη του Θεού θα μιλήσει στον αδύνατοχριστιανό και θα τον προσελκύσει στο ναό, οπούθα δει ότι ο ιερέας του προσεύχεται γι’ αυτόν… Παρακαλώ τους ιερείς να τηρούν αυτήν τηνπαράκληση μου. Δεν είναι δύσκολο, ακόμη και όταν είναι ολομόναχος ο ιερέας, χωρίς ψάλτη,να διαβάζει τις ακολουθίες.

Θα είναι μεγάλη η ευλογία του Θεού γι’ αυτόν τον κληρικό, πού θυμάται ότι τον έβαλε ο Θεός ναπροσεύχεται για το λαό… Εάν είναι χλιαρή η πίστη και η ψυχή του ιερέα πώς μπορεί αυτός ναανάψει το φως της πίστης στις ψυχές πού χάνονται, μη γνωρίζοντας τον Θεό στις ψυχές τωνανθρώπων πού ο Θεός του έδωσε να ποιμάνει και να προσεύχεται γι’ αυτούς… Ένας ιερέας, πούδεν έχει τη στοιχειώδη επίγνωση της αποστολής του, μπορεί μεν να λύσει ένα πρόβλημα,καλύπτοντας κάποιο εφημεριακό κενό, όμως θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα καισοβαρότερα προβλήματα…

Εσείς οι Ιερείς έχετε αυτό το σκοπό στη ζωή σας, να θρέψετε το λαό του Θεού. Ή μήπωςβλέπετε την ιεροσύνη σας σαν μέσο για να μπορείτε να τρώτε; Μήπως βλέπετε την διακονίασας σαν μια απλή εργασία, σαν ένα βιοποριστικό επάγγελμα; Να ξέρετε ότι τέτοιους ιερείς ολαός τους καταλαβαίνει εύκολα… Πολλά ήταν τα χτυπήματα πού δέχθηκε η Εκκλησία όλα αυτάτα χρόνια, πολλές οι πληγές, μεγάλες οι καταστροφές. Φυσικά, όλα αυτά τα επέτρεψε ο Θεός,για να μας συνετίσει, γιατί φταίμε και εμείς οι ίδιοι. Χρειάζεται να μετανοήσουμε…Όλα αυτάπού περάσαμε δεν μας έγιναν μαδήματα, δεν μας δίδαξαν τίποτα. Και συνεχίζουμε ναεπαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη, ακόμη και χειρότερα από πριν. Γι’ αυτό και οι άνθρωποιαπογοητεύονται, απομακρύνονται από την Εκκλησία και πέφτουν στα δίχτυα των αιρέσεων, μεαποτέλεσμα να χάνουν την ψυχή τους».

Προέτρεπε τους ιερείς πάντοτε να κηρύττουν το λόγο του Θεού, έστω κι αν υπολείπονται σεθεολογική μόρφωση: «Αν ο ιερέας ζητεί τη χάρη του Θεού, αν ο νους και ή καρδιά του ιερέαχορτάσει με τα λόγια του Θεού, τότε το στόμα του θα μιλά από καρδίας. Το Άγιο Πνεύμα πούκατοικεί στην καρδιά του ιερέα, αυτό θα κηρύττει με το ταπεινό στόμα του ιερέα… Στην ΑγίαΓραφή είναι τόσα πολλά τα θέματα για τα κηρύγματα πού εύκολα μπορεί κανείς να τα βρει ανδιαβάζει…Να θυμόσαστε, αδελφοί, και τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, ο όποιος κάδε εβδομάδαδιάβαζε ολόκληρη την Καινή Διαθήκη… Εάν δεν μπορείς να κηρύξεις με τον λόγο, κήρυξε μεαλλά πράγματα. Να ευωδιάζεις μπροστά στους ανθρώπους με τη ζωή σου, την προσωπικότητασου, με την αγάπη σου προς τον Χριστό, με το πνεύμα της χριστιανικής αγάπης, καθαρότηταςκαι βαθιάς πίστης. Αν δεν έχεις εσύ αύτη την ευωδία, ούτε το χάρισμα του λόγου, τότε δεν θαείσαι ποιμήν, θα είσαι μισθωτός. Και τότε τί θα απολογηθείς στο φοβερό κριτήριο του Χρίστου;

Η καρδιά του ιερέα είναι μια ειδική καρδιά, η οποία πάντοτε πρέπει να λάμπει από την πίστηστον Ιησού Χριστό. Η καρδιά του ιερέα πρέπει να είναι φωτιά, να λάμπει από το φως τουΕυαγγελίου, να λάμπει από την αγάπη προς τον Σταυρό του Ιησού Χρίστου».

αρχιμ. Νεκταρίου Αντωνοπούλου

Εκδόσεις Ακρίτας

πηγή