Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό.
Πρ Β-2 καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι·
Πρ Β-3 καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν,
Πρ Β-4 καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι.
Η Εκκλησία μας, κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, εορτάζει την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους αποστόλους και το ξεκίνημα της μαρτυρίας τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό που χαρακτηριστικά αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς, συγγραφέας των Πράξεων των Αποστόλων, είναι ότι η παρουσία του Αγίου Πνεύματος γίνεται αισθητή τόσο με τη βουή σα να φυσούσε δυνατός άνεμος, όσο και με τη μορφή γλωσσών που έμοιαζαν με φλόγες φωτιάς και «εκάθισε τε εφ’ ένα έκαστον αυτών» (Πράξ. 2, 2). Δεν ήταν μόνο μία γενική παρουσία μέσα στον χώρο, αλλά και προσωπική η παρουσία του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος στον καθέναν από τους μαθητές.
Έχει σημασία αυτή η αναφορά του ιερού συγγραφέα, γιατί δείχνει πώς λειτουργεί με τις ενέργειές Του ο Θεός στον καθένα προσωπικά, αλλά και σε σχέση με το σύνολο που είναι η Εκκλησία.
Έχει σημασία αυτή η αναφορά του ιερού συγγραφέα, γιατί δείχνει πώς λειτουργεί με τις ενέργειές Του ο Θεός στον καθένα προσωπικά, αλλά και σε σχέση με το σύνολο που είναι η Εκκλησία.
Έτσι, το Άγιο Πνεύμα αγιάζει γενικά όλη την κτίση, όλη την δημιουργία, αλλά και όποιον Το αναζητεί, θέλει την παρουσία Του, θέλει τα χαρίσματα που αυτό δίνει. Δεν είναι υποχρεωτική η πρόσληψή Του. Είναι αποτέλεσμα επιλογής του ανθρώπου. Προϋπόθεση για την πρόσληψη, αλλά και για την ενεργό παρουσία του Αγίου Πνεύματος είναι η προσμονή Του από τον άνθρωπο.
Σημείο της πρόσληψης του Αγίου Πνεύματος είναι η μεταμόρφωση που ο άνθρωπος υφίσταται.
Οι Απόστολοι άρχισαν να μιλούν άλλες γλώσσες, ξένες. Το Άγιο Πνεύμα δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο να μιλήσει μία άλλη γλώσσα σε σχέση μ’ αυτήν που η ανατροφή του, ο χαρακτήρας του, οι δυνατότητές του τού έδιναν. Στην πρώτη Εκκλησία η γλώσσα αυτή ήταν αλλιώτικη από την εβραϊκή που γνώριζαν οι μαθητές, γιατί έπρεπε το μήνυμα του Ευαγγελίου να ακουστεί με έναν τρόπο πειστικό και θαυμαστό, προκειμένου εκείνοι που γνώριζαν το Χριστό και πίστευαν ότι ήταν κάποιος που δεν είχε γίνει αποδεκτός από τους συμπατριώτες του να καταλάβουν ότι Εκείνος ήταν η Αλήθεια και η Ανάσταση. Σήμερα, η άλλη γλώσσα που μιλά ο χριστιανός είναι εκείνη της αγάπης. Είναι εκείνη των πνευματικών χαρισμάτων, της πίστης, της πραότητας, της ελπίδας, της χαράς, της ειρήνης, της εγκράτειας, της μακροθυμίας, της χρηστότητας, της αγαθωσύνης, η οποία τον διαφοροποιεί από την προηγούμενη ζωή του, αλλά και από τον τρόπο που ο κόσμος βλέπει τη ζωή και το νόημά της. Τον διαφοροποιεί όμως και από τον τρόπο που ο ίδιος έβλεπε τη ζωή του, πριν προσλάβει τον τρόπο και τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Δεν σημαίνει ότι δεν τις έχει αυτές τις ενέργειες, γιατί τις λαμβάνει ως δωρεές κατά το Βάπτισμα και το Χρίσμα. Όμως καλείται να τις ενεργοποιήσει ο ίδιος με τον τρόπο και το ήθος του και, κυρίως, με την συμμετοχή του στη ζωή της Εκκλησίας.
Οι Απόστολοι άρχισαν να μιλούν άλλες γλώσσες, ξένες. Το Άγιο Πνεύμα δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο να μιλήσει μία άλλη γλώσσα σε σχέση μ’ αυτήν που η ανατροφή του, ο χαρακτήρας του, οι δυνατότητές του τού έδιναν. Στην πρώτη Εκκλησία η γλώσσα αυτή ήταν αλλιώτικη από την εβραϊκή που γνώριζαν οι μαθητές, γιατί έπρεπε το μήνυμα του Ευαγγελίου να ακουστεί με έναν τρόπο πειστικό και θαυμαστό, προκειμένου εκείνοι που γνώριζαν το Χριστό και πίστευαν ότι ήταν κάποιος που δεν είχε γίνει αποδεκτός από τους συμπατριώτες του να καταλάβουν ότι Εκείνος ήταν η Αλήθεια και η Ανάσταση. Σήμερα, η άλλη γλώσσα που μιλά ο χριστιανός είναι εκείνη της αγάπης. Είναι εκείνη των πνευματικών χαρισμάτων, της πίστης, της πραότητας, της ελπίδας, της χαράς, της ειρήνης, της εγκράτειας, της μακροθυμίας, της χρηστότητας, της αγαθωσύνης, η οποία τον διαφοροποιεί από την προηγούμενη ζωή του, αλλά και από τον τρόπο που ο κόσμος βλέπει τη ζωή και το νόημά της. Τον διαφοροποιεί όμως και από τον τρόπο που ο ίδιος έβλεπε τη ζωή του, πριν προσλάβει τον τρόπο και τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Δεν σημαίνει ότι δεν τις έχει αυτές τις ενέργειες, γιατί τις λαμβάνει ως δωρεές κατά το Βάπτισμα και το Χρίσμα. Όμως καλείται να τις ενεργοποιήσει ο ίδιος με τον τρόπο και το ήθος του και, κυρίως, με την συμμετοχή του στη ζωή της Εκκλησίας.
Για να γίνει όμως αυτό πράξη, χρειάζεται να απαλλαγεί από βολέματα, από βεβαιότητες και από φολκλορικές ή ιδιοτελείς προσεγγίσεις της πίστης και να αγωνιστεί και πνευματικά, δηλαδή βλέποντας τι τον χωρίζει από την αγάπη του Χριστού, που δεν είναι άλλο από την αυτάρκεια και την αμαρτία, και ταυτόχρονα επιδιώκοντας με τα όπλα του Πνεύματος, την προσευχή, την αυτοκριτική και την πάλη εναντίον της αμαρτίας, όπως επίσης και τον δρόμο της αγάπης, να καταστήσει τον Χριστό προτεραιότητα, νόημα και ελπίδα και τον Αγαπημένο της καρδιάς του. Αυτό και πάλι επιτυγχάνεται με την δωρεά του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά