ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ 2016, Του Σεβ. Μητροπολίτη Εδέσσης Ιωήλ

Πρός τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί καί Πατέρες, Χριστός Ἀνέστη, Ἀληθῶς Ἀνέστη!
«παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα» (Πράξ. 1, 3 )
Ἡ λαμπρὴ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας εἶναι τῶν λυπηρῶν τὸ πέρας καὶ τῶν εὐχαρίστων ἡ ἀπαρχή. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, ἐπειδὴ εἶναι ἐκεῖνος ποὺ συνέχει τὰ πάντα καὶ τὰ συντηρεῖ. Εἶναι ὁ πρόξενος τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μὲ τὴν Ἀνάστασή Του χάρισε τὴ ζωὴ σὲ κείνους ποὺ ἦταν «ἐν τοῖς μνήμασιν». Ὁ Ζιγαβηνὸς θὰ τὸ πεῖ αὐτὸ ἐπιγραμματικά· «ζωὴ ὡς ζωογονῶν καὶ συνέχων τὰ πάντα». Ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ἐκ τοῦ τάφου ἔγερσή Του ἔφερε τὴν δικαίωση τοῦ
ἀνθρώπου, δηλαδὴ τὴν ζωοποίησή του. Ὁ διάβολος, ὡς πνεῦμα νεκρὸ ποὺ εἶναι, μεταδίδει σὲ μᾶς τὴ νέκρα τῆς ἁμαρτίας καὶ δὲν μᾶς παρέχει τὸ δικαίωμα τῆς ζωῆς. Ὁ Χριστὸς «θανατωθεὶς μὲν σαρκί, ζωοποιηθεὶς δὲ Πνεύματι» (Α΄ Πέτρ. 1,18) ἐλευθέρωσε τὸ ἀνθρώπινο γένος ἀπὸ τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατο καὶ τοῦ χάρισε τὴ ζωή. Ἡ ζωὴ εἶναι ὁ ἄρρηκτος σύνδεσμος τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό.
Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ φῶς καὶ ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ἔκφραση τοῦ Ἰωάννου πὼς τὸ φῶς αὐτὸ δὲν εἶναι τῶν Ἰουδαίων, ἀλλὰ τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Χριστὸς ἀνήκει σ’ ὅλο τὸν κόσμο. Τὸ λογικὸ τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ φωτίζεται ἀπὸ τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁδηγεῖ στὸν Θεό. «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια», μᾶς λέγει ἕνας ἀναστάσιμος ὕμνος. Τὸ φῶς τοῦ Ἀναστάντος Ἰησοῦ καταύγασε ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου. Ἀκόμη καὶ στὸν ἅδη πῆγε ὁ Κύριος καὶ μὲ τὸ φῶς τῆς θεότητός Του διέλυσε τὰ σκοτάδια τῆς φυλακῆς τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων. Κατέβηκε στὴν σκοτία τοῦ ἅδου καὶ ζωοποίησε τὶς ψυχὲς τῶν κεκοιμημένων. Κατέβηκε στὸν ἅδη, ποὺ εἶναι ἡ κατάσταση τῆς νέκρας, καὶ ἐκεῖ «παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα» (Πράξ. 1,3), ὅπως ἀκριβῶς καὶ στοὺς ζωντανούς, καὶ χάρισε τὸ πολύτιμο δῶρο τῆς ζωῆς στοὺς δεσμίους τοῦ πονηροῦ. Ἀκόμη, ὡς φῶς ὁ Κύριος φώτισε τὴν πλάνη τῆς ἁμαρτίας, τῆς κάθε ἁμαρτίας ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ὁ ἅγιος Θεοφύλακτος λέγει πὼς τὸ φῶς αὐτὸ «ἀκαταγώνιστόν ἐστι, ὁ Θεὸς Λόγος φημί», δηλαδὴ τὸ φῶς εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, οἱ φωτεινὲς καὶ ἄκτιστες ἐνέργειες τῆς οὐσίας Του. Ὁ ἀγαπημένος Του μαθητὴς Ἰωάννης σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς ἐπιστολές του τὸ βεβαιώνει: «καὶ ἔστιν αὕτη ἡ ἐπαγγελία ἣν ἀκηκόαμεν ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι ὁ Θεὸς φῶς ἐστι καὶ σκοτία ἐν Αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία» (Α΄ Ἰω. 1,5).
Δὲν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ πιστεύει στὸν Χριστό, ποὺ εἶναι ὁ ζωντανὸς Θεὸς τῶν ἀνθρώπων, καὶ τὰ ἔργα του νὰ εἶναι σκοτεινὰ καὶ γεμάτα ἀπὸ τὴν νέκρα τῆς ἁμαρτίας. Ζωὴ καὶ πνευματικὴ νέκρωση δὲν μποροῦν νὰ συμβιώσουν. Ὅσοι ζοῦμε τὴν ἁμαρτία εἴμαστε στὸ σκοτάδι, ἔστω καὶ ἂν εἴμαστε χριστιανοί. Ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου, τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα τῆς θείας Εὐχαριστίας, ἡ προσευχή, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ μαρτυροῦν πὼς μέσα μας ὑπάρχει ζωὴ καὶ φῶς. Μαρτυροῦν πὼς εἴμαστε συνδεδεμένοι μὲ τὸν ζωντανὸ Θεό, μὲ τὸν Ἀναστάντα Κύριο Ἰησοῦ. «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι», φωνάζει ὁ λειτουργικὸς λόγος. Τώρα εἶναι ἐγγύτερα ἡ σωτηρία μας.
Ὁ Κύριός μας δὲν εἶναι ἕνας φανταστικὸς Θεός, δὲν εἶναι ἕνα ἰδεολόγημα, δὲν εἶναι ἐπινόηση κάποιου φιλοσόφου, ἀλλὰ εἶναι ὁ ζωντανὸς Θεάνθρωπος ποὺ ἔδωσε τὸν ἑαυτό Του γιὰ τὴν σωτηρία καὶ τὴν ἀνάσταση τὴν δική μας.
Ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας, παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν ἑορτὴ τοῦ Πάσχα, εὔχομαι σὲ ὅλους, κλῆρο καὶ λαό, μικροὺς καὶ μεγάλους, χαρὰ καὶ δύναμη ψυχικὴ καὶ σωματική, ποὺ θὰ τὴν ἀντλεῖτε ἀπὸ τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.
Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες, Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Πρὸς Θεὸν εὐχέτης
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας ΙΩΗΛ