Βασική ιδέα του κηρύγματος του Κυρίου ήταν και είναι η μετάνοια , η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς. Αν και είναι θετικό να εντοπίζουμε τα εκούσια ή ακούσια σφάλματά μας, πρέπει και να προχωράμε πιο πέρα. Αυτή η πορεία μας περνά από την μετάνοια. Όταν κατανοήσουμε ότι η αμαρτία ταυτίζεται με το σκοτάδι, δεν μπορεί να μην αναζητήσουμε το Φως, που είναι η συγχώρεση που παρέχει ο Κύριος.
Οι προφάσεις τέλειωσαν, οι προφητείες επαληθεύτηκαν. Η σωτηρία δεν είναι απλά η προσδοκία, αλλά η εφικτή κατάκτηση. Αρχίζει το κήρυγμα του Χριστού, ξεκινά η επίγεια αποστολή Του να φωτίσει ότι ήταν σκοτεινό και να αναστήσει ότι ήταν πεθαμένο.
Θα μπορούσε και σήμερα να είναι το κήρυγμά Του όχι απλά πηγή έμπνευσης, αλλά αφορμή για αλλαγή. Να Τον επιδιώκουμε ως Φως και να μη ζούμε μακριά Του, στα σκοτάδια μας. Ίσως εκεί βέβαια να είναι και το «συμφέρον» μας, αφού εκεί κρύβουμε διαρκώς και επιμελώς την κακία μας και την ανομία μας. Πριν του Χριστού τη έλευση υπήρχε δικαιολογία, τώρα δεν την έχουμε. Βρισκόμαστε προ των ευθυνών μας σαν άνθρωποι και σαν χριστιανοί.
Ο Ιησούς δεν μας απωθεί, εμείς Τον εξορίζουμε, Τον πολεμάμε, Τον αμφισβητούμε. Ήλθε και φανερώθηκε επειδή Τον είχαμε ξεριζώσει από την συνείδησή μας. Μας εξυπηρετούσε μια ζωή χωρίς υποχρεώσεις και απαγορεύσεις. Ο Δεκάλογος είχε γίνει μόνο μέσο διαταγών από την θρησκευτική άρχουσα τάξη και απαίτηση για υπακοή από τους άλλους. Ο Χριστός δεν είναι ανθρώπινη επινόηση, ούτε θνητών κατασκεύασμα. Είναι Θεός που έρχεται να κηρύξει μετάνοια, αλλαγή στάσης ζωής απέναντί Του και απέναντι στον συνάνθρωπο. Έρχεται και μεταβάλει το «δόντι, αντί για δόντι» σε συμφιλίωση και το «μάτι, αντί για μάτι» σε καταλλαγή.
Η μετάνοια που ζητεί ο Χριστός και που νοηματοδοτεί η Εκκλησία Του, δια του μυστηρίου της εξομολογήσεως, δεν μπορεί να είναι πράξη της στιγμής ή καρπός επιπολαιότητας. Αν είναι κάτι απ’ αυτά δεν θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, που είναι η ουσιαστική μεταστροφή.
Από τον ενθουσιασμό μας μπορεί να υπερβούμε τις 180ο που απαιτεί ο Κύριος και να φτάσουμε στους 360ο, στην ίδια θέση που είμαστε. Θα πράξουμε ότι και πριν, θα γίνουν οι πράξεις συνήθεια και τα λάθη, πάθη. Ο διάβολος καλά και πάντα εργάζεται, ώστε τα έργα μας να είναι σύμφωνα μ’ όσα αυτός θέλει. Η απομάκρυνση από τον Θεό συνιστά νίκη του πειρασμού, εμμονή και παραμονή στην μεστή αμαρτιών και παραπτωμάτων ζωή. Παρ’ όλα αυτά το περί μετάνοιας κήρυγμά Του συνεχίζεται, γίνεται εντονότερο, όταν και όπου θεριεύει η αμαρτία και προσπαθεί να γίνει κατάσταση. Η εξομολόγηση πλέον είναι μια επανάσταση έναντι του κακού εαυτού μας, σ’ όσα θέλει να κάνει χωρίς φραγμό.
Όταν πρυτανεύσει η λογική θα καταλάβουμε ότι, όσα ακούσουμε αύριο στο Ευαγγέλιο μπορεί να γίνουν εφαλτήριο για άλματα σημαντικά και σωστικά. Όταν εκτιμήσουμε την αξία της μετάνοιας και κατανοήσουμε την ομορφιά της συνύπαρξης με τους άλλους που είναι εικόνες και πλάσματά Του - αδέλφια μας, τότε όντως η αλλαγή θα έχει έλθει. Ποτέ δεν είναι αργά να την βιώσουμε, πρώτα στον εαυτό μας και ύστερα στους γύρω μας. Ο λόγος του Κυρίου ακούγεται και ζητά αποφασισμένους ακροατές. Ας βρεθούμε μετανιωμένοι κοντά Του, τότε και φωτεινοί θα είμαστε και ολοζώντανοι, σε τούτο και στον άλλο κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά